Lynch Scott Kłamstwa Locke'a Lamory

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przeznaczona mu drugoplanowa rola i odniesione dzieńwcześniej obra\enia" nie zostawiały wyboru: nie miał wiele roboty. Nasz pan Fehrwight to człowiek niezwykłej surowości, moja droga. DonLorenzo stał oparty o naro\nik barierki z przodu platformy, ubrany w luzne,białe jedwabie i pomarańczową kamizelkę pod kolor sukni \ony.Białe chustkipod szyją powiewały mu zawadiacko.Zapiął tylko dolną, najni\szą sprzączkękamizelki. Wczoraj został pokiereszowany jak nigdy w \yciu, a dziś ma nasobie tyle wełny, \e wystarczyłoby jej dla pięciu ludzi, i rzuca wyzwaniesłońcu, by pokazało, co potrafi.Muszę powiedzieć, \e coraz bardziej się cieszę,\e nie pozwoliłem, byś wpadł w łapy Jacobo, Lukas.Locke odpowiedział na uśmiech Dona lekkim ukłonem i nieco niezręcznymuśmiechem. Niech się pan przynajmniej czegoś napije, panie Fehrwight.Dłoń Sofii spoczęła na ręce Locke'a na chwilę dość długą, by wyczuł naniej zgrubienia i oparzenia chemiczne, których \aden manikiur nie mógł ukryć.Naprawdę była botanikiem alchemicznym.A barka była nie tylko jej pomysłem,ale tak\e dziełem jej rąk.Zdumiewający talent i co za tym idzie wyrachowana kobieta.Widać było, \e Lorenzo jest z nich dwojga bardziejimpulsywny i jeśli ma odrobinę oleju w głowie, wezmie pod uwagę opinię \ony,nim się zgodzi na jakąkolwiek propozycję Lukasa Fehrwighta.Wobec tegoLocke uraczył ją nieśmiałym uśmiechem i niezręcznym kaszlnięciem.Niechkobieta pomyśli, \e go złapała. Drink byłby mile widziany przyznał. Myślę jednak, \e nie musisz się omnie martwić, miła Sofio.Nieraz załatwiałem w waszym mieście interesy iwiem, jak się tu pije, kiedy w grę wchodzą pieniądze. Rankiem bal, w nocy \al" powiedział Don Sab/ara, odsuwając się odporęczy i dając znak słu\ącemu. Cont�? Myślę, \e pan Fehrwight właśnieza\yczył sobie imbirowego płomienia.Cont� zręcznie ruszył wypełnić polecenie.Najpierw wybrał wysoki, wąskikieliszek do wina, do którego nalał najczystszego camorryjskiego olejuimbirowego w kolorze spalonego cynamonu.Do tego dodał solidną porcjęgruszkowej brandy (o mlecznej barwie) i przezroczysty, cię\ki alkohol zwanyajento, który tak naprawdę był winem kuchennym doprawionym rzodkiewką.Po wymieszaniu koktajlu owinął wilgotną ściereczkę wokół palców lewej ręki isięgnął do przykrytego kosza z \arzącymi się węglami, stojącego obok barku.Wyjął cienki, metalowy pręt, rozpalony na jednym końcu do czerwoności, izanurzył go w kieliszku.Rozległ się syk, znad kieliszka uniósł się obłoczekkorzennej pary.Cont� zamieszał drink wystygłym prętem, szybko, dokładnietrzy razy, i podał kieliszek Locke'owi na delikatnej, srebrnej tacy.Locke wielokrotnie praktykował ten rytuał, ale ilekroć zimny \arimbirowego płomienia uderzał go w usta (obrysowując ka\de maleńkiepęknięcie piekącym ogniem i wypełniając ka\dą szczelinę między zębami i wdziąsłach nieznośnym bólem, zanim jeszcze dotarł do języka i gardła), nigdy niepotrafił powstrzymać napływu wspomnień ze Wzgórza Cieni wspomnieńreprymendy Złodziejmistrza i płynnego ognia, który jakby wspinał się a\ dozatok i płonął za oczami, a\ miało się je ochotę wyłupić.Znacznie łatwiej byłomu się skupić na przykrych wra\eniach po pierwszym łyku ni\ udawaćzainteresowanie Sofią. Jedyny w swoim rodzaju wykrztusił, a potem szybkim, nerwowymruchem rozluznił odrobinkę fular.Salvarovie uśmiechnęli się pobła\liwie.Przypomniałem sobie, dlaczego tyle zarobiłem, sprzedając Camorryjczykomłagodniejsze alkohole.2Raz w miesiącu zamierał handel na Ruchomym Tagu.W co czwarty DzieńPró\niaczy kupcy trzymali się z dala od wielkiego, osłoniętego kręgu wodnego,wciskającego się w nurt Andegawenki.Zamiast tego dryfowali lub kotwiczyli wokolicy, podczas gdy pół miasta wylęgało obejrzeć Biesiadę na Wodzie.Camorra nigdy nie dorobiła się wielkiego amfiteatru z kamienia albostaroszkła.Zamiast tego mieszkańcy miasta nabrali ciekawego zwyczajubudowania na nowo kręgu dla widzów przy ka\dej Biesiadzie.Ogromne,wielopoziomowe barki obserwacyjne holowano do kamiennych falochronówotaczających Ruchomy Targ i tam zakotwiczano.Wyglądały jak pływającekawałki ogromnego stadionu.Ka\dą barką zawiadywał inny ród lub syndykatkupiecki; ka\da przystrojona w inne barwy ostro konkurowała zpozostałymi, walcząc o zapełnienie wszystkich miejsc.Bójki między bywalcamiszczególnie ukochanych barek nie nale\ały do rzadkości.Odpowiednio ustawione barki tworzyły łuk wokół mniej więcej połowyobwodu Ruchomego Targu.Zostawiano wolny kanał dla łodzi wpływających iwypływających na spokojny środek wód, a resztę obwodu rezerwowano dlabarek wycieczkowych arystokratów.Na ka\dej Biesiadzie pojawiała się ichnajmarniej setka, a przy większych uroczystościach tak jak tym razem jeszcze o pięćdziesiąt więcej.Do letniego przesilenia i Dnia Zmian pozostałozaledwie kilka tygodni.Nawet przed rozpoczęciem wszelkich atrakcji Biesiada na Wodzie stanowiłaniezwykłe widowisko: wielki przypływ bogatych i biednych, pływających ipieszych, zaanga\owanych w tradycyjną walkę o najlepsze miejsca,powszechnie uwielbianą za brak jakichkolwiek zasad.śółte kurtki wystawiałyzawsze liczną ekipę, chocia\ pilnowały głównie tego, by pyskówki i bójki napięści nie przeradzały się w coś powa\niejszego, zamiast próbować całkowicieim zapobiegać.Biesiada była zabawą dla całego miasta, krzykliwym festynemdla wszystkich, który ksią\ę z radością fundował z własnego skarbca.Niewielebyło zabiegów, które równie skutecznie jak Biesiada gasiły niepokojespołeczne, zanim te zdą\yły dojrzeć i doprowadzić do wybuchuniezadowolenia.Mimo jedwabnej markizy nad głowami wyczuwało się \ar zbli\ającego siępołudnia, a Locke i jego gospodarze pogorszyli swoją sytuację, popijającimbirowy płomień.Patrzyli przez dr\ące powietrze na tysiące Camorryjczyków,którzy wypełniali barki dla gawiedzi.Cont� przygotował identyczne napitki dlaswoich państwa (mo\e tylko wlał im odrobinę mniej oleju imbirowego);zaserwował je im Graumann", jak wymagała w takiej sytuacji camorryjskaetykieta.Kieliszek Locke'a był w połowie pusty; alkohol zamienił się w kulępromieniującego ciepła w jego \ołądku i \ywe wspomnienie w gardle. Interesy. przypomniał w końcu. Byliście państwo niezwykle.uprzejmi dla Grau i dla mnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne