[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oświadczam stanowczo, że to prawie skandal.Powiadammu, że powinien się rumienić, ale ty z Johnem musicie nam pomóc, żebyśmy się niepotrzebowali wstydzić.Pospiesz się, kochana moja, i przychodz
do nas.John odszedł przedchwilą, ale zaraz tu wróci.Katarzyna nie miała ani czasu, ani ochoty na odpowiedz
.Tamci odeszli.John Thorpewciąż tkwiÅ‚ nie opodal, toteż uważaÅ‚© siÄ™ już za straconÄ….Nie chcÄ…c jednak, by sÄ…dziÅ‚, iż naniego patrzy albo czeka, wbiÅ‚a nieruchomo wzrok w swój wachlarz i akurat myÅ›laÅ‚a, że towszystko kara za jej szaleÅ„czÄ… nadziejÄ™, iż mogÄ… siÄ™ spotkać w tym tÅ‚umie z Tilneyami - kiedyusÅ‚yszaÅ‚a, że zwraca siÄ™ do niej i prosi jÄ… do taÅ„ca nie kto inny, jak wÅ‚aÅ›nie pan Tilney.A
atwosobie wyobrazić, z jak rozjarzonym wejrzeniem przyjęła skwapliwie jego prośbę i z jakimrozkosznym trzepotaniem serca ruszyła z nim do kontredansowej grupy.Wymknąć się, i to,jak sądziła, wymknąć się w ostatniej chwili Johnowi Thorpe i zostać poproszoną do tańcaprzez pana Tilneya, natychmiast po wejściu na salę, jakby jej specjalnie szukał - chyba jużwiększe szczęście nie mogło jej spotkać w życiu.Zaledwie jednak zdobyli miejsce w tanecznym dwuszeregu, zwrócił się do niej JohnThorpe, stojący tuż za nią.- Hej, tam! - zawołał.- Panno Morland, co to ma znaczyć? Myślałem, że będziemy zesobą tańcować?- Dziwię się, że pan tak myślał, skoro mnie pan w ogóle nie poprosił.- Dobre sobie! Poprosiłem panią zaraz, jak tylko wszedłem na salę i miałem zamiarprosić jeszcze raz, ale kiedym się obrócił, ciebie już nie było.To brzydka, nędzna sztuczka!Przecież przyszedłem tu tylko po to, żeby z tobą tańcować i święcie wierzę, że już odponiedziałku byłaś przeze mnie zaangażowana.Tak, pamiętam, żem cię prosił, kiedy czekałaśna dole na płaszcz.No, proszę, opowiadam tu moim znajomym, że idę tańczyć z najładniejsządziewczyną na sali.Fantastycznie mnie wyśmieją, jak cię zobaczą w tańcu z kim innym.- Och, nic podobnego! Po takim opisie nigdy nie odgadną, że to ja!- Dobre sobie, jak nie odgadną, to ich stąd powyrzucam na zbity łeb za głupotę.Cóż toza jegomościa znalazła pani sobie? - Katarzyna zaspokoiła jego ciekawość.- Tilney -powtórzył.- Hm.Nie znam.Niez
le się prezentuje, całkiem do rzeczy.Może chce kupićkonia? Jest tu mój przyjaciel, Sam Fletcher, ma konia, który każdemu będzie odpowiadał.Fantastycznie pojętne bydlę w zaprzęgu, za jedne czterdzieści gwinei.Diabelnie mnie kusiło,żeby go kupić, bo mam, między innymi, zasadę zawsze kupować dobrego konia, jeśli sięnadarzy, ale to nie taki, jakiego mi trzeba - nie nadaje się do polowania.Dałbym każdepieniądze za dobrego huntera.Mam teraz: trzy najlepsze, jakie chodziły pod siodłem.Niesprzedałbym ich za osiemset gwinei.Chcemy z Fletcherem nająć na przyszły sezon dom whrabstwie Leicester Taka to diabelna niewygoda mieszkać w gospodzie.Było to ostatnie zdanie, którym mógł inkomodować Katarzynę, bowiem uniósł go znieodpartą siłą długi sznur przechodzących dam.Partner Katarzyny zbliżył się teraz do niej.- Gdyby ten.dżentelmen pozostał z panią pół minuty dłużej - powiedział -wyprowadziłby mnie z cierpliwości.Nie ma prawa odbierania mi uwagi mojej partnerki.Zawarliśmy kontrakt wzajemnej uprzejmości na okres tego wieczora i przez ten czaswszystko, co mamy miłego do ofiarowania, należy do partnera.Nikt nie może przyciągaćuwagi jednego z nas nie naruszając tym samym praw drugiego.Uważam kontredans zasymbol małżeństwa.Głównymi obowiązkami w jednym i w drugim są wierność i grzeczność,ci zaś mężczyz
ni, co sami nie zdecydowali się ani na taniec, ani na małżeństwo, nie majążadnych praw ani do partnerek, ani do małżonek swoich bliz
nich.- Ale to dwie tak różne rzeczy!- Więc pani sądzi, że nie można ich porównywać?- Z pewnością nie.Ludzie, którzy wzięli ślub, nigdy się nie mogą rozstać, muszą iść irazem mieszkać.Ci, co tańczą, muszą tylko stać naprzeciwko siebie w długiej sali przez półgodziny.- A więc taka jest pani definicja małżeństwa i tańca.W tym świetle, doprawdy,podobieństwo nie jest uderzające, sądzę jednak, że potrafię je przedstawić zgodnie z tym, comówiłem.Przyzna pani, że w obydwu przypadkach mężczyzna ma przywilej dokonywaniawyboru, kobieta tylko możność odmowy, że w obu przypadkach jest to związek międzymężczyzną a kobietą, uformowany dla korzyści obydwojga, oraz że z chwilą uformowaniatego związku obydwoje należą wyłącznie do siebie aż do momentu jego rozwiązania; żekażde z nich obowiązane jest nie dawać drugiemu powodów do żalu, iż on czy ona niezwiązał się był z kim innym, że w dobrze zrozumianym wspólnym interesie należypowstrzymywać wyobraz
nię od błądzenia w kierunku doskonałości bliz
niego swego jak teżnie zastanawiać się, o ileż lepiej wyszłoby się na związku z kimś innym.Czy pani się zgadza?- Tak, oczywiście, jak pan to mówi, wszystko brzmi bardzo ładnie, ale przecież to sącałkiem różne rzeczy.Zupełnie nie mogę ich zobaczyć w tym samym świetle ani uważać, żezwiązane są z nimi te same obowiązki.- Pod jednym względem istnieje między nimi różnica.W małżeństwie oczekuje się odmężczyzny, że będzie utrzymywał kobietę, kobieta zaś winna umilać dom mężczyz
nie, on mają żywić, ona ma się do niego uśmiechać [ Pobierz całość w formacie PDF ]