[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zwoławszy sobór w Rzymie na Lateranie6 w sprawie znanego błędnegotwierdzenia Berengara7 dotyczącego Sakramentu Eucharystii, a mianowicie, że w tymsakramencie Ciało i Krew Chrystusa są zawarte jedynie symbolicznie, zmusił go doodwołania jego błędnej tezy, zbiwszy ją wielostronnie.ROK PAC
SKI 1058Król Kazimierz umiera w Poznaniu.Jego obyczaje i wygląd.Królestwo polskie doszczętnie wyczerpane i doprowadzone prawie do upadku pośmierci króla Mieczysława pod kierunkiem i rządami znakomitego króla polskiegoKazimierza I osiągnęło już niemal pełnię rozwoju.Polacy bowiem, pędząc1Fryderyk, brat Godfryda, książę lotaryński, opat na Monte Cassino, póz
niej kardynał-diakon i papieżStefan IX 3 VIII 1057 r. 28 III 1058 r.2Jan Mincius, kardynał biskup Velletri, wybrany przez stronnictwo Krescencjuszy 5 IV 1058 r.jako anty-papież Benedykt X, wypędzony z Rzymu z końcem 1058 r.przez Godfryda z Toskany.3Stefan IX rządził niecałe 8 miesięcy.4Gerhard, biskup Florencji, z pochodzenia Burgundczyk, wybrany przez kardynałów w Sienie w grudniu1058 r., wprowadzony do Rzymu 24 I 1059 jako papież Mikołaj II.y
ródłem tych wiadomości u Długosza jestKronika Marcina z Opawy, Mon.Germ.Hist.Scriptores, t.XXII, s.434 i Hist.eccles.kol.1067.5Mowa o sławnym dekrecie papieskim wydanym na synodzie lateraneńskim w kwietniu 1059 r.dotyczącym, wyboru papieża przez kolegium kardynałów, zob.Dekrety Gracjana 1.dist.XXIII, zaczynającysię od słów: In nomine.Wiadomość z Hist.eccles.koi.1067 jest też i w innych kronikach.6Pałac w Rzymie, niegdyś rzymskiego rodu Laterani, w 312 r.przekazany chrześcijanom, do pożaru w1308 r.rezydencja papieży.Obecna budowa pochodzi z XVI w.7Berengar z Tours ur.ok.998 r., zm.w 1088 r., na tymże synodzie odwołał swe błędne poglądy na Eucha-rystię, zob.C.J.Hefele, op.cit., t.IV, s.825 828.Wiadomość z Hist.eccles.kol.1068 powtarza się i winnych kronikach.pod rządami tego księcia spokojne i szczęśliwe życie, z godną podziwu szybkością,dzięki życzliwości i poparciu króla podnieśli z upadku, umocnili i odnowili to, coprzedtem uległo zniszczeniu i całkowitej zagładzie.Sam król Kazimierz, zachowującwe wszystkich swoich poczynaniach bojaz
ń Bożą i postępując prostą i sprawiedliwądrogą przed obliczem Pańskim1, zabiegał bardzo o sprawiedliwość i pokój, a tłumiąc ikładąc kres w samym zarodku zewnętrznym niepokojom, które często zwykłydoprowadzać do wojny, uchodził za gorliwego czciciela Boga, obrońcę wdów i sierot,hojnego ofiarodawcę na rzecz kościołów, gorąco miłującego ojczyznę, wroga rabu-siów i złodziei.Wykazał też wyraz
ny i wielki zapał, wiele troski i chęci podniesienia Iwsławienia swego królestwa: Polski, a przez swoją trwałą i niestrudzoną gorliwośćzapewnił taki wzrost i pomyślność swemu podupadłemu i niemal zgubionemukrólestwu, że zgodnie i powszechnie był wtedy nazywany Odnowicielem2 pokoju i ażdo naszych czasów nosi ten przydomek.Zaledwie  jak sądzono  przeżył połowężycia i połowę okresu panowania, gdy wskutek nieszczęśliwego przypadku popadł wciężką chorobę.Złożony na łożu boleści przez cały miesiąc walczył z chorobą.Kiedyzdał sobie sprawę, że wobec upadku sił czeka go śmierć, wzywa do Poznania3 (tambowiem leżał) prałatów i starszyznę królestwa i w długiej i pięknej mowie zwraca siędo nich z prośbą, by przestrzegali gorliwie zgody i sprawiedliwości i by po jegośmierci przyjęli na króla jego pierworodnego syna Bolesława, górującego rozsądkiemi wiekiem.Wreszcie przyjąwszy pobożnie Komunię św.i inne sakramenty, jakprzystało takiemu królowi, zmarł w pałacu królewskim w Poznaniu 28 listopada4 i znależytym przepychem został razem z prochami swojego ojca pochowany w katedrzepoznańskiej w grobie swego dziadka, króla polskiego Bolesława I, w osiemnastym5roku panowania, a w czterdziestym czwartym roku życia.Był to mężczyzna wysoki6,dobrze zbudowany i przystojny, z długą1Por.quia rectae viae Domini, Oseae 14, 10; Viri in viis suis gradientur, Joel 2,7; in conspectu Dei bardzo częsty zwrot w Biblii.2Przydomek Odnowiciel (Restaurator) jest już u Galla Anonima, ks.I, rozdz.17.3Poznań jako miejsce pochowania Kazimierza Odnowiciela notuje Nekrologium lubińskie, Mon.Pol.Hist., t.V, s [ Pobierz całość w formacie PDF ]