[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rozprawie przewodniczy sędzia John Bums.Obecni na sali natychmiast unieśli się z krzeseł.Sędzia wyjrzał zza framugi, byupewnić się, że wszyscy stoją, i dopiero wtedy majestatycznie wkroczył do sali, zadowolony idumny jak paw.Najwyraz
niej uwielbiał ten ceremoniał, a rzadko miał okazję nim się cieszyć.Niespiesznie podszedł do stołu i zajął miejsce.- Usiądz
cie.Nie mam zamiaru niczego powtarzać, więc słuchajcie uważnie.Nie będętolerował żadnych krzyków i hałasów w czasie rozprawy.To jest od tej pory szczególnemiejsce, ponieważ ja tu zasiadłem.Najpierw zamierzam zapoznać ławę przysięgłych zdowodami przeciwko Adamowi Claybome owi.Następnie wezwę dwóch świadków.Sędzia przerwał, by napić się wody.322- John Ouincy Adam Claybome został oskarżony o zamordowanie Waltera Adderleya.Adderley był właścicielem Adama w czasach niewolnictwa.Synowie Adderleya przywiez
lilisty, które członkowie rodziny Claybome ów pisali do matki Adama, Roses.Obecnie Rosesnadal mieszka na Południu, na tej samej plantacji, wraz z żoną Adderleya, Livonią.Opiekujesię nią, ponieważ Livonia jest niewidoma.W sześciu lub siedmiu listach wspomniana jestśmierć Adderleya.Nie znalazłem tam jednak niczego, co można by uznać za dowódprzyznania się do winy.Adam nie pisał, że zabił Adderleya, niemniej jednak przyznaje, że byłświadkiem jego śmierci, przyznaje także, że uciekł.Mam zamiar zapytać go o to, kiedybędzie składał zeznania.Czy oskarżony gotów jest zeznawać? - zwrócił się do Hamsona.- Tak, Wysoki Sądzie.- To dobrze.A teraz moja ostatnia prośba do przysięgłych.Chciałbym, żeby zapadł tudzisiaj sprawiedliwy wyrok.Jeżeli któryś z was już teraz jest przekonany o winie Adama,niech podniesie swój tyłek i wynosi się stąd.Każdy człowiek jest niewinny, dopóki nie udowodni mu się winy, i nikomu niepozwolę wyciągać pochopnych wniosków.- Czy obrona chciałaby powiedzieć coś przysięgłym?- Tak, Wysoki Sądzie - odpowiedział Harrison.Wstał, zwracając się twarzą w stronę dwunastu mężczyzn.- Mój klient został oskarżony o dokonanie czynu, którego nie popełnił.Jeśli wysłuchacie, panowie, wszystkich zeznań, nie wątpię, że Adam Claybomewyjdzie z tej sali jako człowiek uwolniony od zarzutów.Otwórzcie wasze serca i umysły,pozbądz
cie się wszelkich uprzedzeń co do koloru jego skóry i dopilnujcie, by miał uczciwyproces.Abraham Lincoln głęboko wierzył, że wszyscy ludzie są równi, i tak też uważały setkiczy tysiące dzielnych młodych ludzi, którzy oddali życie, by zostało zniesione niewolnictwo.Uszanujcie i miejcie wzgląd na ofiarę tych odważnych mężczyzn.Pamiętajcie, jak i w jakiejsprawie oddali życie.%7łycie Adama Claybome a jest w waszych, panowie, rękach, a jaudowodnię wam ponad wszelką wątpliwość, że jest niewinny Harrison odwrócił się i wolnopodszedł do stołu.Mary Roses pomyślała, że zakończył już swoje wystąpienie.Z trudempowstrzymała pełen zadowolenia uśmiech.Była dumna z męża.Duże wrażenie wywarła naniej treść wystąpienia; było w tej mowie coś, co czyniło ją niezwykle sugestywną.W jegogłębokim, nośnym głosie z charakterystycznym akcentem mieszkańców Pogórza Szkockiegopobrzmiewał ledwie dosłyszalny akcent, charakterystyczny dla mieszkańców Zachodu.Chociaż zapewne nikt nie zauważył tej małej zmiany w sposobie mówienia, wiedziała,dlaczego Harrison stara się imitować lokalny akcent Miał nadzieję, że przysięgli uznają go zajednego z nich.- Zamierzam przybliżyć państwu postać Johna Ouincy Adama Claybome a.Najpierw chciałbym powiedzieć, dlaczego matka wybrała dla niego takie imię.John Ouincy Adams był szóstym prezydentem Stanów Zjednoczonych.Ale to niedlatego zyskał taki szacunek matki Adama.Kiedyś usłyszała opowieść o prezydencieAdamsie, a potem dowiedziała się, że była to najczystsza prawda [ Pobierz całość w formacie PDF ]