[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W dodatkuktoś zało\
ył łyse opony na koła jego nienagannie utrzymanego rovera.- Zaczyna mnie pan zaciekawiać - powiedział Austin.- Będą jeszcze lepsze historie.Trzydziestopięcioletni naukowiec uderzył w ceglany mursamochodem pełnym butli gazowych.Władze uznały, \
e to było samobójstwo.Innego facetaznaleziono pod mostem.Według policji znów samobójstwo.Nadu\
ywanie alkoholu idepresja.Rodzina powiedziała, \
e całe \
ycie był abstynentem, co wynikało z jego przekonańreligijnych, i nie miał \
adnej depresji.Następny przypadek.Facet po dwudziestceprzywiązuje jeden koniec nylonowej linki do drzewa, drugi do szyi.Wsiada do samochodu iodje\
d\
a pełnym gazem.Zgilotynowany.- Ile takich dziwnych zgonów zbadaliście?- Około dwudziestu tuzinów.Sami naukowcy.Austin gwizdnął cicho.- Jaki to ma związek z zakazaną wyspą?- Wtedy nie widzieliśmy jeszcze \
adnego.Paru naukowców było Amerykanami, więcambasada Stanów Zjednoczonych poprosiła nas, \
ebyśmy się tym zajęli.Niektórzyparlamentarzyści \
ądali śledztwa na szeroką skalę.Dostałem polecenie, \
eby powęszyć.Przydzielono mi bardzo szczupłą grupę dochodzeniową, \
eby nie robić z tego wielkiejsprawy.Składałem raporty bezpośrednio do gabinetu premiera.- Wygląda na to, \
e góra chciała uniknąć szumu - powiedział Austin.- Te\
miałem takie wra\
enie - przyznał Mayhew.- Porozmawialiśmy z krewnymizmarłych i dowiedzieliśmy się, \
e wszyscy pracowali kiedyś dla tej samej firmy badawczej.- Dla byłych pracodawców MacLeana? - zapytał Trout. 169- Zgadza się.Nie mogliśmy znalez
ć MacLeana i przypuszczaliśmy, \
e nie \
yje albo mo\
ema coś wspólnego ze śmiercią swoich kolegów.A teraz odnalazł się tutaj, niestety martwy, cowskazuje na związek owej wyspy z tamtą firmą we Francji.Trout pochylił się na krześle do przodu.- Jakie badania tam prowadzono?- Prawdopodobnie nad ludzkim układem odpornościowym.Firma najwyraz
niej nale\
ałado większej, międzynarodowej korporacji.Ale właściciele dobrze się ukryli za fikcyjnymispółkami i zamorskimi kontami bankowymi.Wcią\
staramy się ich wytropić.Austin skinął głową.- A jeśli wam się uda, oskar\
ycie ich o zamordowanie tamtych naukowców.- O to co najmniej - odparł Mayhew.- Z relacji doktora Trouta wynika, \
e sąodpowiedzialni za stworzenie tamtych mutantów i skazanie ich na śmierć za \
ycia.- Podsumujmy to, co wiemy - zaproponował Austin.- Ta firma badawcza zatrudnianaukowców do pracy przy pewnym projekcie.Mają wynalez
ć tak zwany kamień filozoficzny,eliksir sporządzony na bazie enzymów z Zaginionego Miasta.Naukowcom najwyraz
niejudaje się opracować wzór chemiczny na przedłu\
enie \
ycia i muszą zginąć.MacLean ucieka,ale zostaje sprowadzony z powrotem, \
eby pokierować nowym zespołem badawczym, któryma poprawić błędy we wzorze.Te błędy bowiem powodują powstawanie straszliwychmutantów.Paul i Gamay odkrywają podwodną operację wydobywczą firmy i zostajązmuszeni do pracy w jej laboratorium.- Wszystko się zgadza co do joty - przytaknął Mayhew.- Mogę zadać panu pytanie?Dlaczego od razu nie przekazał pan tych informacji władzom brytyjskim?- Odpowiem panu pytaniem na pytanie - odrzekł Austin.- Uwierzyłby mi pan, gdybymzjawił się u pana z opowieścią o czerwonookich diabłach?- Na pewno nie - przyznał Mayhew.- Dzięki za szczerość.Dobrze pan wie, \
e nawiązanie właściwego kontaktu oficjalnymikanałami wymagałoby czasu.Obawialiśmy się, \
e najmniejsza zwłoka w działaniu mo\
eokazać się fatalna w skutkach.Paul i Gamay Troutowie to nie tylko nasi koledzy, ale iprzyjaciele.- Rozumiem pana.Jak powiedziałem, dobrze znam mo\
liwości waszego ZespołuSpecjalnego i jestem pewien, \
e poradzilibyście sobie nawet w trudniejszej sytuacji.Musiałem zadać panu to pytanie, bo usłyszę je od moich przeło\
onych.- Czy wasz rząd zamierza przeprowadzić dochodzenie na wyspie? - zapytała Gamay.- Okręt marynarki wojennej jest ju\
w drodze - odparł Mayhew.- Wysadzi na ląd desantKrólewskiej Piechoty Morskiej.Marines spróbują znalez
ć tamten okręt podwodny,zabezpieczą laboratorium i zneutralizują zarówno ochronę, jak i mutanty.- Z tego, co widziałem, z ochrony niewiele zostało - powiedział Trout Zapadła cisza.- Doktorze Trout.- Mayhew przerwał milczenie.- Pan najlepiej poznał te mutanty.Copan o nich myśli?- Są dzikimi, niewiarygodnie silnymi ludo\
ercami.Potrafią się porozumiewać i sądząc poich ataku na wyspę Wygnańców, równie\
planować.- Trout urwał, bo przypomniał sobieswoje spotkanie z mutantami w  zoo.- Myślę, \
e nie pozbawiono ich wszystkichnajistotniejszych ludzkich cech.- Fascynujące.Właściwie nie mam ju\
więcej pytań, ale jeśli macie państwo chwilę,chciałbym wam pokazać coś interesującego - powiedział Mayhew, uśmiechając sięzagadkowo.Poprowadził ich przez labirynt korytarzy do chłodnego pomieszczenia przeznaczonego dobadań lekarskich.Na metalowym stole oświetlonym reflektorem punktowym le\
ał jakiśkształt przykryty plastikową folią.Przy stole stał mę\
czyzna w średnim wieku w białymfartuchu lekarskim. 170Na znak Mayhewa odsłonił zniekształconą twarz czerwonookiego stworzenia, którezostało zastrzelone i wpadło do ich łodzi.Z zamkniętymi oczami nie wyglądało tak groz
niejak wcześniej.Nie miało ju\
na twarzy przera\
ającego grymasu wściekłości i sprawiałowra\
enie pogrą\
onego w spokojnym śnie.- Ma trochę surowe rysy - powiedział Mayhew - ale wygląda niez
le jak na Francuza.- Przemawia przez pana niechęć Anglika, czy wie pan rzeczywiście, \
e to Francuz? -zapytał Austin.Mayhew uśmiechnął się, sięgnął do kieszeni, wyjął cienką metalową płytkę na łańcuszku iwręczył ją Austinowi.- Ten d\
entelmen miał ją na szyi.Jest trochę zniszczona, ale napis da się odczytać.Austin uniósł płytkę do światła i zobaczył słowa: Pierre Levant Capitaine, L'Armee de laRepublique de France, b.1885.- Wygląda na to, \
e nasz przyjaciel ukradł komuś identyfikator.- Najpierw te\
tak myślałem, ale to jego własność.Austin zrobił zdziwioną minę, ale w twarzy Mayhewa nie dostrzegł niczego, coświadczyłoby, \
e Brytyjczyk \
artuje.- Musiałby mieć ponad sto lat - powiedział.- Mówiąc ściślej, prawie sto dwadzieścia - odrzekł Mayhew.- To na pewno jakaś pomyłka.Skąd pan wie, \
e na identyfikatorze jest jego nazwisko? Wczasie pierwszej wojny światowej zginęły miliony ludzi.- Zgadza, się, ale mimo całego chaosu w wojskowych archiwach pracowano dośćdokładnie.Ciała często identyfikowali koledzy lub oficerowie.Zwłoki były zbierane z pólbitewnych przez specjalne jednostki, a potem poległych wpisywano do rejestrów przypomocy kapelanów.Sporządzano mapy cmentarzy, informacje o ofiarach pochodziły zkostnic, szpitali, od grabarzy i tak dalej.Te dane zostały wprowadzone do komputera.Dowiedzieliśmy się, \
e istniał oficer armii francuskiej o nazwisku Pierre Levant.Zaginął napolu walki.- Wielu ludzi zaginęło na polu walki.Mayhew pokręcił głową.- Ach, ten amerykański sceptycyzm.- Wyjął z kieszeni zegarek z dewizką i wręczyłAustinowi.- Miał to przy sobie.Kiedyś był całkiem przystojny.Austin przyjrzał się inskrypcji na kopercie zegarka: A Pierre, de Claudette, avec amour.Otworzył kopertę.Wewnątrz znajdowało się zdjęcie młodego mę\
czyzny i młodej kobiety.Pokazał oba przedmioty kolegom z zespołu NUMA.- Co o tym myślicie?Gamay obejrzała identyfikator i zegarek.- Jedną z pierwszych rzeczy, jakich się nauczyłam, studiując archeologię morską, było to,jak wa\
ne jest ustalenie pochodzenia obiektu [ Pobierz całość w formacie PDF ]