[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Są to jednakdzieje Pepinidów i Merowingów pokazane tak jak ży-czyli sobie Karolingowie.Aby zrozumieć przełom VIIi VIII w.w sposób wolny od ideologicznych uprzedzeń,należy oprzeć się przede wszystkim na Liber historiaeFrancorum oraz innych wczesnych z
ródłach.Niektóreświadectwa póz
niejsze z pewnością są wartościowe,godne uwagi są nawet niektóre informacje z AnnalesMettenses priores, na przykład ta o żądaniu przez Pepi-na przed bitwą pod Tertry zwrotu zagarniętych przezEbroina majątków.Nie można się jednak korzystaćz nich w celu ogólnej interpretacji epoki.Warattonidzi i PepinidziWszystkie z
ródła zgodne są co do tego, że począt-ków bitwy pod Tertry należy szukać w polityce prowa-dzonej przez ród Warattona.Jego trzej kolejni członko-wie, Waratto, Gislemar i Berchar, piastowali najważ-niejszy w całym królestwie Merowingów urząd major-doma Neustrii.Przez większą część VII w.Neustria by-ła najważniejszą częścią merowińskiego państwa: Da-gobert I przeniósł się tam z Austrazji po śmierci ojcaw 629 r.Choć Sigibert III był starszym z dwóch synówDagoberta, Chlodwig II był jego synem z Nantechildyi dlatego to on został w 638 r.królem zachodniofrankij-skiego królestwa.To również dwór neustryjski zakoń-czył uzurpację tronu Austrazji dokonaną przez Grimo-alda w imieniu jego syna, Childeberta Adoptowanego.W VII w.pojawiło się wielu potężnych majordomówNeustrii, w tym Erchinoald i Ebroin.Gdy Waratto zo-stał wybrany, choć nie bez zastrzeżeń, przez frankijskąarystokrację na następcę Ebroina, Warattonidzi byli, jaksię zdaje, jednym z najważniejszych rodów możno-władczych w Kraju Franków.Ród Pepina nie był jeszcze wtedy potężniejszy niżród Warattona.Oczywiście, Pepin I był wcześniej ma-jordomem Austrazji, podobnie jak jego syn Grimoald,ale ten drugi przyniósł swemu rodowi znaczną ujmę.Inny potencjał wykorzystywany przez Pepinidów świętość  w ostatnich dziesięcioleciach VII w.dopie-ro zaczynał się tworzyć.Choć uważa się, że św.Arnulfz Metzu był dziadkiem Pepina II, według Annales Met-tenses priores natura powiązań między nim a Pepini-dami nie jest jasna.Nie wiadomo także, czy Vita Arnul-fi, która zawiera wyjątkowo mało informacji, powstaław VII w.Inna ważna święta, na którą powoływali sięPepinidzi, Gertruda z Nivelles, z pewnością była ciotkąPepina II.Zmarła w 659 r., a jej kult ród Pepinidówbezsprzecznie propagował pod koniec VII w. jejżywot został zredagowany ok.670 r.Reputacja Gertru-dy i Nivelles nie pomogła jednak Grimoaldowi ani jegosynowi w konfrontacji z Chlodwigiem II.Władza Warattonidów także była jednak ograniczo-na.Sam Waratto został wybrany na majordoma przezneustryjskich możnych.Jego władza pochodziła zatemz wyboru, a biorąc pod uwagę wrogość wywołaną dzia-łaniami Ebroina płynącymi z jego wygórowanych am-bicji, jest prawdopodobne, że Waratto został wybranyw nadziei, że będzie zachowywał się odmiennie niż je-go poprzednik.Wszystkie z
ródła nastawione są do nie-go pozytywnie, podkreślając jego arystokratyczne po-chodzenie i zasadność roszczeń do zajmowanego urzę-du, jak również rolę, jaką odegrał w zawarciu pokojuz Pepinem II.Jednak, mimo że został wybrany przezFranków, jego własny syn okazał się na tyle silny, bygo obalić.Gislemar okazał się też wystarczająco nieza-leżny, by przyjąć bardziej agresywny styl sprawowaniawładzy.Rządy twardej ręki rozpoczął także zięć i na-stępca Warattona Berchar, co wywołało kryzys lat 686687.Pomimo porażki pod Tertry bitwa ta nie zakończyłarządów Berchara, stało się to za sprawą jego teściowejAnsfledy, wdowy po Warattonie, którą z
ródła opisująjako niewiastę szlachetną i inteligentną.Z pewnościąbyła bezwzględna.Po zamordowaniu Berchara praw-dopodobnie uczestniczyła w wyborze Pepina II na ma-jordoma Neustrii i zapewniła sobie kontynuację wła-snych wpływów, gdy jej córka Adaltruda poślubiłaDrogona syna Pepina.Następnie zajęła się wychowa-niem swego urodzonego z tego małżeństwa wnuka Hu-gona.Pod wieloma względami Ansfleda zachowywałasię raczej jak merowińska królowa niż jak arystokratka,lecz może to odzwierciedlać większą uwagę poświęca-ną przez z
ródła arystokratom.Ważna rola arystokratek w VII w.dostarcza wska-zówek na temat stopniowego wzrostu znaczenia roduPepinidów.Ansfleda współpracowała z Pepinem IIw Neustrii, a celem małżeństwa Drogona z Adaltrudąmusiało być wzmocnienie wpływów Karolingów w za-chodnim królestwie.Nie było to zresztą pierwsze mał-żeństwo, które rozszerzyło zakres władzy przodkówKarolingów.Była ona oparta była na serii przymierzyzawieranych poprzez małżeństwa, z których każdeprzyniosło im posiadłości i wpływy w różnych czę-ściach królestwa Austrazji.Sądząc więc po nadaniachziem klasztorom, które dają wyraz
ne wskazówki na te-mat położenia rodowych posiadłości, żona Pepina I Ittapochodziła z rodu, którego ziemie leżały w pobliżuNivelles i Silva Carbonaria.Pepin II wżenił się w ro-dzinę posiadającą znaczne wpływy i ziemie w okoli-cach klasztoru Echternach, który został założony naziemi podarowanej przez Irminę, matkę Plektrudy.Ródjego drugiej żony (bądz
konkubiny) Alpaidy miał po-siadłości w dolinie Mozy.Małżeństwo Drogona i Adal-trudy było jedynie kontynuacją, tym razem w Neustrii,polityki łączenia przymierzy politycznych z nabywa-niem ziemi.W końcu sami Pepinidzi pochodzili od Pe-pina I poprzez jego córkę Beggę, nie zaś przez Grimo-alda.Współpracując Z Pepinem II, Ansfleda łamała po-tęgę rodu Berchara, by chronić wpływy swej córki,bezpośredniej potomkini Warattona.Plan ten powiódłsię  Hugo syn Adaltrudy, był uważany raczej za po-tomka Ansfledy niż za wnuka Pepina II.Takie poli-tyczne manewry były nieskończenie ważniejsze dlawkraczających do neustryjskiej polityki Pepinidów niżbitwa pod Tertry.Wartość z
ródłowa dyplomów 675 711Według Annales Mettenses priores Tertry doprowa-dziło do umocnienia rządów Pepinidów w Neustrii.Wynik tej bitwy w rzeczywistości nie był nawet w po-łowie tak rozstrzygający i nie pociągnęła ona za sobązmian w kontroli politycznej.y
ródła odnoszące się dosprawowania władzy w tym okresie są zresztą skąpe,pogląd na to zagadnienie trzeba sobie wyrabiać poprzezanalizę dyplomów i ich list świadków [ Pobierz całość w formacie PDF ]