dokonuj%25b9c%2Bcharakterystyki%2Bpostaci%2Bliterackich

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po drugiej stronie stoją negatywni bohaterowie tego czasu, tacy jak Stroop z Rozmów z katem K.Moczarskiego.Totalitaryzm zaciążył na długo nad polską rzeczywistością powojenną.Bohater tych czasów to człowiek próbujący zaistnieć w tej rzeczywistości, znaleźć w niej swoje miejsce.Dla mnie najlepszym literackim portretem człowieka naszych czasów jest Bohater Kartoteki T.Różewicza.Sam autor tak go nazwał i na dodatek słowo "Bohater" umieścił w cudzysłowie.Jest to., człowiek bez określonego dokładniej wieku, zajęcia, wyglądu ".Nie ma imienia, autor i Starcy nazywają go Bohaterem, inne postacie używają różnych imion; Wiktor, Wacław, Staś, Władziu, Kazio, Dzidek, i inne.Raz ma 40 raz 38 lat.Rodzice traktują go jak siedmioletnie dziecko, Nauczyciel jak maturzystę.Również niestały jest jego zawód - jest dyrektorem operetki, a chwilę później dyrektorem instytutu.Nie posiada cech indywidualnych, wygląd ma przeciętny, nijaki, niczym się nie wyróżnia.Nie ma nit własnego, nawet indywidualnego języka, jest anonimem, upostaciowaniem zbiorowości (jednym z wielu).Bohater Kartoteki jest Jedermanem czyli Każdym.Wiele zdarzeń z jego życia to sytuacje typowe, jak np.wspomnienia dziecięcych grzeszków.W dramacie groteskowo jest przedstawiony egzamin maturalny.W scenie tej autor w idealnym skrócie opisuje niewydolność systemu edukacyjnego, który nie nadąża za szybko zmieniającą się rzeczywistością i faktycznie nie jest zdolny przygotować do życia.Stereotypowe i powierzchowne są też stosunki Bohatera z kobietami.Bohater jest pusty, wyjałowiony uczuciowo, bierny i zniechęcony.Są jednak sytuacje, które go poruszają.Takim zdarzeniem jest wizyta Wujka, wracającego z pielgrzymki.Bohater częstuje Wujka herbatą, przygotowuje wodę, by Wujek wymoczył sobie nogi, odmienia słowo "wujek" przez wszystkie przypadki, wyraźnie się cieszy, bo Wujek jest prawdziwy, "i.serce prawdziwe.i uczucia, i myśli prawdziwe ", po prostu Wujek to prosty, uczciwy, szczery człowiek.Bohater wysłuchuje opowiadań Wujka o rodzinie, z którą dawno zerwał kontakty, sam opowiada o wizycie w Paryżu, ale jego wrażenia są powierzchowne, dotyczą zakupów, muzeum figur woskowych, natomiast o ludziach, o sztuce, o polityce nit nie umie powiedzieć.Skarży się Wujkowi, że czuje wyrzuty sumienia, bo klaskał, wydawał okrzyki, przytakiwał politykom.Nie umie się określić, znaleźć sobie miejsca w życiu.Wujek proponuje, by wrócił do domu, ale Bohater oświadcza, iż jeszcze nie może, bo jeszcze się "nie nałykał, nie najadł ", ma jeszcze wiele spraw do załatwienia.W tej scenie ukazane są pewne ważne cechy kontaktów współczesnego człowieka z otaczającym go światem.Jest to komunikacja płytka, poprzez przedmioty konsumpcyjne, pozbawiona refleksji, głębszego przeżycia, za to bardzo zachłanna.Czyni ona człowieka pustym, wiecznie nienasyconym, który ugania się za kolejnymi błyskotkami.Jednocześnie w tej scenie znajdujemy wytłumaczenie bierności Bohatera-klaskał, zawiódł się, a więc postanowił więcej się nie angażować.Najwięcej niezatartych wspomnień, urazów, dręczących świadomość Bohatera, związanych jest z wojną.Należy on bowiem do pokolenia 1920 r.Urazy wojenne tkwią głęboko, rany nie zabliźniły się jeszcze.Sam mówi o sobie, że jest "uwalany w błocie i krwi ".Nawroty wojennych wspomnień, związane z tym wyrzuty sumienia są jedną z przyczyn wybrania przez Bohatera postawy "leżenia ".Po wojnie, jak wiemy, klaskał, dawał przyzwolenie przywódcom, teraz nie ma ochoty na działanie, stracił zapał do życia, nie ma celu, poglądów, własnej filozofii.Pozbawiony jest uczuć, wiary, ideałów, wartości, pragnień.Czuje wyraźną barierę pokoleniową ale i zwyczajną obcość między ludźmi.Bohater prezentuje rozbitą osobowość człowieka współczesnego, w której dominują wspomnienia wojenne i poczucie winy, paraliżujące działanie i chęć życia.Literatura naszych czasów ma też bohatera pozytywnego.Jest nim wzór, ideał stworzony przez Z.Herberta w poetyckim tomie Pan Cogito Pan Cogito to współczesny człowiek myślący.Jest to niewątpliwie inteligent, który stara się robić użytek ze swojego rozumu.Chce zachować prawo do myślenia, pragnie poddawać ocenie otaczający go świat.Nie ulega stereotypom, pragnie myśleć twórczo i samodzielnie (Pan Cogito a ruch myśli).Myślenie stawia go w trudnej sytuacji: nie może on zaakceptować otaczającej go rzeczywistości, musi więc zdecydować się na wybór postawy wobec niej.Pan Cogito wybiera najtrudniejszą z postaw:.,postawę wyprostowaną ", wybiera obronę godności w imię tradycyjnych wartości, postawę heroiczną, trudną, wymagającą odwagi i hartu, dlatego jest ideałem.Wiersz Przesłanie Pana Cogito zawiera Dekalog Pana Cogito.Pragnie on podążać drogą, którą wytyczyli wielcy przodkowie, pragnie swym życiem "dać świadectwo".Nawołuje do odwagi w obronie "poniżonych i bitych" oraz pogardy ,.dla szpiclów katów tchórzy".Ostrzega przed dumą, oschłością, serca, wzywa do miłowania świata i do czujności.Zaleca powtarzanie ,.starych zaklęć ludzkości "wielkich słów", z których można odczytać, co to jest prawda i dobro.Światłem swego rozumu Pan Cogito rozjaśnia różne sfery, np.piekła artystów w prozie poetyckiej pt.Co myśli Pan Cogito o piekle.Wypowiada to sąd, że piekłem dla artystów jest mecenat tyrana, który wprawdzie zapewnia im wszystko, " spokój, dobre wyżywienie ", ale izoluje od życia i dyktuje, co i jak mają pisać.Człowiek myślący staje czasem przed trudnymi wyborami.Tak jest w wierszu Pan Cogito - powrót, gdzie bohater zastanawia się czy wrócić "na kamienne łono ojczyzny", wiedząc że zastanie tam zasieki z drutu kolczastego, strach i nieszczęścia, czy też zostać w lepszym, ale obcym świecie, dręczony wieczną tęsknotą.Dylematy Pana Cogito to problemy emigrantów wszystkich czasów.Wybrałam postać Pana Cogito, bo jest ona piękna.Może stanowić wzór dla ludzi każdej epoki.To bardzo dobrze, że w okrutnym XX w.powstała tak wspaniała postać literacka.III.WNIOSKI: Na wstępie stwierdziłam, że każda epoka szuka swojego bohatera.Czy go znajduje - to inna sprawa.Czy przedstawione wyżej postacie mogą być bohaterami naszego wieku? Myślę, że tak.Żadna z nich jako jedyna nie jest takim bohaterem, ale wszystkie razem - tak.Chciałabym zwrócić jeszcze uwagę, że bohaterowie XX w.są na ogół zwyczajnymi, przeciętnymi ludźmi, nie wyjątkowymi jednostkami jak w poprzednich wiekach.Współcześni pisarze śledzą losy zwykłych ludzi i szukają w nich wyjątkowości, niepowtarzalności.W tej galerii bohaterów Pan Cogito wyróżnia się jako piękny wzór, ideał [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne