[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A potemtwarz mu się zmieniła.- Jest gdzieś wewnątrz głównego kompleksu.Tam jestpiętnaście budynków.Ma przepustkę umożliwiającą jej wstęp na cały teren.Kate odwróciła się w stronę kapitana francuskiej policji.- Jak daleko jest stąd do Flamanville?- Trzysta kilometrów.Jeden z moich helikopterów może was tam zawiez
ć wciÄ…gu pięćdziesiÄ™ciu minut.- Zablokujcie elektrowniÄ™ - zarzÄ…dziÅ‚ Graves.- PrzeÅ›lemy im fotografiÄ™ i opisEmmy Ransom w ciÄ…gu piÄ™ciu minut.I niech pan powie swoim ludziom, że onajest uzbrojona i niebezpieczna i że najprawdopodobniej ma przy sobie materiaÅ‚ywybuchowe.Nie ryzykujcie.Strzelajcie, żeby zabić.Jonathan chwyciÅ‚ siÄ™ kurczowo pasów bezpieczeÅ„stwa, kiedy helikopteraérospatiale opuÅ›ciÅ‚ dziób i spÅ‚ynÄ…Å‚ gwaÅ‚townie w dół w kierunku wybrzeżaNormandii.PatrzÄ…c przez okno, widziaÅ‚ wyraz
nie elektrownię atomową LaReine.Przypadkowemu obserwatorowi ten teren mógł się wydać zupełniespokojny, jakby nie działo się tam nic niezwykłego.I o to właśnie władzomfrancuskim chodziło.Było sprawą najwyższej wagi, by nawet jedno słowo ozagrożeniu nie przeciekło do wiadomości publicznej.Jakakolwiek panika mogłapociągnąć za sobą długotrwałe konsekwencje.Dopiero po uważnej obserwacjidostrzegł nieoznakowane samochody blokujące drogę wjazdową, transporteryopancerzone stojące przy wartowniach i wielkie czarne furgonetki należące doGIGN - Groupe d'Intervention de la Gendarmerie Nationale, elitarnych siłwyszkolonych do przeciwdziałania zagrożeniom krajowej infrastrukturynuklearnej - zaparkowane w pobliżu głównego budynku administracji.W górze,na niebie, dojrzał błysk metalu w porannym słońcu.Były to odrzutowce Miragefrancuskich sił powietrznych, które zablokowały ruch powietrzny nad terenemotaczającym elektrownię.W czasie pięćdziesięciominutowego lotu utrzymywali bezpośrednie połą-czenie z La Reine.Dostawali na bieżąco, w telegraficznym skrócie, najświeższeinformacje o wydarzeniach na jej terenie.- Majstrowała przy wewnętrznej aparaturze monitorującej, tak żebyśmy niemogli jej zobaczyć - doniósł dyrektor elektrowni wkrótce po starcie helikoptera.-Pan Royale wykrył to i stara się ją odnalez
ć.WidziaÅ‚ jÄ… w magazynie, ale mogÅ‚abyć wszÄ™dzie.- Czy ten magazyn jest nazywany także W-4? - zapytaÅ‚a Kate.- Tak, rzeczywiÅ›cie.- Co tam trzymacie?- Rury, aparaturÄ™, materiaÅ‚y do konserwacji.- OÅ‚owiana rura to doskonaÅ‚y schowek dla materiałów wybuchowych, zawodzikażdy system wykrywania.- powiedziaÅ‚ Graves.- Ona mogÅ‚a pójść do magazynupo ukrytÄ… tam bombÄ™.Kate skinęła gÅ‚owÄ…, potem spytaÅ‚a:- Kim jest Royale?- Jest zastÄ™pcÄ… dyrektora ochrony.PowitaÅ‚ paniÄ… Scholl, ponieważ panGrégoire, szef ochrony, nie przyszedÅ‚ dzisiaj do pracy.- Czy rozmawiaÅ‚ pan z Grégoire 'em? - zapytaÅ‚ Graves.- Nie odbiera telefonów.W tym momencie Graves poprosiÅ‚ pilota, by poÅ‚Ä…czyÅ‚ siÄ™ przez radio z policjÄ… ipoleciÅ‚ im, żeby wysÅ‚ali radiowóz do domu Gregoire'a tak szybko, jak tomożliwe.Potem powiedziaÅ‚ do dyrektora elektrowni:- Niech siÄ™ pan skontaktuje z panem Royale 'em i zapyta go, czy już znalazÅ‚AnnÄ™ Scholl.MijaÅ‚y minuty i wiadomoÅ›ci stawaÅ‚y siÄ™ coraz bardziej niepokojÄ…ce.- Royale nie odpowiada - oznajmiÅ‚ dyrektor elektrowni.- On nigdy nie rozstajesiÄ™ z telefonem.CoÅ› jest nie tak.- Niech go pan szuka - rozkazaÅ‚a Kate tonem sierżanta, instruktora musztry, cosprawiÅ‚o, że wszyscy spojrzeli na niÄ… z respektem.UpÅ‚ynęło dziesięć minut.Pierwszy zameldowaÅ‚ siÄ™ nie dyrektor elektrowni,ale miejscowy policjant wysÅ‚any, by zbudziÅ‚ Gregoire'a.- ZnalazÅ‚em caÅ‚Ä… rodzinÄ™ w ich domu, wszyscy byli przywiÄ…zani do łóżek.%7Å‚ona ma zÅ‚amany nos, a Gregoire jest w szoku.PowiedziaÅ‚, że zrobiÅ‚a to jakaÅ›kobieta.OszoÅ‚omiÅ‚a ich taserem.- A dzieci? - zapytaÅ‚a Kate.- Nic im nie jest.Po kolejnych dwóch minutach odezwaÅ‚ siÄ™ dyrektor elektrowni:- Znalez
liśmy Royale'a.W magazynie.Jest nieprzytomny i ma złamanąszczękę.Co mamy robić?Siedząc za pilotem, w okularach przeciwsłonecznych kryjących jegozmęczone oczy, ze słuchawkami mocno zaciśniętymi na uszach, Jonathan słyszałto wszystko.Reflektory helikoptera rozbłysły, dziób uniósł się i maszyna wylądowała zlekkim wstrząsem.Graves odsunął drzwi i wyskoczył na ziemię, w ślad za nimJonathan, a póz
niej Kate Ford i kilku przedstawicieli francuskiej DST.W pobliżu czekał dyrektor elektrowni, jego twarz była mokra od potu.- Ona jest w pomieszczeniu reaktora - powiedział, prowadząc ich do budynkuadministracji.- Widziałem na monitorze.- Jest sama? - zapytał Graves.- Tak, trzyma w ręku dużą damską torebkę.- Czy ona może dostać się do sterowni?- W żaden sposób.Pomieszczenie jest zamknięte od wewnątrz.Moi ludzieotrzymali wyraz
ny rozkaz, mają tam pozostać i czuwać.Metr albo dwa dalej tylne drzwi furgonetek były otwarte.%7łołnierze z GIGN, wczarnych szturmowych mundurach, siedzieli plecami do ścian z karabinamimaszynowymi opartymi na kolanach jak spadochroniarze gotowi do skoku.Graves przedstawił się dowódcy brygady antyterrorystycznej, który dołączyłdo nich, gdy weszli jeden za drugim do gabinetu dyrektora.Na ścianie wisiał planelektrowni.Każdy budynek był oznaczony inicjałami z legendą w lewym dolnymrogu.- Czy cokolwiek z tego wydaje ci się znajome? - zapytał Graves.- Czaszasłużyć na nagrodę.Jonathan wskazał główny kompleks reaktora, zespół czterech budynkówotoczony ogrodzeniem.- Gdzie jest szczególnie zabezpieczony budynek?- Tutaj - odpowiedział dyrektor, wskazując największy budynek z całejczwórki.- Czy tam przechowujecie paliwo?- Oczywiście, zanim zostanie włożone do reaktora.- Więc o to miejsce chodzi - oznajmił Jonathan.- O nim właśnie czytałem.Graves zwrócił się do dowódcy komandosów:- Poprowadz
swoich ludzi do tego budynku.Ona niesie w tej torebce albomateriały wybuchowe, albo środki do zdetonowania bomb, które zostały jużwcześniej podłożone.Nie podejmujcie żadnego ryzyka [ Pobierz całość w formacie PDF ]