[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Stopy podwójne miedzi z niklem, manganem, złotem, platyną i palladem, tworzą roztwory stałe ciągłe, a ze srebrem - w zależności od zawartości jednego składnika w drugim, tworzą roztwory stałe lub mieszaniny roztworów stałych granicznych.Z innymi składnikami, jak np.cynkiem, cyną, aluminium, krzemem, berylem, antymonem, kad­mem i magnezem podwójne stopy miedzi tworzą układy dość skompli­kowane na skutek występowania w nich różnych faz międzymetalicz­nych.We wszystkich tych układach, od strony miedzi istnieją zawsze mniej lub bardziej szerokie zakresy roztworów stałych, oznaczonych jako .Roztwory te odznaczają się przeważnie dobrymi własność wytrzymałościowymi oraz dobrymi własnościami plastycznymi i z tego powodu stanowią zwykle użyteczne stopy przemysłowe.Rzadziej natomiast stosowane są stopy wielofazowe, które oprócz roztworu  zawierają jeszcze i inne roztwory na bazie faz międzyme­talicznych.Stopy o takiej budowie są już mniej plastyczne i z tego powodu stosowane są przeważnie w stanie lanym.VII.WNIOSKIMiedź jest metalem, który występuje w skorupie ziemskiej w postaci związków chemicznych, głównie z tlenem, żelazem i siarką.Miedziane rudy siarczkowe są dzisiaj podstawowym surowcem do produkcji miedzi.Zawartość miedzi w rudach wynosi zwykle 1 - 2,5%, choć zdarza się spotykać czasem w przyrodzie miedź w stanie czystym w postaci ziarenek, kryształów i większych kawałków.Czysta miedź ma wiele cennych właściwości technicznych.Dużą plastyczność, dużą przewodność elektryczną i dobre przewodnictwo cieplne, jak również małe powinowactwo chemiczne z tlenem.Te właściwości przyczyniły się do jej szerokiego zastoso­wania.Związki miedzi, tworzące się łatwo pod wpływem nawet słabych kwasów organicznych, są trujące (grynszpan), dlatego wszystkie naczy­nia miedziane muszą być wewnątrz pobielane cyną i w miarę zużycia pobielenie musi być odnawiane.Miedź ma charakterystyczną barwę różo­wo-złocistą.W wilgotnym powietrzu pokrywa się ona zieloną patyną, np.na starych dachach pokrytych blachą miedzianą.Jest to związek chemiczny, który chroni metal przed dalszą korozją.Ciężar właściwy czy­stej miedzi wynosi 8,9 G/cm3, temperatura topnienia 1083° C.Właściwości mechaniczne miedzi: wytrzymałość na rozciąganie Rr = 21÷24 kG/mm2, wydłużenie a - 38÷50%, twardość HB 35=50 kG/mm.Miedź dzięki dużej plastyczności i ciągliwości źle obrabia się na obrabiarkach.W celu polepszenia obrabialności poddaje się ją zgniotowi na zimna, co powoduje zwiększenie jej twardości i poprawę obrabialności.W stanie ciekłym miedź wchłania znaczne ilości gazów, które wydzielając się podczas krzepnięcia, tworzą puste miejsca.Skutki zgniotu spowodowane obróbką plastyczną na zimno można usunąć przez wyżarzenie przy 560÷7500C w ciągu 1-2 godzin.Po wyżarzeniu miedzi przywraca się normalne właściwości mechaniczne.Zależnie od metody otrzymywania w handlu występuje kilka gatunków miedzi, różniących się stopniem zawartości zanieczyszczeń.VIII.BIBLIOGRAFIAVademecum materiałoznawstwa: stal, metale nieżelazne, tworzywa sztuczne, badania materiałów / Wilhelm Domke.- Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989.Materiałoznawstwo i obróbka cieplna / Kornel Wesołowski.- Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1978.Technologia obróbki metali i drewna / H.Jędrzejewski, T.Mucha, S.Szczubełek.- Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966.3Rys.2.Własności mechaniczne miedzi w zależności od stopnia zgniotu: Rm - wytrzymałość na rozciąganie, Re - granica plastyczności, Z - przewężenie, A - wydłużenie całkowite, A' - wydłużenie równomierne, A” - wydłużenie przewężeniowe, HB - twardość BrinellaRys.3.Własności mechaniczne umocnionej przez zgniot miedzi elek­trolitycznej (-) i hutniczej (- - -) w zależności od temperatury wyżarza­nia: Rm, - wytrzymałość na rozciąga­nie, A - wydłużenie całkowite, HB - twardość Brinella [ Pobierz całość w formacie PDF ]