pw43

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A wrony to na pół mili naokół nie ujrzysz, bo wszystko, szelmy, z guldynek wystrzelały.Ba, ba ! drugiej takiej niewiasty ze świecą szukać! Co jej, bywało, powiem: „Halszka! basałyki mi dorastają, trzeba mi nowej uciechy!” -to niby na mnie fuknie, a na termin jest! jakoby kto zapisał! Imainujecie sobie: do tego doszło, że jak która podwika w okolicy nie mogła się konsolacji doczekać, to szat od Halszki pożyczała - i pomagało, jak mi Bóg miły!.Wszyscy zdziwili się bardzo, tak że nastała chwila milczenia - po czym ozwał się nagle głos małego rycerza:- Baśka ! słyszysz?- Michał, będziesz cicho? - odpowiedziała Basia.Lecz Michał nie chciał być cicho, bo mu różne chytre myśli przyszły do głowy, zwłaszcza zaś wydało mu się, że przy tej sprawie można będzie i drugą, równie ważną załatwić, więc począł mówić, niby tak sobie, od niechcenia, jako o rzeczy w świecie najzwyczajniejszej:- Dalibóg, warto by też Skrzetuskich odwiedzić! No, jego nie będzie, bo on do hetmana ruszy, ale ona przecie ma rozum i Pana Boga kusić nie zwykła, więc ostanie w domu.Tu zwrócił się do Krzysi :- Idzie wiosna i aura będzie piękna.Teraz dla Baśki jeszcze za wcześnie, ale później nieco, dalibóg, może bym się nie przeciwił, bo to przyjacielski obowiązek.Pan Zagłoba by was tam obie odwiózł, a na jesień, jak się tu uspokoi, to i ja bym za wami ściągnął.- A to jest arcyprzednia myśl! - zawołał pan Zagłoba.- Ja i tak muszę jechać, bom już ich niewdzięcznością nakarmił.Ha! zapomniałem, że żyją na świecie ! aż mi i wstyd !- Co waćpani na to? - pytał Wołodyjowski patrząc pilnie w Krzysine oczy.Lecz ta najniespodzianiej odrzekła że zwykłym sobie spokojem :- Rada bym, ale nie może to być, bo ja w Kamieńcu przy mężu zostanę i żadną miarą go nie odstąpię.- Dla Boga, co słyszę! - zawołał Wołodyjowski.- Waćpani w fortecy zostaniesz, która na pewno oblegana będzie i to przez nieprzyjaciela, żadnej dyskrecji nie znającego.Nie mówię jeszcze, żeby z jakim politycznym nieprzyjacielem miała być wojna, ale tu przecie z barbarzyństwem sprawa.Aza waćpani wiesz, co to zdobyte miasto? co to turecki albo tatarski jasyr? Uszom swoim nie wierzę!- A wszelako nie może inaczej być! - odrzekła Krzysia.- Ketling! - zawołał w rozpaczy mały rycerz - także to dałeś się już opanować? - Człowieku, miej Boga w sercu !- Deliberowaliśmy długo - odrzekł Ketling - i na tym stanęło.- I syn nasz już w Kamieńcu jest, pod opieką jednej mojej powinowatej.Zali to Kamieniec koniecznie ma być zdobyty?Tu Krzysia podniosła swe pogodne źrenice do góry.- Bóg i od Turka mocniejszy, ufności naszej nie zawiedzie! A żem przysięgła mężowi, iż go do śmierci nie opuszczę, przeto moje miejsce przy nim.Mały rycerz zmieszał się okropnie, bo właśnie zgoła czego innego od Krzysi oczekiwał.Basia zaś, która od samego początku rozmowy spostrzegłszy zaraz, dokąd Wołodyjowski zdąża, uśmiechała się chytrze, teraz utkwiła w niego bystre swe oczka i rzekła :- Michale, słyszysz?- Baśka! będziesz cicho! - zawołał w najwyższej konfuzji mały rycerz.To rzekłszy począł rzucać desperackie spojrzenia na pana Zagłobę, jakby oczekując od niego ratunku, lecz ów zdrajca powstał nagle i rzekł:- Trzeba też o jakowymś posiłku pomyśleć, bo nie samym słowem człowiek żyje.I wyszedł z alkierza.Pan Michał pognał wkrótce za nim i zastąpił mu drogę.- No i co teraz? - spytał Zagłoba.- No i co?- A niech tę Ketlingową kule biją.Dla Boga ! jak nie ma ginąć ta Rzeczpospolita, kiedy białogłowy w niej rządzą?.- Nicże waćpan nie wymyślisz?- Jak ty się żony boisz, co ja ci na to wymyślę? Każ się kowalowi podkuć- ot, co! [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne