[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I tu zbliżam się dogłównego, do jedynie ważnego momentu mego postępowania, który, jako że Mamęszczególnie blisko obchodzi, niepokoi mnie i wymaga skrupulatnych wyjaśnień.Znajwiększym szacunkiem i najszczerszą przyjaz
nią wymieniam nazwisko pannyWoodhouse; mój ojciec uważałby może, iż powinienem dodać z najgłębszą pokorą.Kilkasłów, które mu się wczoraj wymknęły, wyrażały jego opinię i surową krytykę, na co,przyznaję, zasłużyłem.Moje zachowanie wobec panny Woodhouse zdawało się, jak03sądzę, okazywać więcej, niż mi było wolno okazać.Chcąc ustrzec tak doniosłą dla mnietajemnicę, nadużyłem może pewnej zażyłości, która się między nami od pierwszej chwiliwywiązała.Nie przeczę, że na pozór panna Woodhouse była przedmiotem moichwestchnień.Jestem pewien, że Mama uwierzy mi, gdy Jej oświadczę, że gdybym nie byłcałkowicie przeświadczony, że jestem obojętny pannie Emmie, żadne samolubnewzględy nie skłoniłyby mnie do prowadzenia nadal tej gry.Choć panna Woodhouse jestosobą tak ujmującą i uroczą, nie miałem nigdy wrażenia, aby była kobietą zdolną dozakochania się, a że nie zdradzała najmniejszej nawet skłonności, by się we mniezakochać, było zarówno moim najgłębszym przekonaniem, jak najszczerszymżyczeniem.Przyjmowała moje hołdy życzliwie, z prostotą i żartobliwą dobrodusznością,która mi jak najbardziej dogadzała.Zdawaliśmy się nawzajem rozumieć doskonale.Sytuacja nasza układała się w ten sposób, że oddawane przeze mnie hołdy były jejniejako należne, i tak też je przyjmowała.Nie potrafię powiedzieć, czy panna Woodhousezaczęła naprawdę mnie rozumieć przed upływem tych dwóch tygodni; kiedy byłem u niejz pożegnaniem, pamiętam chwilę, że już miałem wyznać jej prawdę, wydawało mi się, żepowzięła pewne podejrzenia, a jestem pewien, że od tego czasu niewątpliwie przejrzała,co najmniej do pewnego stopnia, moją tajemnicę.Może nie domyśliła się wszystkiego,ale jej lotny umysł musiał przeniknąć ją choć w części.Nie wątpię w to ani na chwilę.Przekona się Mama teraz, gdy temat ten przestanie być tak surowo zakazany, żewiadomość nie zaskoczyła jej całkowicie.Niejednokrotnie czyniła pewne aluzje.Pamiętam, jak powiedziała mi na balu, że winien jestem wdzięczność pani Elton zawzględy, jakie okazuje Jane Fairfax.Mam nadzieję, że ta opowieść o moim zachowaniuwobec niej zostanie uznana przez Mamę i przez Ojca za pewne usprawiedliwienie tego,co w moim postępowaniu wydało się Wam niewłaściwe.Póki uważaliście oboje, żezgrzeszyłem wobec Emmy Woodhouse, nie mogłem liczyć na pobłażliwość żadnego zWas.Rozgrzeszcie mnie teraz i zdobądz
cie dla mnie, jeśli to możliwe, rozgrzeszenie iżyczenia szczęścia od tejże Emmy Woodhouse, dla której mam tyle braterskich uczuć,że pragnę, aby się zakochała tak głęboko i wzajemnie, jak ja jestem zakochany.Macieteraz klucz do wszelkich dziwacznych rzeczy, jakie mówiłem i czyniłem przez te dwa04tygodnie.Serce moje było w Highbury, a wszystkie moje wysiłki zmierzały w tymkierunku, bym i ja znajdował się tam jak najczęściej, a budząc najmniej podejrzeń.JeżeliMama pamięta jakieś moje dziwactwa, wytłumaczy je sobie teraz we właściwy sposób.Opianinie, o którym tyle mówiono, uważam za konieczne powiedzieć tylko tyle, że pannaFairfax nic nie wiedziała o dokonanym przeze mnie zamówieniu, nigdy bowiem niebyłaby mi na to pozwoliła, gdyby mogła temu zapobiec.Delikatność uczuć, jakiej daładowody przez cały czas naszych zaręczyn, droga Mamo, nie da się po prostu wyrazić.Mam niezłomną nadzieję, że Mama pozna ją bliżej niebawem.Tego w ogóle nie sposóbopisać.Musi sama powiedzieć Wam, kim jest, nie słowami wszakże, nie było bowiem inie ma na świecie istoty, która by tak rozmyślnie umniejszała swoją wartość.Miałem odniej wiadomości już po rozpoczęciu tego listu, który będzie dłuższy, niż przewidywałem.Pisze, że jest zdrowa, ale ponieważ ona nigdy się nie skarży, nie śmiem temu wierzyć.Chciałbym usłyszeć od Mamy, jak naprawdę wygląda.Wiem, że Mama niedługozamierza ją odwiedzić; ona zaś żyje w nieustannym strachu przed tą wizytą [ Pobierz całość w formacie PDF ]