[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zniknęły wszystkie oznaki poprawy, jakie przejawiał do tego czasu.Zmienił się do tego stopnia, że wprost nie mogłem uwierzyć, iż stało się to tak nagle.Ulżyło mi, gdy dwa dni później przyjechali jego krewni, by zabrać go do domu, i poddać prywatnej kuracji.— I pan go wypuścił — odezwał się Herr Spiess.— Oczywiście, że go wypuściłem.Mieli z sobą odpowiedzialnego lekarza, a ponieważ pacjent ten przebywał u mnie na leczeniu dobrowolnym, miał prawo odejść.— Nie rozumiem… — zaczai sir George Packham.— Herr Spiess ma swoją teorię…— To nie teoria — wyjaśnił Herr Spiess.— To są, proszę panów, fakty.Rosjanie to zataili, a myśmy też tego wcale nie rozgłaszali.Ale mamy na to dowody.Tamtego dnia Hitler pozostał w klinice psychiatrycznej Z własnej woli, a opuścił ją razem z Martinem B.człowiek fizycznie do Hitlera podobny.To właśnie ciało tego pacjenta zostało potem znalezione w bunkrze.Nie ma sensu wdawać się w szczegóły.— Musimy znać prawdę — rzekł Lazenby.— Prawdziwy Führer został przemycony zorganizowaną trasą podziemną do Argentyny, gdzie przeżył jeszcze kilka lat.Urodził mu się tam syn, którego matką była piękna aryjska dziewczyna z dobrej rodziny.Podobno była nawet Angielką.Stan psychiczny Hitlera znacznie się pogorszył i gdy umierał, był już zupełnie niepoczytalny, wydawało mu się, że dowodzi swoją armią na polu bitwy.Tak więc jedyny plan, który mógł mu umożliwić ucieczkę z Niemiec, powiódł się.— Sugeruje pan, że przez te wszystkie lata nic nie przedostało się do publicznej wiadomości, nie było żadnych przecieków?— Były plotki, plotki zawsze się pojawiają.Jak panowie pamiętają, mówiło się, że jedna z córek cara, Anastazja, zdołała umknąć przed masakrą rodziny…— Ale to okazało się — przerwał mu George Packham — zupełną nieprawdą.— Jedna grupa ludzi uznała to za fałsz.Inna z kolei, złożona z ludzi, którzy ją znali, za prawdę.Według jednych była prawdziwą Anastazją, według drugich owa księżniczka rosyjska, miała być tylko podstawioną wieśniaczką.Która wersja była prawdziwa? Plotki! Im dłużej trwają, tym mniej ludzi im wierzy, z wyjątkiem nieuleczalnych romantyków.Było mnóstwo plotek o tym, że Hitler nadal żyje.Nie ma człowieka, który mógłby dowieść, że zbadano martwe ciało Hitlera.Rosjanie tak twierdzili.Nie mają jednakże na to dowodów.— Czy pan, doktorze Reichardt, czy pan potwierdza tę niesamowitą opowieść?— Ach, so — odparł dr Reichardt.— Pytacie mnie o potwierdzenie, ale ja opowiedziałem wam tylko moją część tej historii.To Martin B.przyjechał do mojego sanatorium.To Martin B.przywiózł z sobą Führera.To Martin B.traktował go jak Führera, zwracał się do niego z szacunkiem należnym Führerowi.Ja natomiast widziałem już w swoim życiu kilkuset Führerów, Napoleonów i Juliuszów Cezarów.Musicie zrozumieć, że Hitlerzy, którzy przebywali w mojej klinice, wszyscy byli bardzo podobni do oryginału, każdy z nich — prawie każdy z nich — mógł być Adolfem Hitlerem.Sami by nie mogli w siebie uwierzyć, gdyby nie byli chociaż trochę podobni, do tego odpowiedni makijaż, strój, odpowiednie zachowanie, nieustanna gra.Nigdy wcześniej nie spotkałem prawdziwego Adolfa Hitlera osobiście.Oczywiście, widziałem jego zdjęcia w gazetach, tak jak każdy, więc wiedziałem w przybliżeniu, jak nasz wielki geniusz wyglądał, ale to były obrazy zaaprobowane przez niego samego, takie jakie on zgodził się opublikować.Więc gdy pojawili się w mojej klinice z Martinem B., nie miałem powodu, by nie uwierzyć, że to prawdziwy Ffihrer.Nie miałem żadnych wątpliwości.Wypełniałem rozkazy.Herr Hitler życzył sobie odbyć spotkanie bez świadków ze swoimi, jak by to nazwać, kopiami? Wszedł, wyszedł.Przez ten czas mogła odbyć się szybka zamiana ubrań, co nie było takie kłopotliwe, gdyż wszyscy oni odziewali się podobnie.Kim był ten człowiek, który opuścił pokój w towarzystwie Martina B.? Czy był to prawdziwy Hitler, czy jedna z jego kopii? Opuścili klinikę w wielkim pośpiechu, gdy prawdziwy Hitler został, być może, na miejscu, mógł nawet dobrze się bawić swoją nową rolą, wiedząc, że to jedyny sposób na ucieczkę z oblężonego kraju, który w każdej chwili mógł się poddać [ Pobierz całość w formacie PDF ]