[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli nawet Ethanowi udałoby się dostać do wnętrza willi, nie udamu się uwolnić Kate bez walki.Ale tym razem jego przeciwnikami nie będą je-dynie dwaj strażnicy wspierani przez dwa dobermany.Kilkugodzinna obserwacja posiadłości Corbeau przekonała go, że ma do czy-nienia z ufortyfikowanym obozem.Widział jakiś tuzin osobników poruszającychsię pomiędzy głównym budynkiem a budką strażniczą, ale mogło być ich tamdwukrotnie więcej.Z pewnością byli też inni w terenie.Nieustannie ktoś wcho-dził lub wychodził.Nie widział sposobu, żeby przedrzeć się do wnętrza.Ale po-wiedzmy, że zdoła tam wejść z odznaką Lutza i przepustką ochroniarską.Po-wiedzmy, że to możliwe.Wciąż jeszcze musiałby odnalez
ć Kate i wydostać sięza mur, a nawet wtedy walka by się nie skończyła.Corbeau posłużyłby się poli-cją do zamknięcia drogi, a potem ruszyłby w pościg i tropił ich w lesie pomiędzydrogą a jeziorem.Jedynym sensownym rozwiązaniem było zadzwonić na policję i powiedziećim, co się stało.A gdyby użył tego sensownego sposobu? Policja oczywiście mu-siałaby przyjąć zgłoszenie.Kiedy Ethan przedstawiłby się mundurowym, Katezdążyłaby zniknąć, a Corbeau postarałby się, by Ethana spotkał ten sam los.Mógł przekonywać samego siebie, że policja byłaby w całej tej sprawie neutral-na, ale zbyt długo mieszkał w Szwajcarii, by w to uwierzyć.Korupcja, o czymwie cała reszta świata, w tej policji nie istnieje, a jednak ludzie zamożni ciesząsię specjalnymi przywilejami.Nie do pomyślenia jest, żeby mogli być pokazaniw mediach jak zwykli przestępcy.Byłaby to oczywiście niezła rozrywka dla mas,ale marny interes dla kraju, który dawał schronienie miliarderom.Wezwanie policji nie wchodziło w grę, ale bezpośredni atak też nie.Co gor-sza, na opracowanie planu miał godziny, a nie dni czy tygodnie.Pracował sam,mając ledwie kilka sztuk krótkiej broni, dwa tłumiki i jeden zapasowy magazy-nek.Na tej samotnej warcie łatwo mu było wyobrazić sobie brutalność, z jakąCorbeau będzie się mścił na Kate.Trudno było powstrzymać się przed straceń-czym atakiem na bramę wjazdową.ZurychMalloy znalazł uliczkę i ruszył krętym, brukowanym szlakiem pod górę, donajbliższej drogi.Maks i Marcus Steiner czekali na niego.- Jak ci się mieszka? - spytał Marcus.- Nie mogę narzekać.Przyjaciel uśmiechnął się lekko.- Zważywszy na reputację twojego gospodarza, rozumiem, że pewnie byś nieśmiał.- Jak się skończyła sprawa na lotnisku?- Wszyscy podchwycili tę samą historyjkę.Czynny zawodowo dyplomatapracujący w Paryżu spędza kilka dni w Zurychu przed odlotem do Stanów.Gru-pa neonazistów obiera go sobie za cel, jako Amerykanina pracującego dla rząduStanów Zjednoczonych.W dzisiejszych czasach nie potrzebują szczególnegopowodu.Ważna jest jednak nie historyjka, Thomas, tylko to, jak się dowiedzieli,że będziesz w tym pociągu.- Prawdopodobnie wystawił nas Roland Wheeler.Jedyną rzeczą lepszą niżdwadzieścia pięć milionów jest dwakroć po dwadzieścia pięć milionów.Sprze-dać, ukraść i sprzedać jeszcze raz.- A jak Wheeler się dowiedział?- Myślę, że kupujący podali mu moje nazwisko, a on założył mi podsłuch wpokoju.- Przypuszczam, że to możliwe.Wheeler zaczynał karierę w Hamburgu.Dwajz tej grupy uderzeniowej, chłopaki z irokezami, byli narkomanami działającymiw śródmieściu Hamburga.- To niedokładnie ten typ ludzi, którzy obracaliby się w tych samych kręgach,co Roland.- Był w to zamieszany również pewien księgowy z Berlina.A Wheeler ma wBerlinie wielu klientów.Być może są jakoś powiązani przez niego?- Co masz na temat pożaru w Brand Books?- Z
ledztwo trwa, ale wygląda na to, że znalez
li trzy trupy wewnątrz budynku.Jak dotąd przyczyny śmierci nie są znane, dopiero jutro rano dostaniemy wynikisekcji zwłok.Na zewnątrz, tuż obok tylnych drzwi, znaleziono jeszcze jednegomartwego mężczyznę.Wydaje się to powiązane z tym, co działo się w środku.Miał trzy rany postrzałowe.Kaliber prawdopodobnie 9, tak sądzą.- Musimy to monitorować.Jeżeli Brand był w zmowie z Wheelerem, możli-we, że Wheeler zwrócił się przeciw niemu [ Pobierz całość w formacie PDF ]