[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Obmyśliłam replikę.Podniosłam oczy pełne łez na szczerą zaniepokojoną twarz mego brata. Och, Harry  mój głos przeszedł w szloch. Kazał mi robić takie straszne rzeczy.Bałam się go.Powiedział, że nie zawaha się przed kłamstwem, aby mnie zdobyć, o ile nie będę mu posłuszna.Zastraszyłmnie i gdybyś wtedy właśnie nie przyszedł, nie wiem, co by się stało. Ja.cię uratowałem?  spytał z nadzieją Harry. Pozbawiłby mnie czci i splamił nasze nazwisko  stwierdziłam stanowczo. Bogu dzięki,nadszedłeś na czas, a od tego dnia tak się ciebie bał, że przestał mnie prześladować.Dający łatwo się urobić umysł Harry'ego przyjął to za prawdę.Heroiczny oswobodziciel cnotliwejsiostry! Najdroższa siostrzyczko  odezwał się czule. Tak się martwiłem, lecz nie chciałem pytać.Niezrealizował swego brudnego czynu do końca? Przyszedłem na czas?Moje policzki zapłonęły panieńskim rumieńcem, lecz szczerość i uczciwość dodały mi śmiałości. Jestem dziewicą, Harry  powiedziałam z przesadną skromnością. Uratowałeś mnie.A człowiek,który tak mnie potraktował, odszedł na zawsze.Wygnany niewątpliwie ręką Boga.Ocaliłeś mój honor.Kochany Harry: dorastający mężczyzna, a jednocześnie jeszcze dziecko.Tak samo mama wolała łatwekłamstwo niż straszliwą prawdę.Kłamiąc bezwstydnie, nie przestawałam się ciepło uśmiechać. Ocaliłeś najcenniejszą rzecz, jaką posiadam, mój honor, Harry, i nigdy nie zapomnę, że mam w tobieopiekuna.Ty jesteś teraz głową domu i głową rodziny.Powierzam się tobie z dumą i ufnością.Wyciągnął ramiona, a ja odpowiedziałam na ten czysty czuły uścisk.Poczułam znów dreszczpożądania, gdy objął mnie mężczyzna.Na wpół świadomie napięłam mięśnie w nogach i pośladkach, gdyHarry ścisnął mnie w talii.Dziecinny duch psoty kazał mi tak pokierować ciałem w jego objęciach, aby dłońHarry'ego przejechała po zaokrągleniu moich piersi. Bezgranicznie  dodałam.Ręka Harry'ego została tam, gdzie ją skierowałam.5Tej nocy wyobraz
nia graia ze mnÄ… w kotka i myszkÄ™.Z
nił mi się Ralph.Nie Ralph z koszmarów, leczdawny Ralph z naszego cudownego lata.Sunęłam lekko przez ogród różany.Stopy ślizgały się na żwirześcieżek.Furtka otwarła się przede mną i jak duch przeniosłam się nad rzekę.Na brzegu stała jakaś postać.Wiedziałam, że to mój ukochany.Połączyliśmy się.Wszedł we mnie z cudowną siłą.Wydałam jęk rozkoszy.Doznanie rozkoszy i bólu było tak wyraz
ne, że obudziłam się pełna żalu.Sen zniknął szybko, gdy tylkootworzyłam oczy.Zapamiętałam tylko, że twarz kochanka, kiedy podniósł głowę po długim pocałunku,należała do Harry'ego.Myślałam, że przeżyję szok, lecz zamiast tego uśmiechnęłam się tylko i usiadłam na łóżku.Z
nić oHarrym, gdy wiosna w pełni  to całkiem naturalne i właściwe.Przebywaliśmy stale razem, a jegoRLTtowarzystwo dawało mi coraz więcej radości.Przyjemnie było spacerować z nim po ogrodzie.Obmyślaliśmyrozkład nowych grządek.Doglądaliśmy palikowania i wytyczaliśmy ścieżki na świeżo skopanej ziemi.Kiedyfurmanka przywiozła mnóstwo nowych drzewek i krzewów, spędziliśmy kilka wspaniałych dni nadzorującpracę trzech ogrodników przy sadzeniu drzew.Udeptywaliśmy nawet ziemię i sami przywiązywaliśmy pędy dopalików.Czasem jez
dziliśmy razem konno na niziny.Chociaż wciąż nie wolno mi było oddalać się zbytnio oddomu, wydębiłam stary powóz guwernantki i zaprzęgłam do niego swoją klacz.Mogłam więc jez
dzić po całejposiadłości, a nawet tam gdzie zaczynają się niziny, a Harry towarzyszył mi na swoim wierzchowcu.Myślałamczasem, że papa byłby bardzo zadowolony, widząc nas w takiej idealnej zgodzie na ziemi, którą kochał. Nie jesteś zmęczona, Beatrice?  pytał zatroskany Harry.Uśmiechałam się w odpowiedzi i przechadzaliśmy się po wzgórzach, spoglądając w dół na rozległezielone pola i lasy lub odwracaliśmy wzrok na południe, ku morzu błyszczącemu w oddali jak niebieski placek.Przestałam czuć się onieśmielona wykształceniem Harry'ego, zwłaszcza gdy zobaczyłam, jak niewielewciąż wie o ziemi.Słuchanie o książkach, które przeczytał, i ideach, które go interesowały, zaczęło misprawiać przyjemność.Nigdy nie stanowiło dla mnie różnicy to, czy ktoś zgadza się na umowę społeczną czyteż nie, lecz gdy Harry mówił o walce o ziemię, o spornym prawie elit do własności ziemskiej, od razuprzejawiałam zainteresowanie tematem.Wtedy śmiał się ze mnie i powiadał: Och, Beatrice, nie obchodzi cię nic, co nie ma związku z Wideacre.Jakiż z ciebie ciemniaczek, jakiżprostaczek!Ja też się śmiałam i zarzucałam mu, że tak dalece zajął się swoimi ideami, że nie zauważa dzikiegoowsa rozplenionego w łanach pszenicy.O zgrozo, tak było naprawdę.Jeśli w sąsiedztwie mieszkałoby więcej młodych ludzi, spędzalibyśmy razem o wiele mniej czasu.Gdyby Harry lepiej znał się na uprawie roli, także nie potrzebowałby wiecznie mojego towarzystwa.Gdyby nieżałoba, Harry prawdopodobnie spędziłby minioną zimę w Londynie, a i mnie zabrałby na parę dni do miasta.Tak się jednak złożyło, że byliśmy zdani na siebie.Odzyskiwałam zdrowie i pogodę ducha [ Pobierz całość w formacie PDF ]