Joanna Chmielewska Wszystko Czerwone

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skąd ciprzyszło do głowy, że to ten sam, który w Warszawie spotykał się z Edkiem?Nie mogłam jej odpowiedzieć na to pytanie, nie wplątując w to Ewy.Popłoch w jejoczach był przecież zasadniczą przyczyną skojarzenia, a to właśnie postanowiłam prze-milczeć.- Nie wiem dokładnie - odparłam po namyśle.- Możliwe, że to kto inny, ale wygląda tam samo.Uważam, że Paweł powinien gozobaczyć.- Ja nie chcę, żeby Paweł się w to mieszał! - zaprotestowała odruchowo Zosia.- Już jest wmieszany - mruknęła Alicja.- Dlaczego? - oburzył się Paweł.- Znowu mi wielkie mieszanie zobaczyć faceta! Nieudusi mnie przecież za to, że na niego patrzę! A w ogóle to oni mnie nawet nie zauważyli.Gdzie on jest?- W Kopenhadze.- Gdzie w Kopenhadze?- Nie wiem.Gdzieś.Był na wystawie, ale wątpię, czy siedzi tam trwale w charakterzeeksponatu.Nie pasowałby do reszty.Wątpię też, czy pójdzie tam drugi raz.Wyglądał na ta-kiego, który uprawia nocne życie.Paweł kilkakrotnie kiwnął głową z wielką energią i z takimrozmachem, że puknął potylicą w futrynę drzwiową, o którą się oparł.- Zgadza się.Ten od Edka też tak wyglądał.Bardzo możliwe, że to ten sam.Gdziemam go szukać?- Nie wiem.Gdzie się w Kopenhadze uprawia nocne życie?- Nigdzie - powiedziała Alicja, wracając do porządkowania kuchni, - Możesz usiąść naRatuszplacu i czekać, aż będzie przechodził.Kiedyś się doczekasz.- Albo może na Strogecie pod ptakami.Też się kiedyś doczekasz.- Kiedy ja we wrześniu muszę być w Warszawie.!- Co za nonsens! - powiedziała Zosia z niezadowoleniem.- Przestańcie mówić tebzdury.Siedzieć na Ratuszplacu.! Idiotyzm.I w ogóle po co wam ten facet?.- Czekajcie - powiedziałam, bo przypomniałam sobie informacje Ewy, z którychwynikało, że facet jest przyjezdny.- Hotele! On nie wygląda na takiego, który tu mieszkatrwale.Może mieszkać w hotelu albo w pensjonacie.Obskoczyć co przyzwoitsze, codzienniejeden, posiedzieć w holu i poprzyglądać się ludziom.O jakiejś porze musi wyjść albo wrócić!- No! - przyświadczył z ożywieniem Paweł.- Mogę posiedzieć!- Możemy posiedzieć na zmianę - dodałam wspaniałomyślnie.- Ktoś z nas zobaczyznajomego, albo ty, albo ja.I potem pójdziemy obejrzeć go wspólnie.Facet w czerwonej koszuli stanowił dla mnie zasadniczy punkt programu, męczyłmnie niewymownie.O jego personalia miałam spytać Edka prywatnie.Mógł się okazać zu-pełnie zwyczajnym, niewinnym człowiekiem, a równie dobrze być fragmentem wielkiej afery,niedokładnie mi znanej, którą interesować się jawnie było nadzwyczaj niewskazane.Nazwisko, którym się posługiwał i które musiał znać Edek, pozwoliłoby wiele wyjaśnić.Mogłabym, oczywiście, udać się do policji, spytać, gdzie mieszka niejaki Giuseppe Grassani,zaprowadzić tam Pawła i sprawdzić, czy to ten sam, ale zważywszy wydarzenia w Aller�d,policja zainteresowałaby się, po co mi to potrzebne.Byle jakie łgarstwo nie załatwiłobysprawy, spodziewano by się bowiem, że zełgam.Prawdy mówić stanowczo nie należało,niezależnie od tego, czy facet okazałby się tym samym, czy nie.Odpadała mi zatem drogaoficjalna, najprostsza, i nie pozostawało nic innego, jak ruszyć w manowce i ugory,występujące tym razem pod postacią hotelowych recepcji.- Róbcie, co chcecie - powiedziała Zosia z niechęcią, przystępując do płukaniafiliżanek.- Nie wiem, dlaczego znajomy Edka miałby się znalezć w Kopenhadze, i nierozumiem, co on tu ma do rzeczy, ale mam już dość tych rozrywek i niech się wreszcie cośwykryje! Tylko bądzcie uprzejmi na nic się nie narażać!.Nazajutrz przed południem w domu panował anielski spokój.Zosia, która nie mogłasypiać ze zdenerwowania, wywlokła z łóżka Pawła i razem z nim udała się po zakupy domiasta.Alicja dość niemrawo szukała listu od Edka, co jakiś czas przypominając sobie, żemusi znalezć list od ciotki, ja zaś siedziałam na kanapie i równie niemrawo robiłam sobiemanikiur [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne