[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pies się oblizuje i z zadowoleniem macha ogonem.W tle toczy się rozmowa, słyszę:  Tomek, tam masz pełno skórki dla niej odkurczaka.Domownicy specjalnie dla psa zostawili resztki z obiadu.Fiola,gdy dostrzega w mojej dłoni pokaz
ny, tłusty kąsek staje na tylnych łapach,opiera się o szafkę kuchenną i z pożądaniem w ślepiach się weń wpatruje.Mówię:  O rany! Fiolson!.Pani psa z obawą mówi:  Tomek, tam może byćjakaś kość , druga osoba odpowiada:  Nie, tam nie ma.Pies dostajekawałek kurczaka, oblizuje się ze smakiem i liczy na coś więcej.Mówię: Najszczęśliwszy pies świata!.Niecierpliwa Fiola nadal podskakuje, a jazwracam się do niej:  poproś! poproś chcąc przy okazji wymusić trochędyscypliny.Pies zastyga w pozycji proszącej ułamek sekundy, po czymdalej skacze na tylnych łapach i dostaje kolejny kąsek.Zachwycona Fiolamerda ogonem, zamaszyście się oblizuje i z satysfakcji aż przysiada.Obwąchuje najbliższe otoczenie w poszukiwaniu dalszych zdobyczy.Zdjęcie NR 19.Kadr z filmu  Karmienie97�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowej 97�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowejwww.qualitativesociologyreview.orgwww.qualitativesociologyreview.orgPodawanie lekówPodawanie leków jest formą asocjacji, w której również wyraz
nie widaćwymianę gestów.Pojawia się tutaj także wyrażanie troski o zwierzę przy pomocy słodkiej mowy oraz wyrażanie miłości poprzez pocałunki.Widać tutaj takżesekwencję (proces) podawania leku, najpierw jest to zachęcanie kota do przyjściado właścicielki, następnie podawanie leku i uspakajanie zwierzęcia po podaniu leku.Widać to wyraz
nie w filmie  Podawanie leków , gdzie obserwujemy interakcjeczłowieka z kotem (transkrypcji filmu dokonała filmowana opiekunka kota):Chodz
kochanie, tableteczka, chodz
.Słychać moment  wyłuskaniatabletki, Pantera przysiada, oblizuje się, patrzy do góry. Chodz
maleńka.Słychać moment przepołowienia tabletki.Pantera ciągle patrzy w górę nato, co robię.Mówię  Chodz
 , podnoszę się, Pantera zamiaukuje.Biorę ją naręce.Mówię:  No nie bój się.Siadam razem z nią na kanapie.Daję jejcałusa w policzek.Pantera cicho pomiaukuje. No nie miaucz dziubeczku,nie bój sięFraza  nie bój się często się w filmie powtarza jest ona frazą uspokajającązwierzę przed podaniem tabletki.Konsekwencją podania leków może być  obrażenie się zwierzęcia.Jest toforma przypisania intencji zwierzęciu, która skutkuje próbą tłumaczenia mu, że jest torobione dla jego dobra.Oto reakcja człowieka po podaniu leku:Powtarzam  Zła jesteś na mnie, tak? Ale to jest dla Twojego dobraSkarbie. Pantera siada za gąszczem kwiatów i patrzy na mnie.W ostatnim fragmencie widać  pracę nad odczuciami (sentimental work), którąwykonuje właścicielka kota po podaniu leku (patrz kadr z filmu  Po tabletce , zdjęcieNr 20).Celem tej pracy jest uspokojenie zwierzęcia, zaniepokojonego (w wyraz
nieobserwowalnych zachowaniach) procedurą podawania leku.Zdjęcie NR 20.Kadr z filmu  Po tabletce (uspakajanie zwierzęcia).98�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowej 98�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowejwww.qualitativesociologyreview.orgwww.qualitativesociologyreview.orgSpaceryInną formą asocjacji są spacery.Właściciele mieszkający głównie w miastachspacerują z psami na wolnym powietrzu w parkach, na ulicach, w lasach, itp.Spacery przypominają spacerowanie rodziców z dziećmi.Istnieje zatroskaniewłaścicieli tym, co robią ich zwierzęta, gdy oddalą się od nich.Wydaje się, że towłaśnie na spacerach kształtowana jest  wspólna tożsamość , kiedy właściciel jestpostrzegany i kategoryzowany tylko jako element pary, którą stanowi ze zwierzęciemi odwrotnie, zwierzę jest postrzegane jako nieodłączny element związku zwłaścicielem.W sytuacji, gdy na spacerze właściciel spotyka rodziców z małymidziećmi, istnieje oczekiwanie, że  właściciel psa (kategoria określająca tożsamość)zabezpieczy swoje zwierzę (kategoria określająca tożsamość  zwierzę właściciela)przed ewentualnym zaatakowaniem dziecka przez psaxiii.Jedną z głównych funkcji spacerów jest spowodowanie załatwienia przezzwierzę jego potrzeb fizjologicznych (wypróżnienia się zwierzęcia).Na filmie  Spacer,załatwianie potrzeb, spacer starszej Pani widać na ścieżce pomiędzy skwerkami,przed blokami mieszkalnymi trzy osoby ze swymi psami na spacerze:Psy wchodzą na trawę by się załatwić.Starsza Pani prowadzi psa narozciągliwej smyczy, który to pies wchodzi na trawnik i załatwia swojepotrzeby fizjologiczne (wygięty w pałąk), właścicielka nie patrzy na niego,staje, nie patrząc na psa wydaje się wiedzieć, co on robi (zob.kadr 21).Smycz się naciąga, bowiem właścicielka idzie dalej a pies stanął, i wtedydopiero patrzy na swego pupila.Dopiero po załatwieniu potrzeby przez psapatrzy na niego, sprawdzając niejako jego zachowanie (by się upewnić czyczynność jest skończona, zdjęcie nr 21) po 1 sekundzie patrzy natomiast wtył ścieżki (tak jakby sprawdzała czy ktoś widział załatwianie potrzeb; zob.zdjęcie 24)xiv.Po tych czynnościach pies przybiega do swej Pani ikontynuują oni swój spacer.Pies obwąchuje trawnik przy ścieżce zostającz tyłu, napinając smycz, właścicielka odwraca się, pies znowu podbiega doniej i wyprzedza ją napinając smycz.Zdjęcie NR 21.Kadr z filmu  Spacer, załatwianie potrzeb, spacer starszej Pani(załatwianie potrzeby).99�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowej 99�2008 PSJ Tom IV Numer 1 Przegląd Socjologii Jakościowejwww.qualitativesociologyreview.orgwww.qualitativesociologyreview.orgZdjęcie NR 22.Kadr z filmu  Spacer, załatwianie potrzeb, spacer starszej Pani(naciągnięcie smyczy).Zdjęcie NR 23.Kadr z filmu  Spacer, załatwianie potrzeb, spacer starszej Pani(patrzenie na psa)Zdjęcie NR 24 [ Pobierz całość w formacie PDF ]