[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.%7łe już nie wspomnę,jak bardzo wszyscy bohaterowie tego filmu boją się śmierci i miłości.-LRTSkierował pilota na projektor, jednocześnie trochę przyciemniając światło.-Wasze następne pytanie będzie rzecz jasna brzmiało: dlaczego? Dlaczego,doktorze Otto, w każdym filmie występuje kura? No cóż, na to pytanie wamnie odpowiem.Bo niby po co miałbym wam ujawniać konkluzję własnejksiążki? - Jeszcze bardziej przyciemnił światło.- Oczywiście problem zmoją teorią polega na tym, że choć obejmuje ona wszystkie filmy wypro-dukowane dotychczas, to przecież nie widziałem jeszcze tych, które dopieropowstaną.A ciągle kręci się nowe.Nigdy więc nie skończę.- Roześmiał sięponownie, tym razem jak Grover, mieszając śmiech ze śliną.Studenci teżsię roześmieli, kiedy ocierał usta dłonią, David jednak z trudem łapał od-dech.- Zacznijmy więc.A nie, chwileczkę! Muszę sprawdzić listę.Wyczytał jej nazwisko.Nareszcie! Alice Reese.Wyłączył wszystkie światła.Zanim zrobiło się całkiem ciemno, Aliceodwróciła się na krześle, wciąż z długopisem w ustach i zamkniętym no-tatnikiem.Spojrzała w górę na Davida.Jeśli liczyła, że się do niejuśmiechnie, to się przeliczyła.Był zbyt zbulwersowany, żeby mrugnąćokiem.Doktor Otto wycelował pilotem w projektor i odwrócił się do ekranu, naktórym pojawił się Alfred Hitchcock we własnej osobie, trzymający klaps znapisem Psychoza.- Uważam, że Hitchcock jest Szekspirem współczesnego kina - konty-nuował.- To porównanie trafne na wielu poziomach, poczynając od tego, żeobydwaj są twórcami brytyjskimi.O wiele ważniejszy jest jednak ten samrozmach w twórczości Hitchcocka, różnorodność menażerii, galeria posta-ci, patos i przechodzenie od komedii do tragedii, od krwawego horroru posatyrę.Musimy też pamiętać o rewolucyjnych zmianach, które wprowadziłdo poszczególnych gatunków, oraz o zabawie z publicznością, na przykładz jej oczekiwaniami.Oczywiście ważna jest też jego twórcza płodność,wielka płodność! Prawie sześćdziesiąt filmów, od kina niemego podz
więkowe, od czarno-białego do technikoloru.Ba, znajdą się nawet trój-wymiarowe! Do tego wszystko, co zrobił dla telewizji.Na ekranie pojawił się montaż fragmentów filmów Hitchcocka, odczerni i bieli po wspaniałe kolory.- - A skoro mowa o niemym kinie - Otto zaśmiał się ze swojego dowcipu- to Hitchcock zawsze próbował osiągnąć coś, co nazywał czystym kinem.Starał się opowiadać historie, które mogły się wydarzyć tylko w filmie.JakoLRTkreślarz z wykształcenia i twórca filmów niemych nieufnie podchodził dodialogów, co nie znaczy, że do dz
więku w ogóle.Efekty dz
więkowe wy-korzystywał z wielką pomysłowością.Najbardziej jednak interesował goobraz jako sposób opowiadania historii.Dlatego gdy idzie o obraz, niczegow filmach nie pozostawiał przypadkowi.Począwszy od pierwszego filmu,Numer trzynasty, którego nigdy nie dokończył, rozpracowywał każdy kadr.Zastanówcie się, jak dobrze wiedział, czego chce.Dokładnie planowałkażde, dosłownie każde ujęcie! Mawiał, że filmowanie jest najnudniejszączęścią procesu twórczego, ponieważ w głowie już go nakręcił.- Otto od-wrócił się do ekranu, zaraz jednak znów stanął przodem do studentów.-Powtarzał też, że nie lubi aktorów, bo to bydło.- Kolejny mokry śmiech iotarcie ust.- Bydło też posiadał.I pola naftowe, których potrzebował w celunabycia ulg podatkowych, kiedy stał się naprawdę bogaty.To wcale nie jestżart.- Spojrzał na ekran i znów na swoich słuchaczy.- Na czym skończy-łem?- Na czystym kinie - podrzucił ktoś z sali.- Dziękuję.- Zatrzymał czarno-biały obraz na ekranie: taksówka fil-mowana z tyłu na ulicach Londynu, przez tylną szybę widać było głowypasażera i kierowcy.- Wez
my choćby to ujęcie z Lokatora, filmu z angielskiego okresutwórczości reżysera, którego koniec przypada na tysiąc dziewięćset dwu-dziesty siódmy rok.Do domu z umeblowanymi pokojami do wynajęciawprowadza się podejrzany mężczyzna.Mieszka tam także pew na rodzina zpiękną córką.Jej chłopak jest detektywem.Lokator może, ale nie musi byćseryjnym mordercą atakującym kobiety w całym Londynie.Zabójca wła-śnie uderzył po raz kolejny, w mieście zapanowała więc wzmożona czuj-ność.Aby pokazać, że na baczności mają się absolutnie wszyscy, Hitchcockwykorzystuje nawet taksówkę jadącą po ulicach Londynu.Otto nacisnął przycisk na pilocie.Samochód gwałtownie skręcał to wlewo, to w prawo.Pasażerowie w środku przechylali się z każdym ruchemkierownicy.- Zwróćcie uwagę na dwie głowy widoczne w tylnym oknie.Wyglądająjak oczy, wodzące tam i z powrotem, z lewej na prawą.Rzeczywiście tak wyglądały.Otto przewinął obraz do tyłu, żeby stu-denci mogli go obejrzeć ponownie.LRT- Oczywiście mój ulubiony przykład czystego kina pochodzi z filmuniemego, w którym pewien dżentelmen wyrusza w morską podróż.Upijasię któregoś wieczoru podczas okropnego sztormu.Statek unosi się to wgórę, to w dół.Widzimy ujęcie pokładu, na którym pasażerów rzuca odlewej burty do prawej, a zaraz potem znów do lewej.Co się dzieje, kiedy naekranie pojawia się nasz pijany bohater? Przechodzi przez pokład idealnieprosto.Studenci parsknęli śmiechem.- Dziś mamy dopiero wstęp.Zobaczmy, co jeszcze powinniście wie-dzieć.Prowadziłem te zajęcia tak wiele razy, że w końcu przestałem sięprzygotowywać.Czy to nie smutne? - Dz
gnął powietrze palcem wska-zującym.- Już wiem.Hitchcock był także wielkim kawalarzem.Uwielbiałpłatać figle aktorom i ekipie filmowej, czasem naprawdę okrutne.Mójulubiony: Hitchcock zakłada się z operatorem kamery, że ten nie wytrzymacałej nocy na planie, bo będzie zbyt wystraszony, żeby doczekać do rana.Kamerzysta chwyta przynętę. %7łebyś nie uciekł - mówi do niego Hitchcock- przykuję cię kajdankami do tego rusztowania.Ale ponieważ jestemprzyzwoitym człowiekiem, dam ci butelkę whisky, żebyś miał czym sięuspokoić, kiedy się zjawią duchy ciemności".Mężczyzna twierdzi, że niebędzie mu potrzebna, bo nie wierzy w duchy [ Pobierz całość w formacie PDF ]