Rahlens Holly Jane Poza czasem Nieskończonoć(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ktoś chciał, aby wybrał się doDziału Map Biblioteki Miejskiej w Berlinie i spotkał tamElianę.Tylko kto? Profesor Grossmann? Doktor doktor Sri-wanichpoom? Rouge? Wszyscy? I dlaczego?Niestety, zanim zdołałby to rozgryzć, i tak byłoby właś�ciwie za pózno, żeby coś z tym zrobić.Rozdział 16Różne Ziemie i jedno SłońceFinn i Rouge musieli zacisnąć pasa.Profesor Grossmann,zarządzający Projektem Czas, dostał upomnienie od kierow�nika działu finansowego Instytutu Olgi %7łukowej, pana Ciu-curescu: Rezerwy Instytutu są niebezpiecznie niskie.Niemożemy dłużej tolerować takich ekstrawagancji jak prezen�ty w postaci 497 dolarów w gotówce dla przypadkowychosób na ulicy czy garnitury od drogich projektantów, jak JilBoss i Hugo Sander.Ponadto produkcja wiernych replik jestbardzo kosztowna".Rouge nie była zadowolona z rozporządzenia, ale zaak�ceptowała sytuację.Nie miała wyjścia.W ramach rekom�pensaty otrzymała dostęp do Działu Historycznych Strojówi Akcesoriów Muzeum Kultury Europejskiej, gdzie upoważ�niono ją do wyboru ubrań dla niej i Finna.Przyjęła to nowezadanie z typowym dla niej pedantycznym entuzjazmem.Rouge wybrała dla siebie szarozielone wierzchnieokrycie - krawiec określił je jako bluzę z kapturem - oraz267miętowozielony T-shirt z rękawami do łokcia i obciętym do�łem, podkreślający jej szczupłą talię.Włożyła parę lekkowytartych dżinsów, których materiał został starannie roz�darty w poprzek na obu kolanach.Do tego zielono-niebies-kie trampki.Rouge dostarczyła Finnowi podobny zestaw.Jego bluzaz kapturem była szara, koszulka ciemnoniebieska, o krót�szych rękawach ukazujących bicepsy wykształcone dziękislapbackowi, a ozdobne uszkodzenia dżinsów ograniczałysię do jednego kolana i nogawek.Do tego miał skórzane nie�bieskie adidasy.Na głowę założył miękką ciemnoniebieskączapkę ze sztywnym półokrągłym daszkiem.Kiedy Finnwyłonił się z przymierzalni, Rouge uważnie mu się przyj�rzała. Powinieneś złożyć wniosek o możliwość zatrzyma�nia stroju po zakończeniu misji", powiedziała, zerkając najego bicepsy, gdy zdjął bluzę.Oboje otrzymali niewielkie miejskie plecaki, a każdy za�wierał portfel, dowód tożsamości, walutę, butelkowaną wo�dę, tabletki na zmęczenie po podróży w czasie oraz kopięwiernej repliki mapy Berlina.Finn znalazł tę mapę na pią�tym poziomie działu map w Katakumbach.Aatwiej się ichużywało niż tych składanych, które kupił podczas drugiejwycieczki do Berlina w dwudziestym pierwszym wieku.Finn stwierdził, że jego kostium jest nie najgorszy.Przy�najmniej był zgodny z tym, co pamiętał z seminarium ma�gisterskiego na temat studenckiego życia na przełomie ty�siącleci.Przyjrzał się swojemu odbiciu w lustrze i pomyślał,że wygląda jak jeden z Leśnych.Czasem nosili podob�ne ubrania.Przekręcił czapkę tak, żeby daszek był z tyłu,a Rouge zachichotała.Pomyślał, że prawdopodobnie właś-268nie takiego stylu Eliana Lorenz i jej rodzina spodziewali siępo młodym mężczyznie.Finn wiedział, że instytut wmanewrowywał go w kontaktz Elianą i jej rodziną.Jeszcze tylko nie wpadł na to, dlaczegoim na tym zależało.Ale dopóki te spotkania były bezpiecz�ne, sympatyczne, a nawet kształcące, nie chciał zawracać so�bie głowy pytaniami.Jasne, mógłby go potrącić jeden z tychkurierów rowerowych przemykających między autami ni�czym fanatyczne pszczoły, ale czy ostatnio o mało nie wpad�ła na niego czołowo robotaksówka? Dopóki płacono mu zaudział w eksperymencie o społecznym, historycznym, a byćmoże nawet naukowym znaczeniu (przynajmniej tak przy�puszczał), a jego życie nie było wyraznie zagrożone, po pros�tu mógł iść za ciosem.Gdy Finn zapoznał się ze swoim nowym telefonem ko�mórkowym (kolejny gratis z muzeum), zawartością plecakai dokumentami tożsamości, profesor Grossmann po raz en-ty zaczął naciskać na niego podczas sesji przygotowawczej,aby podążał za swoim sercem. Proszę pamiętać - powie�dział profesor - niech pan robi to, co się panu podoba, pó�ki nie przynosi to szkody panu ani mademoiselle Moreau, aninikomu innemu".Rouge z kolei została poinstruowana, aby dała Finnowitrochę swobody.Z radością na to przystała, ponieważ sa�ma miała kilka spraw do załatwienia, między innymi otwar�cie jednego czy dwóch kont bankowych, działalność zwia�dowczą dla instytutu oraz przeprowadzenie badań do swojejpracy doktorskiej.W związku z tym ostatnim zamierzałaodwiedzić Muzeum Erotyki oraz Instytut Fizyki CząstekElementarnych na Uniwersytecie Humboldta.269- Muzeum Erotyki? - zapytał Finn.- Jaki to ma związekz badaniami?- Finn, proszę - odparła.- To zbyt skomplikowane, żebyto wyjaśnić.Finn i tak miał dosyć na głowie.Jak miał wytłumaczyćElianie Lorenz swoje nagłe przybycie? Nie była dzieckiem.Miała siedemnaście lat.Stwierdził, że będzie improwizo�wał.Pojawi się w Bibliotece Miejskiej o 14.30, uda zasko�czenie w związku z ich przypadkowym spotkaniem, a dalejsię zobaczy.Poniedziałek 1 pazdziernika 2007 roku był jednym z tychtypowych dla złotej jesieni dni, o których piszą poeci: ciepły,lecz z nutą chłodu, wskazującą na zbliżającą się zimę.Bez�chmurne niebo i delikatny wietrzyk wprawiły Finna w eufo�rię.Zawsze lubił zmianę pór roku.Finn i Rouge wylądowali w Charlottenburgu na przed�mieściach Berlina w szalecie miejskim na Savigny Platzo 11.45 i ruszyli pieszo dziesięć minut na północ do stu�denckiej stołówki Technische Universit�t.Na przystawkęwybrali mozzarellę z ziarnami orkiszu, a potem sznycel wa�rzywny z sosem grzybowym.Smakował zgodnie ze swojąnazwą.A pózniej Finn został sam.Gdy zbliżył się do Biblioteki Miejskiej na PotsdamerStra�e, po prawie dwóch godzinach i kilku kilometrach pie�szego zwiedzania, pomyślał, że zobaczył już dość mias�ta jak na jedno popołudnie.Usłyszał dość ulicznego zgieł�ku, nawdychał się dość dymu tytoniowego i spalin paliw270kopalnych, na całe życie.Nie mógł się doczekać bibliotekii jakiejś ulgi po zatruciu zmysłów.Jak człowiek dwudzieste�go pierwszego wieku mógł to wszystko znieść?Jednak zaledwie kilkaset metrów od celu stanął przedogromną, przypominającą kopułę budowlą z żagli tekstyl�nych, stali i szkła.W jaki sposób niższy dach Instytutu Ol�gi %7łukowej zmaterializował się w dwudziestym pierwszymwieku? Ale wtedy zorientował się, że Meduza musiała prze�trwać Mroczną Zimę.Wszedł na chwilę do środka, żeby sięrozejrzeć.Meduza rozpościerała się nad tętniącym życiem otwar�tym dziedzińcem - daleko mu było do powściągliwej at�mosfery instytutu.W budynkach dookoła mieściło się Mu�zeum Filmu, kina, restauracje, sklep z klockami oraz sklepze sprzętem elektronicznym, który jak się okazało, zajmo�wał się maszynami dzwiękowymi i nazywał się Sony".Ale dobiegała 14.30.Czas było znalezć Elianę.*Strażnik przy wejściu do biblioteki rzucił Finnowi jednospojrzenie i machnął, aby zszedł na bok.- Przepraszam, ale nie może pan wejść.Nie z tym! - Po�kazał palcem plecak Finna.- Szafki są tam.- Wskazał naszereg zamykanych na klucz schowków.Finn nie chciał oddać swoich akcesoriów.- Bez plecaka?Strażnik spiorunował go wzrokiem.- To biblioteka czy pole namiotowe?Gdy Finn zastanawiał się nad pytaniem, mężczyzna przy�glądał mu się spod zmrużonych powiek.271- Chwilę, czy ja pana skądś nie znam?Skąd miałby go znać? Finn spojrzał na strażnika [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne