[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Kial vi ne vekis min? Kiel mi povu veki vin, kiam vi ne vekis min?  li respon-dis. Nun ni ne estos sur la akvo antaû la dekdua.Mi miras,ke vi vin ¸enas entute levi¸i. Hum!  mi respondis. Feliçe por vi, ke mi ¸enis min.Se mi ne estus vin vekinta, vi kuÿus tie la tutan dusemajnon.En çi tiu maniero ni blekis unu al la alia dum ankoraû kel-kaj minutoj, kiam nin interrompis spitanta ronko de Georgo.Tio nin memorigis la unuan fojon de kiam ni veki¸is pri liaekzisto.Jen kuÿis la viro, kiu volis scii, je kioma horo li veku48TRI VIROJ EN BOATOeLIBROnin  sur dorso, kun la buÿo lar¸e malfermita kaj la genuojsupren levitaj.Mi vere ne scias kial, sed la vido de alia homo dormanta enlito, kiam mi jam levi¸is, min kolerigas.x
ajnas al mi hontin-de vidi la altvalorajn horojn de ies vivo  la superprezajnmomentojn, kiuj al li neniam revenos  malÿparataj en nurabesta dormado.Jen estis Georgo, forîetanta pro terura mallaboremo la ne-takseblan donacon de tempo; jen lia multvalora vivo, pri kiesçiu sekundo li devos respondi en la estonto, forpasanta de lineuzita.Li povus plenigi sin per ovoj kaj lardo, inciti la hun-don aû amindumi la servistinon anstataû kuÿi tie, enabismi-¸inta en animkripla forgeso.Estis terura penso.x
ajnis, ke Harris kaj mi samtempe fra-49TRI VIROJ EN BOATOeLIBROpi¸is de ¸i.Ni fortvole decidis lin savi kaj pro tiu nobla inten-co nia propra disputo estis forgesita.Ni alkuris, fortiris de lila litkovrilojn, Harris frapis lin unufoje per pantoflo, mi bru-kriis en lian orelon kaj li veki¸is. Kio estas?  li diris, rekti¸ante. Levi¸u, pezkapa ÿtipo!  kriegis Harris. Estas jam kva-rono antaû la deka. Kio!  li kriis, saltante el la lito en la bankuvon. Kiu,je la tondro, metis tion tien?Ni diris al li, ke li estas malsa¸ulo, se li ne vidis la banku-von.Ni finvestis nin kaj kiam venis vico al la flankaj aferoj, mimemoris, ke ni enpakis la dentobrosojn kaj la brosojn kajkombilon (tiu dentobroso kaûzos mian morton, mi estas cer-ta), kaj ni devis malsupreniri kaj elserçi ilin en la valizo.Kiamni jam faris tion, Georgo deziris la razilaron.Ni diris al li, keçi tiun matenon li devos resti nerazita, çar tiun valizon ni neintencas denove malpaki por li, nek por iu simila al li.Li diris: Ne estu absurdaj.Çu mi povas eniri la urbon kun tia as-pekto?Tio estus iom malagrabla por la urbo, sed çu ni çagrenunin eç iomete pro la homa suferado! Kiel Harris diris, en siamaldelikata, vulgara maniero, la urbo devos tion elteni.Ni malsupreniris por matenman¸o.Montmorency jam in-vitis du aliajn hundojn por adiaûo kaj ili pasigis la temponinterbatalante sur la pordoÿtupo.Ni kvietigis ilin per ombrelokaj altabli¸is por kotletoj kaj malvarma bovaîo.Harris diris: La çefa afero estas man¸i bonan matenman¸on,  kaj li50TRI VIROJ EN BOATOeLIBROkomencis per du kotletoj dirante, ke çi tiujn li man¸os, dumili estas varmaj, çar la bovaîo povas atendi.Georgo prenis la îurnalon en la manon kaj laûtlegis al ni primortoj pro boatado, kaj la veterprognozon (kiu profetis plu-von, malvarmojn, malsekan beli¸antan veteron  çiam pli olkutime malbelan veteron, kiu povas esti), intermitajn lokajnfulmotondrojn, orientan venton kun ¸enerala malalta premosuper la Mezaj Graflandoj (Londono kaj la Kanalo).La baro-metro falas.Mi opinias, ke el çiuj sensencaj, incitemaj malsa¸aîoj, kiujnin turmentas, çi tiu friponaîo pri vetera prognozo estas pre-skaû la plej çagrena.¯i prognozas ¸uste tion, kio okazis hie-raû aû antaûhieraû kaj ekzakte la malon de tio, kio okazoshodiaû.Mi memoras, kiel mia libertempo en la malfrua aûtunoestis iun fojon tute fuÿita pro tio, ke ni tro atentis la veteranraporton en la loka îurnalo. Pluvegojn kun fulmotondroj oniantaûdiras por hodiaû , ¸i anoncis iun lundon, kaj ni tial re-zignis nian piknikon kaj restis hejme la tutan tagon, atendan-te la pluvon.Preter la domo homoj pasadis, voja¸ante pleje-ble gaje en veturiletoj kaj kaleÿoj, la suno brilis kaj eç ne ununubo videblis. Ha!  ni diris, rigardante ilin tra la fenestro,  ili reve-nos tute malsekaj!Ni ridis en ni, pensante kiel malsekaj ili fari¸os, revenis enla çambron, ekbruligis fajron, havigis librojn kaj ordigis niajnspecimenojn de algoj kaj kardikonkoj.Je la dekdua, kiam lasuno brilis plenplene en la çambron, la varmego fari¸is neto-lerebla kaj ni scivolis, kiam komenci¸os tiuj pluvegoj kaj in-termitaj fulmotondroj.51TRI VIROJ EN BOATOeLIBRO Ha! ili venos en la posttagmezo, vi vidos,  ni diris unual la alia. Ho! Kiel malseki¸os tiuj homoj.Kia ÿerco!Je la unua la dommastrino venis por demandi, çu ni ne in-tencas eliri, çar la tago ÿajne estas tre bela. Ne, ne,  ni respondis, ruze subridante,  ni ne.Ni neintencas malseki¸i  ne, ne.Kiam la posttagmezo jam preskaû forpasis kaj ankoraû neestis ia antaûsigno de pluvo, ni penis nin feliçigi per la pen-so, ke ¸i ekfalos tute subite, ¸uste kiam la homoj reekiros hej-men kaj ne povos atingi ian ÿirmejon, kaj ke ili tiamanierefari¸os eç pli malsekegaj.Sed eç ne guto falis kaj la tago fini¸isbelega, kaj ¸in sekvis belega nokto.La sekvantan matenon ni legis, ke estos  varma, bela, tuteheli¸anta tago, multe da varmo , ni nin vestis per malpezajvestaîoj kaj eliris, kaj duonhoron post la ekiro komenci¸ispluvego kaj levi¸is akre malvarma vento, ambaû daûris sen-çese la tutan tagon, ni revenis hejmen plenaj de malvarmu-mo kaj reûmatismo kaj enliti¸is.La vetero estas afero tute preter mia kompreno.Neniammi povas ¸in kompreni.La barometro estas senutila: ¸i trom-pas same kiel la îurnala prognozo.Unu pendis en hotelo en Oksfordo, kie mi lo¸is la pasin-tan printempon, kaj kiam mi alvenis tien, ¸i montris  tutehele.Ekstere simple pluvegis, kaj tiel estis la tutan tagon; tionmi ne povis klarigi al mi.Mi frapetis la barometron kaj ¸i plialten eksaltis kaj montris al  tre seke.La botpurigisto, kiu îuspreterpasis, haltis kaj diris, ke li supozas, ke ¸i aludas al lamorgaûo.Mi opiniis, ke ¸i eble pensas pri la antaûlasta se-majno, sed la botpuri¸isto diris, ke li kredas, ke ne.La sekvantan matenon mi ¸in frapetis ankoraû foje, ¸i sal-52TRI VIROJ EN BOATOeLIBROtis eç pli alten, kaj la pluvo falis pli torente ol antaûe.Merkre-de mi iris kaj refoje batis ¸in, kaj la montrilo rondiris al  tutehele ,  tre seke kaj  multe da varmo , ¸is haltigis ¸in la pin-glo kaj pluen ¸i ne povis iri.¯i faris sian plejeblon, sed la in-strumento estis konstruita tiel, ke ¸i ne povis prognozi belanveteron pli persisteme ol ¸i jam faris, sen ke ¸i rompi¸u [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]