[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tiu çi necertecomalbone efikas, mi scias, sur vin çiujn, sed mi nun intencasmeti al ¸i finon.Poole kaj mi perforte trabatos al ni vojon enla kabineton.Se çio estas en ordo, miaj ÿultroj estas sufiçelar¸aj por porti la kulpon.Dume, en la kazo, ke io estas veremalbona, aû se iu malbonfarinto penos forkuri per la malan-taûa elirejo, vi kaj la knabo devas çirkaûiri la angulon kunparo de taûgaj bastonoj, kaj ekokupi postenon çe la pordo dela laboratorio.Ni donas al vi dek minutojn por atingi vianlokon.,Çe la foriro de Bradshaw la advokato rigardis sian poÿhor-lo¸on. Kaj nun, Poole, ni iru al la nia, li diris; kaj prenante lafajrostangon sub la brako, li antaûeniris en la korton.Estisjam tute mallume.La vento îetis la lumon de la kandelo, jentien jen reen, çirkaû iliaj paÿoj, ¸is ili atingis la ÿirmon de lateatro, kie ili silente sidi¸is por atendi.Londono solene zumisçirkaûe, sed pli apude, la senbrueco estis rompata nur de lasono de piedo, kiu movi¸is tien-reen sur la kabineta planko. Tiamaniere ¸i marÿas la tutan tagon, sinjoro, murmurisPoole, jes, kaj pli grandan parton de la nokto.Nur kiam novaspecimeno venas de la apotekisto, okazas mallonga halteto.Ha! estas malbona konscienco, kiu estas tiel malamika al laripozo.Ha, sinjoro! Çiu paÿo parolas pri sango kruele dis-verÿita.Sed aûskultu denove, iom pli proksime, metu vian51DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROkoron en viajn orelojn, sinjoro Utterson, kaj diru al mi, çu tioestas la piedoj de la doktoro?La paÿoj falis malpeze kaj strange, kun difinita svingado,kvankam ili iris tiel malrapide; tio efektive estis tute malsamade la peza, grinca paÿado de Harry Jekyll.Utterson ek¸emis. Çu neniam okazis io alia? li demandis.Poole kapjesis. Foje, li diris, foje mi aûdis ¸in ploranta. Ploranta! Kiel tio? diris la advokato, kun subita frostotre-mo de kruro. Ploranta kiel virino aû animo damnita, diris la servisto.Mi foriris kun tia sento en la koro, ke mi mem povus ankaûplori.Sed nun la dek minutoj pasis.Poole eltiris la hakilon de subamaso da pakpajlo; la kandelo estis starigita sur la plej apu-da tablo, por lumigi al ili dum la atako, kaj ili alproksimi¸iskun haltigata spiro tien, kie tiu senlaca piedo ankoraû iristien-reen en la senbruo de la nokto. Jekyll, kriis Utterson, per laûta voço, mi postulas vidi vin.Li paûzis momenton, sed venis neniu respondo. Mi sciigas al vi per justa averto, ke niaj suspektoj estasvekitaj, ke mi devas kaj volas vidi vin, li daûrigis; se ne kun viakonsento, tiam per bruta forto! Utterson, diris la voço, pro Dio, kompatu! Ha! tio ne estas la voço de Jekyll  tio estas tiu de Hyde!ekkriis Utterson.Trahaku la pordon, Poole.Poole svingis la hakilon super sian ÿultron; la bato skuis lakonstruaîon, kaj la ru¸tegita pordo saltis kontraû la seruronkaj çarnirojn.Morna kriego, kvazaû de besta teruro, sonis ella kabineto.Supren denove la hakilo, kaj denove la paneloj52DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROfendi¸is kaj saltis la kadro; kvarfoje falis la bato, sed la lignoestis kuntenema kaj la metalaîoj estis de bona kvalito; nurpost la kvina bato disrompi¸is la seruro, kaj la ruinoj de lapordo falis internen sur la tapiÿon.La sie¸antoj, timigitaj de sia propra tumulto kaj de la si-lento kiu sekvis, stari¸is iom malantaûen kaj rigardis inter-nen.Tie antaû iliaj okuloj estis la kabineto en la trankvila lu-mo de la lampo, bona fajro ardis kaj kraketis en la fajrujo, lakaldroneto kantis sian kanteton, du-tri tirkestoj estis malfer-mitaj; paperoj kuÿis nete ordigitaj sur la tablo, kaj pli proksi-me de la fajro la man¸ilaro estis metita por la teman¸o.Laplej trankvila çambro, oni dirus, kaj se forestus la vitraj ÿran-koj plenaj de Ûemiaîoj, la plej ordinara en Londono tiun nok-ton.¯uste en la mezo kuÿis tute tordita korpo de homo, an-koraû skui¸anta.Ili alproksimi¸is piedfingre, turnis ¸in sur¸ian dorson kaj vidis la viza¸on de Edward Hyde.Li estis ve-stita en vestoj multe tro grandaj por li, vestoj laû la staturo dela doktoro, la tendenoj de la viza¸o ankoraû movi¸is vivsim-ile, sed la vivo estis fakte tute for, kaj per la dispremita fioloen la mano, kaj forta odoro de migdalkernoj, kiu restis en laaero, Utterson sciis, ke li rigardas la korpon de memdetruin-to. Ni venas tro malfrue, li diris severe, çu por savi, çu porpuni.Hyde estas irinta al sia ju¸o, kaj ni devas nur trovi lakorpon de via mastro.La plej granda parto de la konstruaîo estis okupata de lateatro, kiu okupis preskaû la tutan tereta¸on, kaj de la kabi-neto, kiu formis pli supran eta¸on çe unu ekstremo kaj rigar-dis sur la korton.Koridoro kunigis la teatron kun la pordo enla flankstrato.Estis ankaû kelkaj mallumaj çambroj kaj vas-53DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROta kelo.Çiujn ili nun traserçis.En çiun çambron ili bezonisnur rigardi, çar çiuj estis malplenaj [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]