[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.1980-1985).Ich odwołanie przed rozpoczęciem operacji Rosario nie wchodziło w grę, gdyż krok taki zdekonspi-3Podkreślić należy, że admirał Woodward w swoich wspomnieniachnie potwierdza tej wersji wydarzeń, negując fakt wystrzelania przezArgentyńczyków torpedy 1 maja, a twierdząc, że po atakach przeprowadzonych przez siły brytyjskie na cel sklasyfikowany jako prawdopodobnie okręt podwodny na powierzchni pojawiła się plama ropy.rowałby prawdopodobnie przygotowania do zajęcia Falklandów.Nie odwołano ich również, gdy na południowymAtlantyku trwała wojna.Tym razem zadecydowały względy polityczne.Próba wyjazdu doświadczonych oficerówz RFN mogłaby spotkać się z przeciwdziałaniem władztego państwa pozostającego z Wielką Brytanią w sojuszuwojskowym.Buenos Aires, z uwagi na rozległe kontaktyzarówno ekonomiczne, jak i wojskowe, nie było zainteresowane komplikowaniem stosunków z Bonn.W efekcie tego San Luis wyszedł jednak na morze z niedoświadczonym dowódcą i załogą.Dowództwo argentyńskie na podstawie posiadanychszczątkowych informacji zinterpretowało obserwowanąaktywność sił okrętowych przeciwnika jako przygotowaniado wysadzenia desantu morskiego.Do przeciwdziałaniaspodziewanemu desantowi wydzielono większość znajdujących się w gotowości bojowej samolotów łącznie56 bombowców Canberra, samolotów szturmowych Sky-hawk oraz myśliwców Mirage III i Dagger (część Dag-gerów działać miała w wariancie myśliwsko-bombowym).Było to klasyczne uderzenie w próżnię.Lotnicze grupyuderzeniowe chronione przez myśliwce nie zdołały bowiem odnalezć głównych sił brytyjskich, które manewrowały poza promieniem taktycznym samolotów bojowychstartujących z kontynentu.Jedynie grupa trzech samolotówDagger (według części publikacji były to Mirage III)zaatakowała Glamorgana, Alacrity i Arrow, nie uzyskującjednak trafień bombami (choć spadły one blisko Glamorgan).Dziewięć pocisków z działka raziło jednak Arrow(jeden marynarz został ranny, ale fregata uniknęła poważniejszych uszkodzeń) i Glamorgan.Odpierając atak,Glamorgan wystrzelił pocisk rakietowy Sea Cat, który niezdołał trafić szybkiego celu przemieszczającego się naniskim pułapie.Na wszystkich okrętach brytyjskich stwierdzono przy tym, że ich stacje radiolokacyjne dozorupowietrznego i kierowania uzbrojeniem nie są w stanieutrzymać śledzenia celów dynamicznie manewrujących natle lądu.Po zapadnięciu zmroku Woodward odwołał grupęostrzeliwującą Port Stanley i grupę ZOP, które powróciłydo sił głównych.Znaczącą rolę w odparciu argentyńskiego uderzeniaodegrały samoloty Sea Harrier naprowadzane z punktówdowodzenia lotnictwem myśliwskim rozmieszczonych naBrilliant, Coventry i Glamorgan.Wykorzystując przewagęzasięgu uzbrojenia rakietowego klasy powietrze-powietrze,Brytyjczycy zestrzelili Mirage a, Daggera i Canberrę.Kolejny Mirage zestrzelony został przez argentyńskąartylerią przeciwlotniczą, kiedy pilot usiłując ratowaćuszkodzoną maszynę, podchodził do lądowania na passtartowy w Port Stanley.Nastąpiło to wówczas, gdy pilotpostanowił zrzucić awaryjnie dwa pozostałe po walcepociski rakietowe Matra 550, by zmniejszyć masę okaleczonej maszyny.Ten pierwszy bój powietrzny miał istotny wpływ naprzebieg dalszych działań.Argentyńscy piloci myśliwscyzaczęli unikać angażowania się w walki powietrznez Harrierami, zwłaszcza na małych wysokościach, gdziewolniejszy przeciwnik dysponował zdecydowaną przewagązwrotności.Wszystkie następne uderzenia lotnicze Argentyńczyków były organizowane tak, aby uniknąć brytyjskichpatroli powietrznych (stref dyżurowania w powietrzulotnictwa myśliwskiego).Tymczasem już między 15 a 17 kwietnia marynarkaargentyńska przystąpiła do rozwijania na morzu swoich sił.Ostateczne ugrupowanie bojowe przyjęto 27 kwietnia.Najważniejszym elementem floty były manewrujące wspólnie Grupa Taktyczna 79.1 (lotniskowiec Veinticino deMayo) i Grupa Taktyczna 79.2 (eskorta lotniskowca,niszczyciele typu 42 Hercules i Santisima Trinidad).Nalotniskowcu bazowało wówczas około 12 samolotów sztur-mowych A-4Q Skyhawk, 2-4 samoloty zwalczania okrętówpodwodnych S-2A Tracker i 3 śmigłowce S-61D SeaKing.Każdy z niszczycieli uzbrojony był w czteryrakiety przeciwskrętowe MM 38 Exocet.Siły te manewrowała na północny wschód od Falklandów i utrzymywały kurs południowo-zachodni zapewniający zbliżeniedo okrętów brytyjskich.Na południowy zachód od wysp manewrowała GrupaTaktyczna 79.3 (krążownik General Belgrano, niszczycieleHipolito Bouchard i Piedra Buena amerykańskiego typuAllen M.Summer).Zespół przemieszczał się w tym czasiewzdłuż południowo-zachodniej granicy strefy wojennej.Niszczyciele argentyńskie miały po cztery rakiety MM 38Exocet
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Pokrewne
- Strona pocz±tkowa
- Stanley Fish, Fredric Jameson The Cultures of Globalization (1998)
- Erle Stanley Gardner Sprawa falszywego obrazu
- Gale Stanley Symbiotic Mates 6 Lane and the Lycans
- Montalban Manuel Vazquez Ptak Bangkoku
- Henri Loevenbruck Mojra Wilczyca i Corka Ziemi
- Gimenez Mark Zwyczajny prawnik
- Peter de Rosa Namiestnicy Chrystusax
- 00072 4ed78670ccdc12b03706c6aa0
- isel 1300 fiszki
- rok 1984 george orwell
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- apo.htw.pl