praca+dyplomowa terroryzm+mi%C4%99dzynarodowy+z+charakt.+org.

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.lUst.2 mówi, że karane jest również usiłowanie popełnienia takiego przestępstwa.Ważny jest niezwykle ust.3 mówiący o karalności również osób, które organizują lub kierują innymi w celu popełnienia przestępstwa z tego względu, że przeważająca liczba zamachów bombowych w dzisiejszych czasach ma charakter samobójczy, gdzie ukarać za nie można jedynie organizatora a nie sprawcę.Wyżej wymienione przestępstwa są objęte wszystkimi umowami ekstradycyjnymi zawartymi między państwami-stronami przed i po wejściu konwencji w życie.Konwencja posiada ponadto klauzulę karalności, mówiącą o uznaniu przestępstw wymienionych w konwencji za czyny karane (o poważnym charakterze) w prawie krajowym każdego z państw.Nazwa konwencji może wydawać się myląca, ponieważ na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że postanowienia w niej zawarte odnoszą się jedynie do klasycznych zamachów z użyciem materiałów wybuchowych.Szerokie pojęcie „materiału wybuchowego lub innego śmiercionośnego narzędzia” zawarte w ustępie 3 artykułu 1 pozwala rozszerzyć zakres stosowania konwencji o metody terrorystyczne wykorzystujące:l„materiał wybuchowy lub broń palną albo narzędzie, którego przeznaczeniem jest spowodowanie śmierci, poważnych obrażeń ciała lub znacznych szkód materialnych (…); albollbroń lub narzędzie, którego przeznaczeniem jest lub które może spowodować śmierć, poważne obrażenia ciała lub znaczne szkody materialne poprzez wyzwolenie, rozsiewanie lub wpływ toksycznych substancji chemicznych, czynników biologicznych, toksyn lub podobnych substancji, albo poprzez promieniowanie lub materiał radioaktywny.”lDotychczasowym osiągnięciem ONZ w walce z terroryzmem na płaszczyźnie prawnej jest przyjęta 9 grudnia 1999 roku przez Zgromadzenie Ogólne Międzynarodowa Konwencja o zwalczaniu finansowania terroryzmu.Jest to nowy środek prawnomiędzynarodowy, mogący w istotny sposób utrudnić pozyskiwanie funduszy na działalność terrorystyczną przez liczne ugrupowania.W podrozdziale, mówiącym o źródłach finansowania organizacji terrorystycznych, można było zauważyć, że proceder finansowania terroryzmu ma charakter transgraniczny i przekracza zakres jurysdykcji oraz możliwości pojedynczego państwa, toteż ważne było wypracowanie przez ONZ środków prawnych, które dotyczyłyby zwalczania tego zjawiska (patrz rozdział Finansowanie organizacji terrorystycznych).Konwencja jasno określa przestępstwo popełnione w zakresie finansowania działalności terrorystycznej.Jest nim pośrednie lub bezpośrednie, bezprawne i umyślne udostępnianie lub gromadzenie funduszy z zamiarem, by zostały one wykorzystane do dokonania czynów przestępczych określonych w:lKonwencji Haskiej;llKonwencji Montrealskiej;llKonwencji Nowojorskiej 1973;llKonwencji Nowojorskiej 1979;llKonwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych;llProtokole w sprawie zwalczania bezprawnych aktów przemocy w portach lotniczych służących międzynarodowemu lotnictwu cywilnemu;llKonwencji w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi Korskiej;llProtokole o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu stałych platform umieszczonych na szelfie kontynentalnym;llMiędzynarodowej Konwencji w sprawie zwalczania terrorystycznych zamachów bombowych.lZakres czynów, których finansowanie jest zabronione został poszerzony o działanie mające spowodować śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu osoby cywilnej albo dowolnej innej osoby nie uczestniczącej aktywnie w działaniach wojennych w sytuacji konfliktu zbrojnego, jeżeli celem takiego czynu, wynikającym z samego jego charakteru lub z kontekstu, jest zastraszenie ludności, albo skłonienie rządu lub organizacji międzynarodowej do dokonania lub niedokonania dowolnej czynności.Można zatem stwierdzić, że po raz pierwszy udało się stworzyć nieformalną definicję terroryzmu na forum ONZ.Materia, której dotyczy konwencja, jest nader delikatna (przepływ kapitału, lustracja klientów bankowych i innych agend finansowych, monitorowanie operacji, w tym transgranicznych), a więc współpraca i jej reguły muszą być na tyle jasne, aby nie naruszały innych sfer obrotu międzynarodowego i danych podlegających ochronie prawnej.Z jednej strony walka z procederem finansowania działalności terrorystycznej nie może godzić w swobodę przepływu kapitału, prawo transferu zysków za granicę i podważać zaufania do instytucji finansowanych, a z drugiej strony nikomu, także instytucjom finansowym, nie wolno stawiać swoich interesów indywidualnych ponad interesem państwa odpowiedzialnego za ład i bezpieczeństwo obywateli.Szerokie podstawy jurysdykcyjne zawarte w konwencji sprawiają, że proceder finansowania terroryzmu staje się przestępstwem podlegającym represji wszechświatowej, gdyż każde państwo zostało zobligowane do zmiany swojego ustawodawstwa karnego w taki sposób, aby przestępstwo finansowania terroryzmu było za takie uznawane i zagrożone wysokimi karami tak jak najpoważniejsze przestępstwa.Ponadto konwencja wyklucza możliwość uznawania procederu finansowania działalności terrorystycznej za przestępstwo polityczne i stanowi samodzielną podstawę ekstradycyjną w sytuacji, gdy państwo uzależnia wydanie przestępcy od istnienia stosunków traktatowych w przedmiocie ekstradycji.Wymieniona konwencja wprowadza także w miarę precyzyjny mechanizm współpracy państw i określa jej reguły (ściganie, pomoc prawna, ekstradycja, wymiana informacji), co powoduje, że bez względu na miejsce pobytu, obywatelstwo lub bezpaństwowość przestępca nie powinien uniknąć odpowiedniej kary.Bardzo dobrym i niezbędnym rozwiązaniem jest wprowadzenie odpowiedzialności osób prawnych, które w procederze finansowania działalności terrorystycznej i prania pieniędzy odgrywają kluczową rolę.Wzrost globalnego zagrożenia terroryzmem wymusiło na Zgromadzeniu Ogólnym w 1999 r.powołanie do życia Sekcję Zapobiegania Terroryzmowi , wchodzącą w skład Biura ds.Środków Odurzających i Przestępczości (Office on Drugs and Crime) [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne