[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozwój technik multimedialnych i szybkie rozpowszechnienie komputerów sprawia,że liczba dzieci i młodzieży korzystających z gier komputerowych i internetu jest bardzoduża, a czas poświęcany na korzystanie z nich stale rośnie.Co gorsza, nie jest to zazwyczajprzez nikogo kontrolowane, gdyż dorośli (rodzice i nauczyciele) często nie znają się nanich, nie wiedzą na czym polegają ani też jak działają na psychikę.Gry agresywne, stanowiące około 95% wszystkich gier, polegają na walce grającegoz różnymi istotami.W zależności od możliwości technicznych sprzętu i rodzaju gry ani-macja jest bardzo różnorodna, od prostej, jak w filmach rysunkowych, do realistycznej gry153BG AGHaktorów włącznie.Możliwe jest ponadto włączenie dodatkowych opcji, pozwalającychmiędzy innymi na ponowne obejrzenie zabitego przeciwnika z różnych kątów widzenia,spojrzenie mu w oczy, podeptanie zwłok nogami i zostawienie krwawych śladów.Obrazyuzupełniane są odpowiednio dobranym dz
więkiem: muzyką, krzykami, jękami, odgłosamiwybuchów.Bodz
ce często powtarzane przestają być atrakcyjne (zjawisko habituacji).Następujezobojętnienie.Sceny muszą być coraz bardziej szokujące, żeby wywołać reakcję.Młodziwidzowie często oglądając sceny przemocy stają się przekonani o ich normalności lubprzestają na nie reagować.Liczne badania eksperymentalne wykazały, że istnieje silny związek między ogląda-niem scen przemocy w wieku lat od 6 do 10 lat a póz
niejszym posługiwaniem się przemocąi agresją (najbardziej podatne na uczenie się agresji są dzieci w wieku 6 10 lat, zwłaszczachłopcy, póz
niej podatność ta wzrasta ponownie w okresie dojrzewania) [15].Wymienione zjawiska psychiczne: habituacja i czerpanie wzorców mają na pewnomiejsce nie tylko przy oglądaniu filmów i telewizji, ale także przy grach komputerowych.Zachodzi jednak między nimi zasadnicza różnica.W filmach i telewizji morderstwaobserwuje się pasywnie.Natomiast w grach komputerowych grający jest nie tylko obser-watorem przemocy, ale także jej egzekutorem.Można więc sądzić, że jeżeli oglądanie scenprzemocy w telewizji wpływa na agresywność dzieci, to gry zawierające elementy agresjimają wpływ znacznie silniejszy.Komputer może stanowić też przydatne narzędzie terapii różnych zaburzeń.Ponieważwiększość gier umożliwia dowolny wybór poziomu trudności i dostosowanie go do możli-wości gracza, ma on możliwość wygrywania.Zwycięstwo poprawia samoocenę, porażkanie jest traktowana w kategoriach ostatecznej klęski gdyż istnieje możliwość rewanżu.Wszystko to może powodować redukcję lęku i wzrost pewności siebie.Jednakże pozo-stawanie w wirtualnej rzeczywistości sprawia, że gracz odrywa się od świata realnego,a granica między rzeczywistością a fikcją zaciera się u niego.Istotne jest także to, że zbyt-nie zainteresowanie grami komputerowymi czy Internetem ogranicza czas przeznaczany nanaukę, kontakty społeczne, prowadzi do zawężenia zainteresowań, a nawet uzależnienia.Literatura[1] Augustynek A.: Hipnoza  sugestia.Kraków, 1996[2] Dollard J., Doob L., Miller N., Mowrer O., Sears R.: Frustration and Aggression.NewHaven, 1939[3] Encyklopedia Multimedialna.Warszawa, PWN 1998154BG AGH [4] Fonberg E.: Effect of Partial Destruction of the Amygdaloid Complex on theEmotional  defensive Behaviour of Dogs. Bulletin de L Academie Polonaisse desSciences , vol.13, nr 7, 1966[5] Freud Z.: Psychopathology of Everyday Life.The Standard Edition of the CompletePsychological Works of Sigmund Freud.London, 1960[6] Frączek A., Kofta M.: Frustracja i stres psychologiczny (red.T.Tomaszewski).Psychologia, Warszawa, 1975[7] Lorenz K.: On Aggression.New York, 1966[8] Masserman J.: A Biodynamic Psychoanalytic Approach to the Problems of Feelingand Emotion.New York, 1950[9] Mednick M.: A learning theory approach to research in schizophrenia. PsychologicalBulletin , nr 55, 1958[10] Milgram S.: Some conditions of obedience and disobedience to authority. HumanRelations , nr 2, 1965[11] Reykowski J.: Eksperymentalna psychologia emocji.Warszawa, 1974[12] Rosenhan D.: Some Origins of Concern for Others.Trends and Issues in DevelopmentPsychology.New York, 1969[13] Sheridan C., King R.: Obedience to authority with on authentic victim.Proceedings ofthe 80th Annual Convection American Psychological Association, part I, nr 7, 1972[14] Zagrodzka J.: Skąd w nas tyle zła? Warszawa,  Wiedza i %7łycie , nr 11, 1999[15] Zimbardo P., Rucha F.: Psychologia i %7łycie.Warszawa, 1997155BG AGH [ Pobierz całość w formacie PDF ]