[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dume Bazarov perdis kaj perdis; Anna Sergeevna majstrekartludis, Porfir Platoniç ankaû estis ne malbona ludanto.Bazarov estis batita, kaj kvankam la perdo ne estis granda, ÿi109PATROJ KAJ FILOJeLIBROtamen estis malagrabla por li.Dum la vesperman¸o AnnaSergeevna revenis al la botaniko. Ni faru morgaû matene promenon , diris ÿi al li,  mi de-ziras ekscii de vi la latinajn nomojn de la kampaj vegetaîoj kajiliajn ecojn. Por kio vi bezonas la latinajn nomojn? demandis Baza-rov. En çio la ordo estas necesa , respondis ÿi. Kia çarma virino estas Anna Sergeevna! ekkriis Arkadio,kiam li restis sola en la çambro., kiun oni donis al ili. Jes , respondis Bazarov,  virinaço kun cerbo.Multon ÿijam spertis. En kia senco vi tion diras, Eûgeno Vasiliç? En bona senco, en bona, kara mia Arkadio, Nikolaiç! Miestas certa, ke ÿi bonege administras sian bienon.Sed ad-mirinda estas ne ÿi, sed ÿia fratino. Kiel, tiu nigrakapa! Jes, tiu nigrakapa.Jen kio estas freÿa, netuÿita, timema, si-lentema, çio, kion vi volas.Jen per kiu oni povus sin okupi.El ÿi oni povas ankoraû fari çion, kion oni deziras; kaj tiuestas hardita fero.Arkadio nenion respondis al Bazarov, kaj çiu el ili sin kuÿi-gis kun siaj propraj pensoj.Ankaû Anna Sergeevna en tiu vespero pensis pri siaj gas-toj.Bazarov plaçis al ÿi dank al la plena manko de koketecokaj akreco de l opinioj.x
i vidis en li ion novan, kion ÿi an-koraû ne renkontis, kaj ÿi estis scivola.Anna Sergeevna estis sufiçe stranga estaîo.Havante neni-ajn superstiçojn, neniajn fortajn kredojn, ÿi cedis al nenio kajiris nenien.x
i vidis klare multon, multaj aferoj interesis ÿin,110PATROJ KAJ FILOJeLIBROsed nenio plene ÿin kontentigis; cetere, kredeble ÿi ne dezi-ris plenan kontenti¸on.x
ia spirito estis scivola kaj samtem-pe indiferenta; ÿiaj duboj neniam silenti¸is ¸is forgeso, kajneniam pliforti¸is ¸is alarmo.Se ÿi ne estus riça kaj sende-penda, ÿi eble sin îetus en la batalon, ekkonus la pasion &Sed ÿia vivo estis facila, kvankam ÿi iafoje enuis, kaj ÿi daûri-gis pasigi la tagojn unu post alia, ne rapidante kaj nur malof-te eksciti¸ante.Çielarkaj koloroj iafoje ekbrilis ankaû antaûÿiaj okuloj, sed kiam ili estingi¸is, ÿi revenis al sia trankvilokaj ne bedaûris ilian malaperon.x
ia fantazio transportis ÿiniafoje trans la limojn de tio, kio estas permesita laû la le¸ojde la ordinara moraleco; sed eç tiam ÿia sango fluis trankvi-le en ÿia çarme gracia kaj egalpeza korpo.Iafoje okazis, keelirante el sia bonodora bano, Anna Sergeevna, tuta varmakaj sopiranta, revis pri la vanteco de la vivo, pri ÿiaj mal¸ojo,laboro kaj malbono & x
ian animon plenigis subita kura¸o, enÿi ekbolis nobla celado; sed sufiçis trablovo de vento el du-onfermita fenestro, kaj Anna Sergeevna kuntiri¸is, plendis,preskaû koleris, kaj nur unu deziron havis en tia minuto: kene blovu çi tiu abomena vento.Kiel çiuj virinoj, kiuj ne sukcesis ekami, ÿi deziris ion, ÿimem ne sciis, kion.¯ustadire, ÿi deziris nenion, kvankamÿajnis al ÿi, ke ÿi deziras çion.x
i apenaû povis toleri sian ed-zon.x
i edzini¸is nur pro kalkulo, kvankam ÿi kredeble nekonsentus fari¸i lia edzino, se ÿi ne opinius lin bona homo.Sed de tiu tempo ÿi çiam sentis sekretan antipation al çiujviroj, kiujn ÿi imagis çiujn malpuraj, pezaj, apatiaj, turmen-temaj estaîoj.Foje ÿi renkontis ie en sia voja¸o junan belansvedon kun kavalira esprimo sur la viza¸o, kun honestaj,111PATROJ KAJ FILOJeLIBRObluaj okuloj sub alta, libera frunto; li forte impresis ÿin, sedtio ÿin ne malhelpis reveni Rusujon.Stranga homo estas çi tiu kuracisto! pensis ÿi, kuÿante ensia luksa lito, sur kusenoj, ornamitaj per puntoj, sub silka li-totuko & Anna Sergeevna heredis de la patro malgrandanparton de lia amo al la lukso.x
i tre amis sian pekan, sed bo-nan patron, kaj li adoris ÿin, amike ÿercis kun ÿi, kvazaû kunkamarado, kaj plene konfidis al ÿi, petis de ÿi konsilojn.Lapatrinon ÿi apenau memoris.Stranga homo estas çi tiu kuracisto! ripetis ÿi al si.x
i sinetendis, ekridetis, îetis la manojn post la kapon, poste traku-ris per siaj okuloj du, tri pa¸ojn de malbona franca romano,ellasis la libron el la mano kaj ekdormis, pura kaj malvarma,en pura, bonodora tolaîo.En la sekvinta mateno Anna Sergeevna, tuj post la maten-man¸o, iris al botanika ekskurso kun Bazarov kaj revenis kel-ke da minutoj antaû la tagman¸o.Arkadio restis hejme kajpasigis çirkaû unu horon kun Katja.Li ne enuis kun ÿi, ÿimem proponis ripeti al li la hieraûan sonaton; sed kiam re-venis sinjorino Odincov, kiam li ekvidis ÿin, lia koro subiteeksentis premon & x
i iris tra la ¸ardeno per iom lacaj paÿoj;ÿiaj vangoj estis ru¸aj kaj la okuloj brilis pli bele ol ordinaresub la ronda pajla çapelo.x
i turnis en la fingroj maldikantrunketon de kampa floro, ÿia malpeza manteleto deglitis surÿiajn kubutojn, kaj la lar¸aj grizaj rubandoj çirkaûprenis ÿianbruston.Bazarov iris post ÿi memfide kaj sen¸ene, kiel çiam,sed la esprimo de lia viza¸o, kvankam gaja kaj eç amika, neplaçis al Arkadio.Murmurinte tra la dentoj  bonan tagon!Bazarov iris en sian çambron, kaj sinjorino Odincov distritapremis la manon de Arkadio kaj ankaû preterpasis lin.112PATROJ KAJ FILOJeLIBROBonan tagon? pensis Arkadio & Çu ni ne vidis unu la ali-an hodiaû?113PATROJ KAJ FILOJeLIBROÇapitro XVIIa tempo, kiel oni scias, iafoje flugas kiel birdo, iafoje ramLpas kiel vermo; sed plej feliça estas la homo tiam, kiam lieç ne rimarkas, çu ÿi pasas rapide aû malrapide.Arkadio kajBazarov ¸uste tiamaniere pasigis dek kvin tagojn çe sinjori-no Odincov.La kaûzo de tio estis parte la ordo, kiu regis enÿia domo kaj en ÿia vivo.x
i severe ¸in obeis kaj devigis la ali-ajn ÿin obei.Çio dum la tago estis farata en fiksita tempo [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]