[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.”92NORDA VENTOeLIBRO”Interese.Nu kaj kion ÿi diris?””Kelkajn minutojn antaû noktomezo mi alvenis, la sinjorina moÿto ankoraû dormis.Mi pensis, ke ÿi ja dor-mu, mi iris tra la muro, poste mi sidi¸is en la spegulo kaj mi rigardis ÿin.Laû multaj vidpunktoj preferinda estas çi tiu stato, ke oni ne havas korpon.Mia estis iom tro dika, kaj mi ofte ÿvitis.Tio ne ekzistas çi tie.””Kompreneble, vi estas prava.””Do, mi estis sufiçe scivola pri la renkonto.Nome, mi skribis al ÿi longan kaj patosan leteron, en kiu mi promesis al ÿi çi tiun rendevuon.Mi skribis, ke ni renkonti¸os en la transa mondo.”Desiderio meditis.”Nun mi ne komprenas, kial mi volis renkonti ÿin ¸uste en la transa mondo.Ÿajne mi havis ion gravan por diri al ÿi, sed, je Dio, mi forgesis ¸in.Mi sidis tie, en ÿia çambro, kaj rompis al mi la kapon, kion do mi volis diri al ÿi.Kvankam, kiel ur¸a estis por mi çi tiu renkonti¸o, mi mortpafis min nur por renkonti ÿin.Kaj pensu, mi estas tie, kaj nenio venas en mian kapon.”Denove li meditis.”Çu bela virino?” mi demandis fine.Desiderio levis la ÿultrojn.”Dio nur scias! Antaûe ÿi tre plaçis al mi.Nun mi rigardis ÿin pli bone, dum ÿi dormis.Diru sincere, çu dum 93NORDA VENTOeLIBROvia çi tiea restado ne venis en vian kapon, kiel stranga afero estas la homa korpo?””Çu stranga?””Nu, jes.Mi povus diri: komika.Al mi faris strangan efikon tio, ke jen, çi tiuj homoj çiam ankoraû portas la korpon, kiun mi de longe ne plu portas.Çi tio estas ia.ia.elmodi¸inta afero.Kiel eluzitaj vestoj de sinjoroj.La animo demetas la veston, kaj çi tiuj portas¸in plu.””Kaÿas sin io en la afero.Sed la detaloj.””Do, aûskultu, ankaû tiujn mi rigardis.Ekzemple, an-taûe mi estis freneze enami¸inta al ÿiaj piedoj.Sed mi petas vin, eh, mi petas vin, kiel aspektas tia homa piedo.¯i estas evidente kvazaû kripli¸inta mano.Antaûe ¸i ja estis mano, kiam la homo estis simio.La fingroj senfor-mi¸is, la manplato farigis dika, senforma karnÿvelaîo.Mi vere ne komprenis, ke tion mi antaûe ne rimarkis.””Kaj ÿia buÿo?””¯i estas du ru¸aj karnkolbasoj.Supra aperturo de la intestsistemo, ÿveli¸inta pro la multa man¸o.Interne estas ostetoj, sed ankaû tiuj ne havas regulan formon.Poste la nazo.! Nu, aûdu! çu povas ekzisti io pli senforma: ¸i havas du truojn.Sed plej komikaj, plej mizeraj estas la du oreloj.Ke tio neniam venis en mian kapon! Du malevoluintaj, plorindaj karnfran¸oj, kiuj ÿrum-pis kaj kunfaldi¸is, kvazaû rostita lardo.Kaj du tiaj fran-94NORDA VENTOeLIBRO¸oj pendas çe la du flankoj de la kapo, kaj ili plaçis al mi!kaj mi volis kisi ilin! Brrr!””Strange, strange.Estas io prava en via parolo.””Kaj mi rigardis ÿin iom da tempo.Same tia estas la tuto.Poste denove mi rompis al mi la kapon, kial mi volis renkonti ÿin.Poste, çu honte, çu ne honte, mi ne povis rememori, do mi kaptis min, kaj bele, silente mi forportis min, antaû ol ÿi veki¸is.— Mi ne reirus plu, eç se oni promesus al mi.mi ne scias, kion.””De tiam vi tute ne rememoris ÿin!””Kion fari, Ne! Sed mi tute ne streças min, mi havas ja tempon.Por tio ja estas la eterneco.Çu vi havas ciga-redon?””Mi havas, sed kiel fumi, se ni ne havas buÿon?””Vere.Vidu, jen la sola afero, kiun mi bedaûras.”95NORDA VENTOeLIBROwww.omnibus./inkoISBN 91-7303-186-096Document OutlineEnhavo Norda ventoRenkonto kun junuloNovelo pri la magneta mortoGeniusCezaro kaj Abu KairSenespera amoBarabbasDelongeLa unua almozpetoVirhonoroAnasrostaj'oS'minkoKorpa beleco [ Pobierz całość w formacie PDF ]