Robards Karen Zielonooka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Anna z trudem zaczerpnęła powietrza, spojrzała poraz ostatni w płonące ciemne oczy, odwróciła się na pię�cie i uciekła.21Cztery dni pózniej, drugiego sierpnia, zaczął wiać mon-sun.Anna leżała w łóżku, słuchając wycia wiatru i drżąc.Dokładnie przed rokiem o tej samej porze był identycznywiatr.Siedziała wtedy przy łożu Paula, ściskając go za rę�kę i słuchając jego zamierającego oddechu.Wiatr jęczał wtedy zupełnie tak samo jak teraz.Tyleże wówczas, odlatując, zabrał ze sobą duszę Paula.Anna nie mogła tego dłużej znieść!Wstała z łóżka i podeszła do okna, rozsuwając muśli�nowe firanki.Było już dobrze po północy, a położyła sięwiele godzin temu.Nie mogła jednak zasnąć, teraz zaświedziała, że nie uśnie do rana.Nie tej nocy!Dokładnie rok temu umarł Paul.Cienie zalegały ogród, pląsając upiornie w bladej księ�życowej poświacie, kiedy wiatr poruszył gałęziami czyrozgonił chmury.Wycie wichru brzmiało żałośnie, jak�by i on kogoś opłakiwał.Niewielka ogrodzona przestrzeń na szczycie wzgórkaza ogrodem tonęła w mroku.Annie wydawało się, że do�strzega nagrobek Paula, połyskujący bielą wśród ciem�ności.Przyzywający ją.Początkowo ból po śmierci męża był tak straszliwy,163że przeszywał nieustannie jej serce jak ostrze noża.Po�tem - tak powoli, że sama nie zdawała sobie z tego spra�wy - zaczęła wracać do życia.Mijał niekiedy cały dzieńbez bolesnych wspomnień o Paulu.Albo noc przespanaspokojnie.Odczuwała znowu z całą siłą gniew, strachi radość.I namiętność.Namiętność, jakiej nigdy przed�tem nie zaznała.Namiętność tak potężną i gwałtowną,że lękała się nawet do niej przyznać.Choć serce Annybyło nadal pełne rozpaczy, jej ciało budziło się znów dożycia.A ożywione zmysły złagodziły ból serca jak za do�tknięciem czarodziejskiej różdżki.Stało się to oczywiście za przyczyną Juliana.Anna przy�znała się w końcu do tego, czemu przedtem uparcie zaprze�czała: Julian miał słuszność, twierdząc, że go pragnęła.Do�bry Boże, jak bardzo go pragnęła! Chciała całować jegousta, poznać całe jego ciało, czuć na sobie dotyk jego rąk.Chciała iść z nim do łóżka.Boże, zmiłuj się!Anna zamknęła oczy, zacisnęła pięści i usiłowała od�pędzić od siebie tę grzeszną myśl.Ona jednak nie ustę�powała.Nagle Annę ogarnął wstręt do samej siebie.Toohydne, że właśnie teraz, w pierwszą rocznicę śmiercimęża, wpatrując się poprzez mrok w jego grób, myśliw taki sposób o innym mężczyznie!Sięgnęła po leżący w nogach łóżka szlafrok.Zciągnę�ła go mocno paskiem w talii i wsunęła stopy w rannepantofle.Poczuła gwałtowną potrzebę bliskości Paula.Rozmo�wy z nim - takiej, jakie prowadziła ze zmarłym mężemw pierwszych tygodniach po jego śmierci.Pragnęłaupewnić się, że miłość, która łączyła ich od dzieciństwa,nie umarła wraz z Paulem.Przecież to, że jej ciało od�czuwa czysto fizyczny pociąg do innego mężczyzny, nieoznaczało wcale, że Paul przestał zajmować pierwszemiejsce w jej sercu!164Jakąż niewierną, ułomną istotą by się okazała, gdybyktoś inny zajął w nim miejsce tego dobrego, czułego mę�ża, jej najdroższego przyjaciela!Anna bezszelestnie zeszła po schodach i skierowałasię korytarzem na tyły domu.Usłyszała za sobą jakiśszmer.Obejrzała się przez ramię w nagłym strachu.Uspokoił ją widok pary świecących tuż nad podłogąoczek.To Moti! Oczywiście, odbywał nocny obchód.Uspokojona Anna podniosła zasuwę zabezpieczającątylne drzwi i wymknęła się z domu.Anna splatała na noc włosy w jeden warkocz, którysięgał jej do pasa.Powiewy monsunu sprawiły, że pasem�ka, które wymknęły się z warkocza Anny, unosiły się te�raz wokół jej twarzy.Wiatr rozwiewał też fałdy jej bia�łej koszuli i szlafroka, owijał je wokół nóg.Nad głowąAnny gałęzie poruszały się i skrzypiały.Wokół niej sze�leściły liście; a może to były kroki jakichś nocnych stwo�rzeń? Anny jednak to nie obchodziło [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne