[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiemy bardzoniewiele o długoterminowych efektach systematycznego zażywania meskaliny.Indianie, którzy spożywają pejotlowe guziki nie ulegają najwyraz
niej z powodutego zwyczaju fizycznej ani moralnej degradacji.Dostępne dane są jednak nadalskąpe i szkicowe.Chociaż niewątpliwie meskalina przewyższa kokainę, opium, alkohol itytoń, nie jest jednak jeszcze środkiem idealnym.Obok większości zażywającychmeskalinę, którzy ulegają szczęśliwemu przeobrażeniu istnieje mniejszość, dlaktórej środek ten stanowi piekło bądz
czyściec.Co więcej, jak na środek, któryma być niczym alkohol używany do powszechnej konsumpcji, jego efekty utrzymująsię przez kłopotliwie długi czas.Ale chemię i fizjologię stać dzisiajpraktycznie na wszystko.Jeśli psychologowie i socjologowie zdefiniują ideał,można mieć nadzieję, że neurolodzy i farmakolodzy odkryją środki, dzięki którymmożna będzie urzeczywistnić ten ideał, a przynajmniej (być że, bowiem takiegorodzaju ideału nie da się nigdy, z samej natury rzeczy, w pełni zrealizować)przybliżyć się do niego w większym stopniu, niż to miało miejsce w sączącej winoprzeszłości, pijącej whisky, palącej marihuanę i łykającej barbituranyteraz
niejszości.Potrzeba wykroczenia poza krępującą jaz
ń jest, jak stwierdziłempodstawowym pragnieniem duszy.Kiedy, z jakichkolwiek powodów ludziom nie udajesię przekroczyć siebie za pośrednictwem kultu religijnego, dobrych uczynków ićwiczeń duchowych, są skłonni uciekać się do chemicznych surogatów religii alkoholu i  głupiego Jasia" na współczesnym Zachodzie, alkoholu i opium naWschodzie, haszyszu w świecie muzułmańskim, alkoholu i marihuany w AmeryceZ
rodkowej, alkoholu i koki w Andach, alkoholu i barbituranów w bardziejnowoczesnych regionach Ameryki Południowej.W Poisons Sacres, Ivresses DivinesPhilippe de Felice pisze dużo, dostarczając bogatej dokumentacji, o istniejącymod niepamiętnych czasów związku między religią a zażywaniem środkówodurzających.Tutaj, w streszczeniu lub w bezpośrednich cytatach, przedstawiamjego wnioski.Stosowanie substancji toksycznych do celów religijnych jest bardzo rozpowszechnione.Praktyki opisane w niniejszym tomie obserwuje się wkażdym regionie świata, w nie mniejszym stopniu pośród ludów prymitywnych, niżpośród tych.które osiągnęły wysoki poziom cywilizacji.Nie mamy więc doczynienia z wyjątkowymi faktami, które można zasadnie pominąć, ale zpowszechnym, i w najszerszym sensie tego słowa ogólnoludzkim zjawiskiem,zjawiskiem którego nie może pominąć ktoś, kto próbuje odkryć, czym jest religiai jakie głębokie potrzeby zaspokaja."W sytuacji optymalnej, każdy powiniem móc odnalez
ć autotrans-cendencję wjakiejś formie czystej lub stosowanej religii.W praktyce wydaje się nadernieprawdopodobne, by kiedykolwiek doszło do takiego stanu.Istnieją, i bezwątpienia zawsze będą istnieć, dobrzy wierni, dla których, niestety, pobożnośćnie jest wszystkim.Nieżyjący G.K.Chesterton, który pisał równie lirycznie owypitce, co o pobożności może służyć jako ich wymowny przedstawiciel.Współczesne kościoły, z niewielkimi wjątkami spośród wyznańprotestanckich, tolerują alkohol; ale nawet najbardziej tolerancyjne nieuczyniły żadnej próby włączenia tego środka do chrześcijaństwa czysakramentalizacji jego użycia.Pobożny pijus jest zmuszony do umieszczaniareligii w jednej przegródce, a surogatu religii w drugiej.I być może jest tonieuniknione.Picie nie może podlegać sakramentalizacji, poza tymi religiami,które nie przywiązują wielkiej wagi do dobrych obyczajów.Kult Dionizosa czyceltyckiego bożka piwa był głośnym i wyuzdanym aktem.Obrzędy chrześcijańskie sąnie do pogodzenia nawet z religijnym upojeniem.Nie czyni to żadnej szkodygorzelnikom, ale jest bardzo niekorzystne dla chrzścijaństwa.Niezliczona liczbaludzi jest spragniona autotranscendencji i z zadowoleniem odnalazłaby ją wkościele.Ale, niestety,  głodne owieczki czekają, lecz pozostają nienakarmione".Biorą udział w obrzędach, słuchają kazań, powtarzają modlitwy; aleich pragnienie pozostaje nie zaspokojone.Rozczarowani, uciekają się do butelki [ Pobierz całość w formacie PDF ]