[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.10Antioch z Askalonu  wybitny filozof szkoÅ‚y akade-mickiej, nauczyciel samego Cycerona.11Por.list 143, przyp.7.Obydwaj wymienieni nie żylizresztÄ… już wówczas.12Ów Bryniusz zapisaÅ‚ swój majÄ…tek częściami kilku oso-bom, m.in.Cyceronowi.Wspótspadkobiercy chcieli wiÄ™c wspól-nie z nim ustalić dzieÅ„ licytacji.1Por.list poprzedni, przyp.9.145.(ATT.XIII 16); 146.(FAM.IX 8)Hortensjusza i Lukullusa; nastÄ™pnie wydaÅ‚o mi siÄ™ toniestosowne, ponieważ ludziom byÅ‚ znany nie tyle możebrak wyksztaÅ‚cenia, ile ich nieobycie w tych zagadnie-niach, wiÄ™c gdy tylko przyjechaÅ‚em do willi, natychmiastzmieniÅ‚em osoby rozmawiajÄ…ce na Katona i Brutusa.Wówczas przyszedÅ‚ twój list o Warronie.MyÅ›lÄ™, że w ni-czyich ustach obrona poglÄ…dów Antiocha nie jest sto-sowniejsza.2.ChciaÅ‚bym jednak, abyÅ› mi napisaÅ‚ przede wszyst-kim, czy uważasz za wÅ‚aÅ›ciwe, abym mu coÅ› poÅ›wiÄ™ciÅ‚,a dalej, jeÅ›li to pochwalisz, czy to wÅ‚aÅ›nie dzieÅ‚o bÄ™dzienajodpowiedniejsze.3.Co z SerwiliÄ…, czy już przyjechaÅ‚a? Czy Brutus coÅ›zamierza i kiedy? Co sÅ‚ychać z Cezarem? BÄ™dÄ™ tu do7 lipca, jak już powiedziaÅ‚em.ZaÅ‚atw z Pizonem, jeÅ›lici siÄ™ uda 2.146.(Fam.IX 8)Cycero do Warrona Tuskulanum, 11 lub 12 lipca r.45Cycero przesyÅ‚a pozdrowienie Warronowi 1.1.Chociaż nawet pospólstwo nie ma w zwyczaju do-magać siÄ™ darów, przez kogoÅ› przyobiecanych, chyba żektoÅ› je do tego nakÅ‚oni, mnie jednak oczekiwanie naspeÅ‚nienie twej obietnicy skÅ‚ania, by przypomnieć ci jÄ…,choć nie, by wypominać.WysyÅ‚am ci wiÄ™c czterech  przy-2Por.list poprzedni, ust.4.1Ten list jest wynikiem zmiany planów co do redakcjiRozpraw akademickich, o której mowa byÅ‚a w listach 144i 145.pominaczy", niezbyt co prawda skromnych: znasz prze-cież bezczelność tej mÅ‚odzieÅ„czej Akademii2.WezwaÅ‚emwiÄ™c czterech jej adeptów3 i wysyÅ‚am ci ich, choć siÄ™lÄ™kam, aby nie żądali od ciebie zbyt natarczywie; ja impoleciÅ‚em tylko prosić.CzekaÅ‚em zresztÄ… już dÅ‚ugoi wstrzymywaÅ‚em siÄ™, aby nie napisać czegoÅ› dla ciebiezanim sam nie otrzymam, aby ci siÄ™ odpÅ‚acić możliwienajstosowniejszym podarkiem.Lecz ponieważ ty piszeszwolniej, to znaczy, jak sobie tÅ‚umaczÄ™, staranniej, niemogÅ‚em siÄ™ pohamować, aby ci nie wyrazić, jak wieleÅ‚Ä…czy nas zamiÅ‚owaÅ„ i przyjaz
ni, przy pomocy takiegoutworu, na jaki się mogę zdobyć.Ułożyłem więc roz-mowę, którą mieliśmy odbyć w Kumanum w obecnościPomponiusza4; tobie dałem rolę obrońcy Antiocha, bozdaje mi się, że podzielasz jego poglądy; sobie wziąłemstronę Filona5.Przypuszczam, że gdy będziesz to czytał,zdziwisz się, że mówimy o tym, o czym nigdyśmy ze sobąnie rozmawiali; wiesz jednak, że taki jest sposób pisania|dialogów.2.Potem, mój drogi Warronie, będziemy, jeśli zechcesz,jak najwięcej rozmawiali, również o nas samych; możena to już za póz
no, ale na Los ojczyzny spada odpowie-dzialność, jeśli chodzi o przeszłość6; w obecnej chwili2%7łartobliwa aluzja do przemiany, jaka niedawno za spra-wą Antiocha z Askalonu (por.list 146, przyp.10) nastąpiław Akademii, zwanej odtąd  nową".3%7łartobliwe określenie 4 ksiąg nowej redakcji Rozprawakademickich.4Pomponiusz  Attyk, który istotnie jest trzecim interlo-kutorem w tej redakcji.5Filon z Laryssy  nauczyciel Antiocha (a także samegoCycerona), opierał się zmianom, jakie ten wprowadzał do dok-tryny akademickiej.6Warro był podobnie jak Cycero, zwolennikiem Pompe-jusza, a więc obaj w okresie niepomyślnej dla ich partii wojnydomowej nie mieli czasu na sprawy osobiste.146.(FAM.IX 8); 147.(FAM.XVI 22)powinniśmy sami się o to postarać.Obyśmy też moglioddawać się naszym zajęciom w spokojnym czasie i przystanie państwa jeżeli nie dobrym, to przynajmniej usta-lonym! Zresztą wówczas inne jakieś względy dałyby namzaszczytne pole do myśli i czynów; teraz cóż innego możewzbudzić w nas chęć do życia, jeśli nie takie zajęcia?7Mnie nawet przy nich ledwie chce się żyć; bez nich zaśnajmniejszej nie mam do życia ochoty.Lecz o tym po-mówimy osobiście i częściej.%7łyczę ci, aby twoje prze-nosiny i kupno odbyły się szczęśliwie, i pochwalam twójzamiar w tej mierze.Dbaj o twe zdrowie.147.(Fam.XVI 22)Astura, 27 lipca r.45Cycero do TironaTulliusz przesyła pozdrowienie swemu drogiemu Ti-ronowi 1.1.Spodziewam się, sądząc z twego listu, że jest cilepiej; w każdym razie pragnę tego.Pamiętaj więc, dbajo to na wszelki sposób i nie sądz
, broń boże, że postępu-jesz wbrew mej woli, pozostając z dala ode mnie: jesteśze mną, jeśli dbasz o siebie.Dlatego wolę, byś się więcejtroszczył o swe zdrowie niż o moje oczy i uszy.Choćbowiem słucham cię i patrzę na cię z przyjemnością, to7takie właśnie zajęcia  literatura i nauka.1Por.listy 91, 95.Tutaj również dochodzą do głosu ser-deczne uczucia Cycerona dla swego sekretarza i przyjaciela.List ten wysłany był do Rzymu, gdzie Tiro bawił wysłanyz jakimiś zleceniami przez Cycerona  i tam właśnie zacho-rował.jednak przyjemność ta będzie jeszcze większa, jeśli bę-dziesz zdrów.Ja tu odpoczywam, bo nic nie piszę; czy-tam jednak bardzo chętnie.Ty sam wyjaśnisz, jeśli prze-pisywacze nie będą rozumieli mego pisma.Jeden zwłasz-cza wtrącony ustęp jest bardzo trudny, tak że nawet jasam nie mogę go odczytać  o czteroletnim Katonie2.Zajmij się jadalnią, jak to zresztą robisz.Tertia przy-będzie, byle tylko nie zaproszono Publiusza3.2.Ten twój Demetriusz4 nigdy w ogóle nie był Fale-rejskim, a teraz to po prostu Billienus.Robię cię więcmoim zastępcą, zajmij się nim. Chociaż.jednak.co siętyczy."5  znasz resztę.Jeśli jednak będziesz z nimmówił, napisz mi, abym miał temat do listu i abymtwoje listy czytał jak najdłużej.Dbaj, mój Tironie, o swezdrowie; nie możesz mi uczynić nic milszego.Bądz
zdrów.2Ustęp taki nie występuje w żadnym ze znanych namdzieł Cycerona.Być może jednak figurował w zaginionejPochwale Porcji (Laudatio Porciae), siostry Katona, małżonkiDomicjusza Ahenobarba, która wtedy zapewne zmarła.Kilkadni póz
niej wspomina Cycero o tym dziełku w liście do Attykajako o ukończonym.3Aluzja niezupełnie dla nas jasna.4ten twój Demetriusz  nie wiemy dobrze, kto kryje siępod tym pospolitym greckim imieniem; być może Demetriuszz Gadary, wyzwoleniec Pompejusza [ Pobierz całość w formacie PDF ]