Moore Margaret NiezĹomne serce

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stołek także wyglądał krucho i Aileasobawiała się, że pod jej ciężarem może się załamać.Poddrugim oknem stał stół bardziej masywny, a na nim brą�zowa miska i pięknie zdobiony dzbanek.Wysoki kande�labr z tuzinem woskowych świec przedniej jakości orazkociołek pełen węgla pyszniły się po drugiej stronie ko�mnaty, przy łożu.Spojrzenie Aileas przyciągnął ten najbardziej okazałysprzęt w komnacie.Wielkie łoże było wykonane z pocie�mniałego od starości, dębowego drewna.Leżał na nimpiernat jeszcze grubszy od tego, który sir George miałz sobą w zamku jej ojca.Narzuty były nie mniej kosztow�ne niż te na dole, i bardzo piękne; lśniące odcienie czer-wieni, błękitu i zieleni mieniły się jak jezioro w słońcu.Wysokie nogi łoża były rzezbione - ornament przedsta�wiał winorośl z owocami, natomiast grube, adamaszkowezasłony miały chronić przed nocnym chłodem.- Czy jeszcze coś jest potrzebne?Jakże mogła zdradzić, że widok takiego luksusu zrobiłna niej wielkie wrażenie? Jeden wewnętrzny głos zachęcałją, by natychmiast wszystko ze szczegółami obejrzeć, aledrugi, brzmiący tak, jakby należał do jej ojca, napominałją, że to tylko ekstrawagancja i marnotrawstwo.Aileas zerknęła na służącą stojącą na progu.- Możesz odejść.Młoda kobieta rozejrzała się zakłopotana.Aileas nie ro�zumiała powodu.- Bardzo przepraszam - zaczęła - ale sir George po�wiedział, że jestem teraz osobistą służącą.Aileas odwróciła się, by ukryć zmieszanie.Nigdy niemiała osobistej służącej.Ojciec uważał, że takie wykorzy�stanie służby jest marnotrawstwem.- Będę się starać, pani, obiecuję.- Wcale w to nie wątpię.- Zresztą taki mam rozkaz - dodała rzeczowym tonemsłużąca.Aileas nie wiedziała, co powiedzieć.Nie chciała i niepotrzebowała osobistej służącej, ale skoro sir George wy�dał polecenie, należało je uszanować.Służąca czekała z niepokojem.- Skoro tak, przyjmę cię do służby - powiedziaław końcu Aileas.- Jak masz na imię?- Elma - odrzekła uszczęśliwiona.- Bardzo się cie-szę, że zgodziłaś się mnie przyjąć, pani.- Weszła do środ�ka i stanęła bliżej Aileas.- Kiedy byłam w innym zamku,wyuczono mnie na osobistą służącą.Potem pani umarła,więc wróciłam do domu.Sir George był tak łaskawy, żeprzyjął mnie do sprzątania, ale jestem przyzwyczajona doczego innego.- Rozumiem - odparła Aileas, myśląc o tym, że i onanie jest przyzwyczajona do życia, jakie toczy się w Ra-vensloft.- Teraz powinnam pomóc ci się ubrać.- Prostą, brą�zową skrzynię Aileas postawiono przy drzwiach, trudnobyło jednak nie zauważyć, że obok stoi jeszcze pięć in�nych, pomalowanych na wesołe kolory.- Tam są rzeczysir George'a - pośpieszyła z wyjaśnieniem Elma.- Aż tyle?Elma cicho się roześmiała.- Sir George lubi się ładnie ubierać, pani.Czemu nie?To piękny mężczyzna.Wcale nie baraszkuje ze służącymi.O, nie.My nie jesteśmy dla niego, słowo daję.Aileas poczuła ulgę, chociaż wcześniej nawet nie prze�mknęło jej przez myśl, że sir George, podobnie jak wielupanów, może uwodzić służące.Zaniepokoiła się dopierowtedy, gdy Elma nazwała go pięknym.Elma szybko podeszła do skrzyni Aileas i podniosławieko.- Którą suknię wybrać, pani?Aileas ze złością poczuła, że się rumieni.- Rozumiem, że to jest konieczne? - spytała.- Mniejest całkiem wygodnie w tym stroju.Elma spojrzała na nią cokolwiek nieufnie.- Spódnica jest zaplamiona krwią - zwróciła uwagę,wskazując miejsce, na które musiała kapnąć krew bażan�tów przytroczonych do siodła.- Rzeczywiście, nie zauważyłam.Wobec tego niechbędzie zielona - ustąpiła z ociąganiem Aileas.Nie znosiłaniewygodnych rękawów i ciasnego stanu aksamitnej suk�ni.Stanowczo wolałaby się nie przebierać, mniejsza o pla�my krwi.Elma wyjęła suknię i strzepnąwszy ją, obejrzała kryty�cznym okiem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne