[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2,32).W tych słowach zastosował do Jezusa proroctwo znane całemuIzraelowi:  To za mało, że jesteś mi sługą, aby podz
wignąć plemiona Jakubanadzieja.pl334 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSAi przywrócić oszczędzonych synów Izraela, więc ustanowiłem cię światłościąpogan, aby moje zbawienie sięgało aż do krańców ziemi (Iz.49,6).Proroctwoto powszechnie odnoszono do Mesjasza, a kiedy Jezus rzekł:  Ja jestem świa-tłością świata , naród nie mógł nie zrozumieć, że On nazywa siebie tym Obie-canym.W uszach faryzeuszy i przywódców żydowskich oświadczenie Chrystusazabrzmiało tak, jakby było przejawem aroganckiej zarozumiałości.Nie moglitolerować tego, że człowiek taki jak oni wysuwa tego rodzaju roszczenia.Udając, że nie słyszeli Jego słów, zapytali Go:  Kimże Ty jesteś? Chcieli Gozmusić, aby ogłosił się Chrystusem.Jego wygląd i Jego dzieło były tak sprzecz-ne z oczekiwaniami ludzi, że, jak spodziewali się Jego wrogowie, ogłoszenie sięMesjaszem spowoduje odrzucenie Go jako uzurpatora.Ale na ich pytanie:  Kimże Ty jesteś? Jezus odpowiedział:  Po co Jaw ogóle mówię do was? (Jan 8,25).Wszystko, co wyrażały Jego słowa, obja-wiało się również w całej Jego osobie.Ucieleśniał te wszystkie prawdy, którychnauczał. Nic nie czynię sam z siebie, lecz tak mówię, jak mnie mój Ojciecnauczył.A Ten, który mnie posłał, jest ze mną; nie zostawił mnie samego, boJa zawsze czynię to, co się jemu podoba.Chrystus nie próbował udowodnić,że jest Mesjaszem, lecz ukazywał swą jedność z Bogiem.Gdyby ich umysłyotwarte były dla miłości Bożej, byliby przyjęli Jezusa.Pośród Jego słuchaczy było wielu takich, których przyciągała ku Niemuwiara, i do nich Jezus rzekł:  Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwieuczniami moimi będziecie i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi.Słowa te dotknęły faryzeuszy.Zapominając o wieloletnim pozostawaniunarodu pod obcym jarzmem, zawołali ze złością:  Jesteśmy potomstwem Abraha-ma i nigdy nie byliśmy u nikogo w niewoli.Jakże możesz mówić: Wyswobodzenibędziecie? (Jan 8,33).Jezus spojrzał na tych ludzi, niewolników przewrotności,których myśli opierały się na zemście, i odpowiedział ze smutkiem:  Zaprawdę,zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu.Oniwłaśnie znajdowali się w najgorszej niewoli  we władzy ducha wszelkiego zła.Każda dusza odmawiająca podporządkowania się Bogu przechodzi pod kon-trolę innej siły.Nie jest panem siebie.Człowiek może rozprawiać o wolności,gdy tymczasem żyje w stanie najgorszego niewolnictwa.W tym stanie nie możedostrzec piękna prawdy, ponieważ jego umysł znajduje się pod kontrolą szata-na.Nawet jeżeli człowiek schlebia sobie, że w swoim życiu kieruje się własnymsądem, w istocie posłuszny jest woli księcia ciemności.Chrystus przyszedł, abywyzwolić dusze z niewoli grzechu. Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdzi-wie wolnymi będziecie. Bo zakon Ducha, który daje życie w ChrystusieJezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci (Rzym.8,2).W dziele odkupienia nie ma przymusu i nie jest stosowany żaden ze-wnętrzny nacisk.Wolą Ducha Bożego człowiekowi pozostawiony jest wybór,nadzieja.plDesire of Ages 335LI. Z
wiatÅ‚ość żywota wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002komu chce sÅ‚użyć.Przemiana, jaka nastÄ™puje z chwilÄ…, gdy dusza poddaje siÄ™Chrystusowi, jest najwyższym sensem wolnoÅ›ci.Odrzucenie grzechu jest ak-tem dokonywanym samodzielnie.OczywiÅ›cie nie mamy sami siÅ‚y wydostać siÄ™spod wÅ‚adzy szatana, lecz jeżeli zapragniemy wyzwolenia siÄ™ z grzechu i w tejwielkiej potrzebie wzywamy na pomoc potÄ™gÄ™, która znajduje siÄ™ poza namii ponad nami, siÅ‚y naszej duszy dostajÄ… wsparcie boskiej energii Ducha Z
wię-tego.Wypełniając wtedy nakazy swojej woli, spełniamy Jego wolę.Jedynym warunkiem uzyskania przez ludzi wolności jest ich zjednoczeniesię z Chrystusem. Prawda was wyswobodzi , a prawdą jest Chrystus.Grzechmoże działać jedynie poprzez osłabienie umysłu i pozbawienie duszy wolności.Poddanie się Bogu to przywrócenie własnej osobowości  prawdziwej chwałyi godności człowieka.Boskie prawo, któremu podlegamy, jest to  zakon wol-ności (Jak.2,12).Faryzeusze uważali siebie za dzieci Abrahama, podczas gdy Jezus mówiłim, że prawo do tego miana przysługiwałoby im wówczas, gdyby spełnialidzieło Abrahama.Jako prawdziwe dzieci Abrahama, prowadziliby, tak jak onsam, życie posłuszeństwa wobec Boga.Nigdy nie dążyliby do zgładzenia Tego,który uczy ich prawdy, danej mu przez Boga.Spiskując przeciwko Chrystuso-wi rabini nie spełniali dzieła Abrahama.Samo dziedziczne pochodzenie od Abra-hama nie miało w tym przypadku znaczenia.Bez duchowego pokrewieństwaz nim, które musiałoby się ujawnić w sferze duchowej, pociągając za sobąodpowiednie czyny, nie byli dziećmi Abrahama [ Pobierz całość w formacie PDF ]