[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wśród nich na plan pierwszy wysuwa się wola, rozumiana jako siławewnętrzna nakierowująca działania ludzkie na osiągnięcie ustalonych zamierzeń w przewidzianym czasie.Wola jest podstawową cechą osobowości kierowniczej.Kolejną cechą dobrego kierownika powinna być odwaga, którą należy rozumieć jako odwagę wpodejmowaniu decyzji i braniu na siebie odpowiedzialności za ich skutki. Jeżeli kierownik ma lęk przeddecyzją  czytamy w Psychologii kierownictwa  względnie jest chwiejny w swych postanowieniach, to całyzespół pracy to odczuwa i jest zahamowany w swym rozwoju lub też zupełnie się rozpada".Z podejmowaniem decyzji ściśle wiąże się umiejętność przewidywania.Podkreślając rolę logicznegomyślenia w ocenie własnych sił i możliwości oraz przewidywaniu sił dodatnich i przeciwnych, które na drodzedo celu trzeba będzie wykorzystać lub im przeciwdziałać, dostrzegał Bieńkowski także rolę ,,intuicyjnego daruwyczuwania zjawisk i zdarzeń, nie mających jednak nic-wspólnego z wróżbiarskim jasnowidztwem".Oprócz tych trzech podstawowych cech kierowniczych, wyróżniał Bieńkowski trzy cechy uzupełniające, amianowicie: doświadczenie, opanowanie i zdolność podporządkowania się wyższemu zwierzchnictwu.Powyższe cechy razem wzięte stanowią pewien.potencjał walorów człowieka predestynowanego do pełnieniafunkcji kierowniczych.Potencjał ów wtedy ulega wyzwoleniu, kiedy towarzyszą mu odpowiednie właściwościkinetyczne, takie jak przedsiębiorczość, inicjatywa czy autorytet moralny.O autorytecie moralnym Bieńkowski pisał:  Trwałą budowę u-zyskuje się cementując silnie zdrowe częściskładowe.To samo tyczy się zespołów ludzkich.Każdy człowiek ma swoje dobre i złe strony, swoje wady izalety.Należy podnosić te dobre strony, a pomniejszać wady, usuwać nieporozumienia, a nie rozdmuchiwać je.Dobry kierownik będzie wychowawcą swego zespołu".Rozwijając ten wątek powołał się na Emersona, któryutrzymywał, że dobry kierownik powinien mieć zdolność sprawiedliwej oceny ludzi i zdarzeń, umiejętnośćwnikania w obcy sposób myślenia i kierować się sympatią do ludzi.Osip A.JermanskiO.A.Jermanski (wł.O.A., Kogan) urodził się w Rosji.Był znanym ekonomistą rosyjskim,specjalizującym się w problematyce naukowej organizacji pracy.-W tatach osiemdziesiątych ub.wiekurozpoczął działalność w rosyjskim ruchu rewolucyjnym.Został aresztowany i w 1899 r.zesłany na Syberię.Wtrzy lata póz
niej zbiegł z zesłania i przedostał się poza granice Rosji.Po rewolucji paz
dziernikowej Jermanski powrócił do kraju i podjął działalność naukowo-badawczą.Już w1918 r.wydał książkę pt.Sistiema Taylora, której cały nakład rozszedł się w ciągu paru miesięcy, ale nie mógłbyć wznowiony z powodu braku papieru.W 1922 r.ukazało się kolejne dzieło pt.Naucznaja organizucyja trudai sistiema Taylora.W tym samym roku wydano drugą książkę Jermanskiego, mającą duże znaczenie dy-daktyczne pt.Naucznaja organizacyja truda i proizwodstwa.Sistiemaiiczeskije programmy lekcy j.W 1923 r.ukazały się dwie ważne prace, opublikowane w czasopiśmie  Wiestnik Socyalisti-czieskij Akademii": Problematrudowogo ritma (nr 2) i Zadaczi naucznoj organizacyji truda i jejo polożenije (nr 3).Z wymienionych prac bez wątpienia najważniejsza jest obszerna monografia Naucznaja organizacyja trudai sistiema Taylora, którą w ciągu czterech lat czterokrotnie wznawiano.Była ona rozszerzoną wersją książkiwydanej w 1918 r.na temat systemu Taylora, poświęconą omówieniu teoretycznych i praktycznych aspektówracjonalnej organizacji pracy i produkcji.Jermanski wiele uwagi poświęcił zwłaszcza problematyce fizjologii ipsychologii pracy w powiązaniu z zagadnieniami naukowej organizacji pracy.Na tej podstawie stworzył swojąkoncepcję optimum organizacyjnego, którą przeciwstawił taylorowskiej koncepcji wzorców maksymalnych.Omawiana praca świadczy o niezwykłej erudycji autora.Podał on w bibliografii 354 pozycji cytowanych,w tym 169  w języku rosyjskim, 96  w niemieckim, 55  w angielskim i 34  we francuskim.Wśród pracw jeż.niemieckim znajdują się publikacje S.Bieńkowskiego wydane w Lipsku w 1910 r.Jego badania nadwydajnością tygodniową, przeprowadzone w fabryce kabli, zostały szczegółowo omówione wraz zprzedstawieniem wykresu wydajności tygodniowej według Bieńkowskiego.Mimo tak imponującej bibliografii, Jermanski tłumaczy się z tego, że powoływane przez niego z
ródła sątak skromne.Przytacza przy tym mało u nas znany fakt, że bibliografia H.Can-nonsa z dziedziny naukowejorganizacji i kierownictwa w przed--siębiorstwie, opublikowana w 1920 r.w Londynie, zawierała 3500 pozycji,a opracowana przez Londyńskie Towarzystwo Popierania Rozwoju Nauki, dotycząca tylko problemu zmęczenia,obejmowała 1700 pozycji [ Pobierz całość w formacie PDF ]