[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.138Rozdział 23.Zapamiętywanie nazwisk i twarzy.Zapamiętywanie nazwisk i twarzy to jedna z najbardziej przydatnych w życiu umiejętności, azarazem jedna z najtrudniejszych do opanowania.Przyczyna leży w tym, że w większości przypadkównazwiska w żaden bezpośredni sposób nie  łączą się z twarzą.W dawnych czasach było dokładnieodwrotnie - system według, którego ludziom przydawano nazwiska lub przydomki wykorzystywał iobrazowe skojarzenia i mechanizmy zapamiętywania: człowieka stale utytłanego w mące i z bochenkiemchleba w rękach nazywałeś po prostu Piekarzem, a na tego, który bez przerwy krzątał się w swoim, lubcudzym, ogrodzie zaczynałeś mówić  pan Ogrodnik.Ten, kto cały dzień spędzał przy miechach kującżelazo zostawał panem Kowalem itd.Z biegiem czasu zmieniały się generacje i nazwiska rodowe traciły związek ze swoimipierwowzorami, zapamiętywanie nazwisk i twarzy stawało się coraz trudniejsze, co ma miejsce i dzisiaj,kiedy nazwisko jako słowo nie kojarzy nam się w żaden bezpośredni sposób z twarzą.Problem ten rozwiązują dwie techniki, wzajemnie się wspierające.Pierwsza to swoisty  savoir-vivre , zasady Etykiety Towarzyskiej Buzana, a druga to Metoda Mnemotechniczna.ZASADY ETYKIETY TOWARZYSKIEJ BUZANA (ZETB)Jeśli poznasz tę metodę, gwarantuję, że nigdy więcej nie znajdziesz się w sytuacji, w którejpospiesznie przedstawiasz się, powiedzmy, 5 nowym osobom, 5-ciokrotnie powtarzając posłusznie:bardzo mi przyjemnie, bardzo mi przyjemnie& , ale tak naprawdę poznajesz tylko 5 par butów, w któregapisz się z zażenowaniem, bo wiesz, że nowe nazwiska prawie natychmiast wylecą ci z głowy (coistotnie ma miejsce).ZETB wymagają od ciebie jedynie dwóch prostych rzeczy:1.zainteresowania ludz
mi, których spotykasz2.grzeczności,139co w wielu wypadkach przypomni ci podstawowe zasady dobrego wychowania opisywane wpodręcznikach savoir-vivre u.Jednak co ciekawe, nawet ich autorzy nie zawsze zdają sobie sprawę ztego, że zasady te wymyślono nie tylko po to, aby sformalizować kontakty towarzyskie, nadać im ramypewnej etykiety, ale stworzyć również podstawy przyjaznych interakcji, aby ludzie mogli się spotykać,poznawać i zapamiętywać jedni drugich.Z poniższych reguł, możliwych do wykorzystania w życiu towarzyskim, wybierz te, które uznaszza najbardziej przydatne.ZETB - KROK PO KROKU1.Nastawienie mentalne.Zanimznajdziesz się w sytuacji, w której spotkasz nowych ludzi, przygotuj się psychicznie na sukces.Wieluz nas święcie przekonanych, że nie ma pamięci do nazwisk i twarzy robi wszystko, aby to sobieudowodnić.Natomiast jeśli  wiesz , że twoja pamięć staje się coraz lepsza, że upora się z każdymzadaniem, rezultaty mogą przyjść niemal natychmiast.Przed spotkaniem z nowymi ludzi wypocznij,rozluz
nij się, uspokój umysł i, jeśli czas pozwoli, zapewnij sobie 2 - 5 min.na przygotowanie.2.Obserwuj.Wrozmowie z ludz
mi patrz im prosto w oczy.Nie rozglądaj się naokoło, nie patrz na ziemię, niespoglądaj w dal.W twarzy rozmówcy szukaj charakterystycznych rysów i cech.Swoisty  przewodnikfizjonomiczny na str.& ułatwi ci taką wędrówkę po ludzkiej twarzy, od czubka głowy aż popodbródek.Znajdziesz w nim zgrupowane i opisane dokładnie cechy ludzkich twarzy.Im bardziejrozwiniesz swoją sztukę obserwacji, tym wyraz
niej zaczniesz dostrzegać, jak bardzo nasze twarzeróżnią się między sobą.Jeśli wyostrzysz zmysł obserwacji, uczyniszgigantyczny krok na drodze do poprawy pamięci.Słaba pamięć to wynik przede wszystkim tego, że patrzysz a nie widzisz.Umiejętność bystrej, uważnej obserwacji możesz nabyć poprzezćwiczenia w miejscach publicznych.Ustal sobie plan, że każdego dnia świadomie zwracasz uwagę nakolejne fragmenty ludzkich twarzy.A więc jutro na przykład oglądaj nosy, pojutrze brwi, potem uszy,140jeszcze póz
niej zainteresuj się kształtem głowy itd.Zdziwisz się, jak bardzo różne są nasze twarze, ajak bardzo samo ćwiczenie siły obserwacji ułatwia zapamiętywanie nowych twarzy.3.Słuchaj.Z
wiadomie słuchaj, staraj się możliwie najdokładniej usłyszeć nazwisko osoby, która ci sięprzedstawia.To kluczowy moment wzajemnej prezentacji, który wielu z nas lekceważy, ponieważbardziej przejmujemy się tym, że pewnie zaraz zapomnimy nowe nazwisko, a nie tym jak ono w ogólebrzmi.4.Proś o powtórzenie.Nawetjeśli nazwisko swego rozmówcy usłyszałeś dobrze, poproś grzecznie o powtórzenie.Jak wiesz,powtarzanie to czynnik, od którego zależy jakość zapamiętania.Każda powtórka nowej informacji towiększe prawdopodobieństwo szybszego jej odtworzenie.5.Sprawdz
, czy dobrze wymawiasz.Jak tylkousłyszysz nazwisko rozmówcy, upewnij się, że dobrze je wymawiasz.Potwierdzisz dzięki temu swojezainteresowanie osobą partnera i raz jeszcze powtórzysz nową informację, przyspieszając jejzapamiętanie.6.Proś o przeliterowanie.Jeśli maszjakieś wątpliwości co do wymowy, poproś grzecznie lub z humorem o przeliterowanie nazwiskaswego rozmówcy, czym znowu potwierdzisz swoje nim zainteresowanie i powtórzysz je w bardzonaturalny sposób.7.Twoje nowe hobby - pochodzenie nazwisk.%7ływo i zprzekonaniem wyjaśnij, że od jakiegoś czasu interesujesz się pochodzeniem nazwisk i ich historią, izapytaj rozmówcę, czy znane mu są jakieś szczegóły dotyczące jego nazwiska (warto mieć w zanadrzuhistorię własnego nazwiska przy okazji!).To zadziwiające, ale co najmniej 50% ludzi nie tylko zna,przynajmniej w części, historię swego rodu, ale z entuzjazmem wdaje się w rozmowę na ten temat!Czym znowu potwierdzasz, że interesujesz się rozmówcą i po raz kolejny powtórzysz jego nazwisko.1418.Wymiana wizytówek.Japończycy wypracowali cały ceremoniał wymiany wizytówek, dostrzegając w tym skutecznenarzędzie wspomagające pamięć.Jeśli naprawdę chcesz zacząć zapamiętywać nazwiska, spraw sobienaprawdę ładne wizytówki.W większości wypadków sam zaczniesz otrzymywać wizytówki lub ludziezaczną zapisywać ci swoje najważniejsze dane.9.Powtarzaj nazwisko w rozmowie.Doceniając rolę zainteresowania rozmówcą i kolejnych powtórzeń nowego nazwiska, i trzymającsię zasad grzeczności i dobrego tonu, staraj się możliwie często powtarzać nowe nazwisko wrozmowie, dzięki czemu wprowadzasz je coraz głębiej do pamięci długotrwałej dostępnej.Ułatwia torównież samą rozmowę, polepsza jej nastrój.Ludzie reagują przyjaz
niej na słowa:  jak właśnie panJanusz (pan Brzęczyszczykiewicz) był łaskaw powiedzieć&  niż na suche  jak mój przedmówcastwierdził& .10.Powtórka w myślach.Wykorzystuj nawet małe przerwy w rozmowie, aby przyjrzeć się uważnie i z zainteresowaniemwszystkim, z którymi lub o których rozmawiałeś i powtórz w myślach nowe nazwiska.Ten zwyczajszybko stanie się twoją drugą naturą.11.Powtórka w dłuższych przerwach.Jeśli naprzyjęciu idziesz po drinka dla siebie lub dla kogoś z gości, lub z innych powodów przez dłuższąchwilę pozostajesz sam w tłumie, wykorzystaj tę przerwę i przypomnij sobie ludzi, których tuspotkałeś, ich nazwiska, jak się je wymawia i literuje, skąd się wzięły i wszystkie ciekawostki, jakiezrodziły się w czasie rozmowy.W ten sposób zwiążesz z każdym nazwiskiem szereg skojarzeń iobrazów, umieścisz je na końcu wielu łańcuchów o znanych ogniwach, zwiększającprawdopodobieństwo przyszłego przypomnienia (porównaj i wykorzystaj tu treść rozdziału 24.).12.%7łegnanie po nazwisku.Wychodzących nowych znajomych żegnaj po nazwisku.W ten sposób dokonujesz powtórki pod142koniec  jednostki lekcyjnej i zapamiętujesz według optymalnej krzywej trwałości pamięci, opisanejw rozdziale 11.13.Dalsza powtórka.a) myślowa [ Pobierz całość w formacie PDF ]