[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Có� teraz b�dzie?  spyta�, z przera�eniem patrz�c na Sierio�k�, ma�y W�odzimierz. A co? Bi� b�dzie bab�, a póx
niej NaS
�k�.Upije si� wko�cu i chrapa� b�dzie.Jutro zno-wu podrepce do Milutina, k�ania� si� do ziemi zacznie, skam�a� i prosi�. odpowiedzia�rudy wyrostek i splun�� niedbale. Chc� zobaczy�, jak b�dzie bi�. szepn�� Wo�odzia. Chodx
my! Ukryjemy si� za ogrodzeniem.Stamt�d wszystko ujrzymy i us�yszymy  zgo-dzi� si� ch�opiec, chrupi�c cukierek i g�oS
no cmokaj�c.Obiegli wiosk� od strony rzeki i zaczaili si� w pobli�u chaty Chalina.Dochodzi� z niej wzburzony g�os wieS
niaka: Ten ��opacz krwi naszej, oprawca krzywdziciel s�ucha� nie chce!.Powiada, �e ta sucz-ka sama psa szuka�a a� znalaz�a.27 Oj, nie! Na Matk� Przeczyst�  nie!  krzykn�a dziewczyna. Ja pokocha�am go, a onobiecywa� do cerkwi, przed o�tarz prowadzi�.Ja nie.Ci�ki cios spad� jej na pierS
, a� j�kn�a! Ty  suka, ty  n�dznica, szmata, ty  nierz�dnica pod�a!  powtarza� ch�op i bi�, niewybieraj�c miejsca, kopi�c nogami i bluzgaj�c ohydnemi s�owami. Có� ty robisz, zwierzu!  rzuci�a si� do niego z krzykiem �ona. Zabijesz dziewk�.Ch�op schwyci� bab� za w�osy, wywlók� z chaty i, porwawszy kawa� drzewa, zacz�� ok�a-da� j� po grzbiecie, bokach i g�owie.Wy�a przerax
liwie: Ludzie dobrzy! Ratujcie! Zabije! Za bi je!.Z s�siednich chat wybieg�y baby, a za niemi powolnym krokiem wychodzili m�owie.Otoczyli Chalinych ko�em i patrzyli uwa�nie, spokojnie.�adnego wzruszenia i wspó�czucia na ciemnych, ogorza�ych twarzach ch�opów nie do-strzeg� ma�y Uljanow.M�czyx
ni spogl�dali raczej z zaciekawieniem i z�oS
liwoS
ci�, kobietywzdycha�y i z udanem przera�eniem zas�ania�y oczy r�kami.Sierio�ka zaS
mia� si� cicho. Kochaj �on�, jak dusz�, a trz�S
, jak grusz�  szepn�� s�owami przys�owia. Ten dopierotrz�sie! Ratujcie s�siadk�, bo Pawe� zat�ucze j� na S
mier�!  zawo�a�a stara wieS
niaczka. Nie nasza sprawa!  odpar� powa�nym g�osem wójt. �ona dwa razy w �yciu najdro�sz�bywa: gdy si� j� wprowadza do domu i gdy si� odprowadza do grobu.Nic to! Nauczy Pawe�bab� i spokój b�dzie!Jednak wieS
niak wpad� w coraz to wi�ksz� wS
ciek�oS
�.Kln�c, odrzuci� od siebie drewno,którem bi� �on�, i schyli� si� po ci�k� k�onic�.Wójt podszed� do niego i rzek� pojednawczym g�osem: No, doS
�, doS
� ju�, s�siedzie, Pawle Iwanowiczu! ZrobiliS
cie swoje, patrzcie: baba po-krwawiona i ju� wsta� nie mo�e.DoS
�!Chalin podniós� na niego ponure, oszala�e oczy, nagle si� uspokoi� i prawie ze �zami uskar-�a� si� zacz��: Nie ustrzeg�a dziewki, n�dznica! Co ja teraz poczn�? B�d� b�karta karmi�? Pi��dzie-si�ciu rubli stary z�odziej Milutin nie chce zap�aci�.Ju� ja mu na jesieni, gdy spichrzeb�dzie mia� wypchane �ytem,  czerwonego koguta puszcz� w jego legowisku, zaS
wiec�panu wysokorodnemu, szlachetnemu, gor�c� �un� w oczy, jak mi Bóg mi�y! Nie zapomnion mnie! Nie dobrze gadasz, s�siedzie!  upomnia� go jeden z wieS
niaków. Nie daj, Bo�e, dopolicji dojd� takie s�owa! Zgnijesz w wi�zieniu, nie inaczej!Chalin jeszcze si� �ali� i odgra�a�.Skorzysta�a z tego le��ca na ziemi, pokrwawiona baba,z j�kiem wsta�a i posz�a do chaty.S�siedzi, omawiaj�c krzywd� dziewczyny i s�uchaj�c skarg wieS
niaka, uprowadzili ze sob�ch�opa. Pobiegn� do domu, bo trzeba byd�o napoi�  rzek� Sierio�ka i pop�dzi� ku domowi.Wo�odzia nie rusza� si� z miejsca.Nads�uchiwa� co si� dzia�o w izbie.Obydwie kobiety szlocha�y i zawodzi�y �a�oS
nie.Umilk�y jednak i coS
mówi�y do siebie cicho, szeptem, niby spisek knu�y.28Wkrótce z chaty wysz�a dziewczyna.Pod pach� nios�a grube zawini�tko p�ótna i �ó�t�chustk� w niebieskie kwiaty.Ch�opak czu� g�ód, lecz nie opuszcza� swej skrytki.Widzia�, jak powraca� do domu Pawe�.Szed�, s�aniaj�c si�, gada� do siebie, wymachiwa�r�kami.Próbowa� nawet zaS
piewa� i zata�czy�, lecz zachwia� si� na nogach i ledwie nie run��na ziemi�.Wwali� si� prawie nieprzytomny do domu, gdzie zbita, pokaleczona �ona szybko u�o�y�ago na pos�aniu i S
ci�gn�a buty.Wo�odzia s�ysza�, jak pijany ch�op chrapa� i przez sen wykrzykiwa� przekle�stwa.Wie-S
niaczka wysz�a przed furtk� i wygl�da�a kogoS
niecierpliwie.Pos�yszawszy kroki od strony ogrodu, zebra�a kilka kamieni, le��cych na podwórku i u�o-�y�a pod S
cian� domu, dalej od okienka.Zbli�y�y si� do niej dwie kobiety.Jedna z nich  NaS
�ka, o wystaj�cym z pod fartucha brzuchu, sp�akana i wystraszona; dru-ga  ma�a, przygarbiona staruszka, znachorka wiejska [ Pobierz całość w formacie PDF ]