[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Istnieje niebezpieczeństwo dostrzegania jedynie drewna zamiast drzew, jeśliwiele różnych doświadczeń zgrupowane zostanie pod jedną kategorią.Przyzwolenie na wyjątki oznacza bycie bardziej realistycznym.Decyzja nie musibrzmieć  wszystko albo nic.Osoba, która myśli, że zawsze ma rację, jest w większymniebezpieczeństwie, niż ktoś, kto sądzi, że zawsze się myli.W najgorszym razie oznacza touprzedzenia, ciasnotę umysłu i dyskryminację.Generalizacje to lingwistyczny kurzosiadający na przejrzystej komunikacji.Uogólnień dokonujemy, traktując kilka cech jako reprezentatywne dla całej grupy;zazwyczaj zawierają więc one uogólnione rzeczowniki i niedookreślone czasowniki.Wiele zkategorii metamodelu zachodzi na siebie.Im bardziej niejasne stwierdzenie, tym większeprawdopodobieństwo, że obejmuje ono wiele takich kategorii.Generalizacje zazwyczaj wyrażane są takimi słowami, jak:  wszystko ,  każdy , zawsze ,  nigdy i  żaden.Słowa te nie dopuszczają wyjątków i znane są jakokwantyfikatory ogólne.W pewnych wypadkach są nieobecne, lecz przyjmuje się je jakomilczące założenie.Na przykład,  Myślę, że komputery to strata czasu , albo  Muzyka pop tośmieci.Innymi przykładami generalizacji są zdania:Indiańskie jedzenie ma okropny smak.Wszystkie generalizacje są błędne.Domy są zbyt drogie.Aktorzy to interesujący ludzie.Kwantyfikatory ogólne są paradoksalnie ograniczające.Rozszerzając zakreswypowiedzi tak, aby dotyczyła wszystkich możliwości albo zaprzeczała wszystkimmożliwościom, sprawiamy, że trudno zauważyć wyjątki.Tworzymy w ten sposób filtrpercepcyjny czy samospełniającą się przepowiednię  będziesz widział i słyszał to, cospodziewasz się zobaczyć i usłyszeć.Kwantyfikatory ogólne nie zawsze są błędne.Mogą one odpowiadać faktom: noczawsze następuje po dniu, a jabłka nigdy nie spadają do góry.Jest wielka różnica między tymistwierdzeniami, a zdaniem w rodzaju  Nigdy nie robię czegoś dobrze.Ktoś, kto w to wierzy,musi zauważać tylko momenty, w których popełniał błędy, a zapomnieć lub lekceważyć tewszystkie chwile, gdy coś mu się udało.Nikt nie może nieustannie robić wszystkiego z
le.Niesposób osiągnąć taką perfekcje.Osoba taka ogranicza swój świat poprzez sposób mówienia onim.Ludzie sukcesu i pewni siebie mają tendencję do generalizowania w przeciwnysposób.Wierzą, że zazwyczaj robią wszystko dobrze, z wyjątkiem odosobnionychprzypadków.Mówiąc inaczej, wierzą, że dysponują odpowiednimi możliwościami.Aby zakwestionować kwantyfikator ogólny, na przykład w zdaniu  N i g d y nie robięczegoś dobrze! , szukaj wyjątków:  N i g d y nie robisz czegoś dobrze?  Czy możeszprzypomnieć sobie jakiś moment, gdy zrobiłeś coś dobrze?Richard Bandler opowiada historię o jednym ze swych pacjentów, który narzekał nabrak pewności siebie (nominalizacja).Rozmowę z nim zaczął pytaniem:  Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się, że byłeś pewien siebie? Nie. Chcesz powiedzieć, że nigdy nie doświadczyłeś pewności siebie? Zgadza się. Może pamiętasz choć jedną taką sytuację? Nie. Jesteś pewien? Absolutnie pewien!Drugim sposobem zakwestionowania tego rodzaju generalizacji jest sprowadzenie ichpoprzez wyolbrzymienie do absurdu.W odpowiedzi zatem na stwierdzenie:  Nigdy niezdołam zrozumieć NLP możesz powiedzieć:  Masz rację.To z pewnością zbyt trudne dozrozumienia dla ciebie.Dlaczego nie zrezygnujesz od razu? Nie starczy całego twego życia,aby to opanować.Zazwyczaj wywołuje to reakcję w rodzaju: Dobra, dobra.Nie jestem aż tak głupi.Jeśli podważysz generalizacje wystarczająco mocno, osoba, która je stosowała,najczęściej przechodzi do obrony przeciwnego stanowiska.Stanie się bardziej umiarkowana,gdy ty przyjmiesz jej stanowisko w sposób bardziej ekstremalny niż ona sama.Kwantyfikatory ogólne podważamy, pytając o przeciwne doświadczenia:  Czykiedykolwiek zdarzyło się, że.?ZA
O%7Å‚ONA RÓWNOWA%7Å‚NOZ

(complex equivalence*)Złożona równoważność zachodzi, gdy dwie wypowiedzi połączone są w sposóbsugerujący, że znaczą dokładnie to samo.Na przykład:  Nie śmiejesz się, więc nie jesteśradosny.Innym przykładem może być:  Jeśli nie patrzysz na mnie, gdy do ciebie mówię, toznaczy, że mnie nie słuchasz.Tego rodzaju zarzut często wysuwają osoby o dominującymwizualnym stylu myślenia, które muszą patrzeć na mówiącą osobę, aby ją rozumieć.Osoba,która myśli bardziej kinestetycznie, aby podążać za tym, co słyszy, może patrzeć w dół.Tozaś dla osoby myślącej wizualnie nie oznacza słuchania, gdyż jeśli patrzyłaby w ziemię, niemogłaby słuchać.Przeniosła ona swoje doświadczenie na inną osobę, zapominając, że ludziemyślą w różny sposób.Złożoną równoważność możemy zakwestionować, pytając: W jaki sposób jedno ma znaczyć drugie?ZAA
O%7łENIA (presuppositions*)Wszyscy posiadamy przekonania i oczekiwania zrodzone z naszych osobistychdoświadczeń; jest niemożliwością żyć bez nich.Jeśli już musimy robić jakieś założenia, niechbędą to takie, które dają nam wolność, wybór i radość w życiu, a nie takie, które będą nasograniczać.Często bowiem otrzymujemy to, co spodziewamy się dostać.Podstawowe przekonania, które nas ograniczają, mogą wymagać jasnegosformułowania.Często rozpoznać je możemy po pytaniu  dlaczego.Pytanie  Dlaczego niepatrzysz na mnie jak trzeba? zakłada, że nie spoglądasz na osobę właściwie.Jeśli spróbujeszodpowiedzieć na to pytanie wprost, jesteś zgubiony, jeszcze zanim zacząłeś coś mówić.Pytanie  Czy masz zamiar włożyć swoją zieloną czy czerwoną piżamę, aby pójść dołóżka? jest przykładem pułapki słownej oferującej wybór tylko w ograniczonym zakresie,uzależnionym od spełnienia bardziej podstawowego założenia, w tym przypadku pójścia dołóżka.Możesz mu się sprzeciwić, pytając:  Skąd przekonanie, że wybieram się do łóżka?Zdania zawierające słowa  ponieważ ,  skoro ,  jeśli zazwyczaj zawierają założenia,podobnie jak i te, które następują po  zastanów się ,  pomyśl   zignoruj itp. Zastanówsię, dlaczego poświęcamy tyle uwagi jednostkom [ Pobierz całość w formacie PDF ]