sciaga kryzys2

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dokonuje się także zmiana koncepcji czasu- czas to teraz zwiastun skończoności śmiertelności.Poznanie negatywnych stron własnej osobowości pozwala na zrozumienie, że każdy z nas ma jakąś negatywną część i pozwala to na lepszy kontakt z innymi ludźmi i jest to szansa uzyskania dojrzałego poczucia wolności.Zanim to nastąpi konieczny jest okres depresji, bezradności a nawet rozpaczy z faktu uświadomienia sobie ciemnych stron życia i śmierci.To jest czas na pozbycie się iluzji i złudzeń.Oto częste złudzenia:Poczucie bezpieczeństwa trwać będzie zawsze.Wtedy traci się to poczucie bezpieczeństwa bo wynika to z obserwacji otoczenia, ze śmierci, które dotykają innych ludzi.Wynika to też ze zmiany ról pracy i z obserwacji iż społeczeństwo woli ludzi młodych.Czyli burzy się myśl, że nic nie może mi się stać.Śmierć nie może mi się zdarzyć ani moim bliskim.Zostaje to podważone często przez śmierć rodziców a z drugiej strony przez objawy, które sygnalizują własną śmiertelność.Człowiek po takich traumatycznych przeżyciach może szukać pocieszenia w religii ale może też ujawnić nadmierne zainteresowanie swoim zdrowiem.Dotyczy tylko kobiet- nie można żyć bez opiekuna.Człowiek tymczasem powinien dążyć do niezależności.To fikcyjne przekonanie rozbija się pod wpływem kryzysu drugiej połowy życia.Świadomość, że życie kiedyś skończy się i wyzwolenie z funkcji macierzyńskich stymuluje kobiety do podejmowania autonomicznych działań.Dzieje się tak gdyż dzieci dorastają i nie potrzebują już opieki.Nie ma życia poza własną rodziną.Powinien tu odbyć się proce negocjacji pomiędzy partnerami a często zamiast tego pojawia się rozwód.„Jestem niewinny”.Do tej pory ciemne i negatywne strony osobowości nie były dopuszczane, wcześniej towarzyszyło nam złudzenie, że dzięki niewinności zasługujemy na wygrywanie.Jeśli człowiek nie dopuszcza negatywnej tendencji osobowości to ogranicza kontakt z samym sobą, nie poznaje siebie.Kryzys suicydalny w wieku starszym według K.Achte:Achte zauważył, że kryzysowi w wieku starszym towarzyszy niskie poczucie własnej wartości, może nie być zdolna do nawiązania znaczących relacji interpersonalnych.Występują u niej także objawy psychosomatyczne, nie ma poczucia kontroli, występuje brak empatii w stosunku do innych ludzi.W bardziej zaawansowanym wieku dochodzi poczucie bezradności i niepokój i poczucie zagrożenia świadome lub nie.Aby temu zapobiec osoby starsze często stosują mechanizm zaprzeczania rzeczywistości, który może się przejawiać w idealizowaniu własnej osoby lub innych osób z otoczenia.Ludzie z wysokim ryzykiem samobójczym często marzą o swojej śmierci i te marzenia mogą mieć dodatni wpływ na ich samopoczucie psychiczne- odnajdują w tym ulgę, te marzenia bowiem działają trochę jak środki przeciwbólowe bo tak jak wzmaga się tolerancja na środki przeciwbólowe tak tu wzmaga się tolerancja na myśli o śmierci.Te myśli podobnie jak tabletki mogą nie wystarczać i wtedy wzrasta ryzyko samobójstwa.Zagrożenie to jest szczególnie silne gdy pacjent już wyznaczył dzień i termin własnej śmierci.Szczególnie silne są depresja i poczucie samotności u osób starszych, które przechodzą kryzys suicydalny czyli kryzys psychologiczny naznaczony pragnieniami śmierci.Wiek starszy naznaczony jest stratami.Osoba starsza już kiedyś w swoim życiu doświadczyła jakiś strat i potem one się kumulują w wieku starszym.Każda strata zakłóca poczucie jedności w związku ze stratą bliskich.Może to doprowadzić do rozwoju okresu suicydalnego.Proces żałoby musi być rozwiązany, ten ból ma być wypłakany.Nie dość iż skutki strat kumulują się w wieku późniejszym to do tego mogą być jakieś efekty nie wypłakane.Poczucie izolacji i samotności to szczególne problemy ludzi starszych o tendencjach suicydalnych.Ringell stwierdził, że samobójstwo to brak drugiej osoby, która dałaby wsparcie.Samotność łącznie z depresją może przyspieszyć procesy starzenia się.Przyspieszenie wzmaga się po próbie samobójczej.Trzeba więc umożliwić starszym ludziom uczestnictwo w życiu społecznym.Powinna być choć jedna osoba podtrzymująca kontakt ze starszą osobą i może mieć ona duże znaczenie w prewencji samobójstwa.W okresie starczym pojawia się nowe ciało-brak siły, kruchość.Wywołuje to poczucie beznadziejności i depresji.A poczucie beznadziejności to najważniejszy predykator samobójstwa.Mechanizmy obronne skuteczne w okresie dorastania teraz już tracą swoją moc.Jedyne rozwiązanie to pozbycie się złudzeń iż siły zostaną odzyskane oraz podjęcie troski o starzejące się ciało.Starsi ludzie o tendencjach autodestrukcyjnych, którzy w młodości mieli trudności przystosowawcze też będą mieli trudności do przystosowania się do ograniczeń wieku starszego.Kryzys starszego wieku może być jednak rozwiązany.Psychoterapeuci powinni traktować osoby starsze w sposób szczególnie uczciwy.Choroba alkoholowa i kryzys z nią związany:Może to dotknąć osoby związane z alkoholikiem czy narkomanem.W zeszłych epokach choroba alkoholowa była traktowana jako problem natury moralnej.Dziś uważa się, że alkoholizm to pośrednia forma autodestrukcji.Tu śmierć jest skutkiem ubocznym.Zaczęto alkoholizm traktować jako problem medyczny na początku XXwieku.Ellis stwierdził, że niewłaściwe jest traktowanie alkoholika jako osoby cierpiącej na chorobę alkoholową i niewłaściwe jest ujmowanie go jako osoby dotkniętej deficytem rozwoju moralnego.Proponuje się aby alkoholizm traktować jako chorobę porównywalną z nadciśnieniem tętniczym.Wczesne bowiem wykrycie nadciśnienia wymaga zmiany stylu życia, wraz ze zwiększeniem ciśnienia potrzebna jest opieka lekarska.W alkoholizmie jest podobnie- cierpiący jest także bezradny, musi zmienić styl życia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne