015. Robert Jordan Koło Czasu t8 cieżka Sztyletów

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wszak na pewno zdaje sobie sprawę, że będzie musiała odpowiedziećna parę bardzo kłopotliwych pytań.Na przykład: dlaczego nie przywieziono do nas tejCzary Wiatrów, abyśmy ją mogły najpierw zbadać.Poza tym żadna z sióstr przebywa-jących w Ebou Dar nie znała się zbyt dobrze na Tańcu Chmur i sama widzisz, jakie sątego rezultaty, tylko bałagan i nieprzyjemne niespodzianki.Zamierzam postawić Kom-nacie pytanie dotyczące zaangażowanych w to wszystko osób. Nagle głos siwowłosejkobiety stał się gładki jak masło. O ile pamiętam, to ty wsparłaś wybór Merilille.Lelaine wzdrygnęła się najpierw, a zaraz potem wyprostowała dumnie.Jej oczy mio-tały błyski. Wsparłam kandydaturę wysuniętą przez Szare, Romando, nic więcej oznajmi-ła z oburzeniem. Skąd mogłam wiedzieć, że ona postanowi użyć Czary? I że włączydo kręgu dzikuski z Ludu Morza! Skąd jej przyszło do głowy, że mogą znać się na pra-cy z pogodą tak dobrze jak Aes Sedai? Nagle jej gniew gdzieś się zapodział.Oto tłu-maczyła się przed swą największą przeciwniczką w Komnacie, swoją jedyną prawdzi-wą przeciwniczką.I na dodatek godziła się z nią w kwestii Ludu Morza, co wedle jej za-patrywań musiało być jeszcze gorsze.Zresztą nie o to szło, że się zgadza, tylko o to, żeprzyznaje się do tego na głos.Romanda pozwoliła sobie na jeszcze szerszy uśmiech, widząc, że Lelaine aż zbladłaz wściekłości.Starannie wygładzała brązowe spódnice, gdy tymczasem Lelaine szukałasposobu na odwrócenie biegu spraw na własną korzyść. Zobaczymy, jak się na całą sprawę zapatruje Komnata, Lelaine zaproponowaław końcu. Dopóki ta sprawa nie wpłynie, myślę, że Merilille nie powinna się spotykaćz żadną z tych Zasiadających, które są odpowiedzialne za wybór jej osoby.Już sama tyl-ko sugestia zmowy sprowokuje krzywe spojrzenia.Dlatego zgodzisz się, niewątpliwie,że to ja powinnam z nią porozmawiać.Twarz Lelaine znowu pobladła, ale tym razem powody były chyba inne.Nie bała się,w każdym razie nie dała tego po sobie poznać, ale Egwene niemal widziała, jak kalkulu-je w myślach, które siostry ją poprą, a które wystąpią przeciwko niej.Oskarżenie o zmo-wę było niemal równie poważne jak zarzut zdrady, a do jego sformułowania wymaga-292no jedynie pomniejszej zgody.Zapewne ostatecznie mogła uniknąć wysunięcia zarzu-tu, ale do głosu doszłyby argumenty bardzo obciążające.Frakcja Romandy mogłaby na-wet urosnąć w siłę.Co z kolei postawiłoby Egwene przed nieopisanymi zupełnie pro-blemami, niezależnie od jej planów.I nie mogła nic zrobić, żeby temu zapobiec, chybaże ujawni prawdę o wydarzeniach w Ebou Dar.To z kolei równałoby się proszeniu icho pozwolenie przyjęcia takiej samej oferty, na jaką zgodziły się Faolain i �eodrin.Egwene zrobiła głęboki wdech.Przynajmniej mogła nie dopuścić, by Salidar stał sięmiejscem umówionych spotkań w Tel aran rhiod, bo przecież to właśnie tam spotykałasię obecnie z Elayne i Nynaeve.O ile wciąż było to aktualne, od ostatniej narady minę-ło bowiem wiele dni.Zasiadające stale wchodziły do Zwiata Snów i dlatego znalezieniemiejsca, gdzie na pewno nie mogły się pojawić, było niezwykle trudne. Następnym razem, gdy spotkam się z Elayne albo Nynaeve, przekażę im wasze in-strukcje w odniesieniu do Merilille.Powiadomię was też, kiedy będzie gotowa na spo-tkanie. Co zapewne nigdy nie nastąpi, po tym, jak zapozna się z instrukcjami.Zasiadające gwałtownie obróciły głowy i dwie pary oczu wpatrzyły się w nią.Zapo-mniały, że ona tu jest! Musiała bardzo się starać, żeby zachować niewzruszoną minę,i na szczęście w porę przestała z irytacją przytupywać stopą.Sytuacja nakazywała jejjeszcze jakiś czas zachowywać się zgodnie z wyobrażeniami, jakie o niej miały.Jeszczetylko trochę.Przynajmniej już jej tak nie mdliło.Była zwyczajnie zła.Chwilowe milczenie przerwała Chesa, która wparowała do namiotu z popołudnio-wym posiłkiem dla Egwene na tacy nakrytej serwetą.Ciemnowłosa, pulchna i ładna, ja-kimś cudem okazała im wszystkim należny szacunek, nie płaszcząc się jednocześnie zestrachu.To dygnięcie było tak proste jak jej szara suknia ozdobiona odrobiną pospoli-tej koronki przy szyi. Wybaczcie, że przeszkadzam, Matko, Aes Sedai.Przepraszam, że tak pózno przy-chodzę, Matko, ale Meri gdzieś chyba poniosło. Mlasnęła językiem z irytacją, gdy sta-wiała tacę przed Egwene.Na swoje i cudze błędy patrzyła z jednaką niechęcią.Romanda zmarszczyła brwi, ale nic nie powiedziała.Jakkolwiek by było, nie mo-gła okazywać przesadnego zainteresowania jedną z pokojówek Egwene.Zwłaszcza taką,która szpiegowała na jej polecenie.Jak Selame na użytek Lelaine.Egwene starała się niezerkać na �eodrin albo Faolain, które nadal tkwiły posłusznie w swoich kątach, bar-dziej podobne zwykłym Przyjętym niż Aes Sedai.Chesa otwarła usta, ale zaraz je zamknęła, być może onieśmielona obecnością Zasia-dających.Egwene poczuła ulgę, kiedy tamta zaraz dygnęła i wyszła, mrucząc: Za pozwoleniem, Matko [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne