Kevin J. Anderson Trylogia Akademii Jedi III Władcy mocy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tymczasem robot typu MT-AT pilotowany przez Terpfena nieprzestawał napiera� na transporter Caridanina.Furgan, siedz�cy wewn�trzu transpastalowej ba�ki, rozpaczliwie poci�gał za ró�ne dxwi-gnie, ale chyba nie miał poj�cia, któr� si� posłu�y�.Terpfen nie przestawał zasypywa� go lawin� blasterowych bły-skawic.Przepchn�ł machin� Furgana przez miejsce, gdzie spoczy-wały szcz�tki stopionego skrzydła wrót, i znieruchomiał, trzymaj�cnad przepaSci� robota typu MT-AT, wywijaj�cego odnó�ami.A póxniej go puScił.Robot ambasadora Furgana znikn�ł za kraw�dzi� skały i macha-j�c ko�czynami jak cepami, zacz�ł długi lot ku podnó�u skalnej igli-cy.Zanim jednak roztrzaskał si� o skały, Terpfen dał ognia z obu luflaserowych działek, nastawiwszy uprzednio moc na maksimum.Stru-gi Swiatła zamieniły machin� Furgana w oSlepiaj�c� kul�.Robot krocz�cy Terpfena nie zatrzymał si� jednak na kraw�dzi.Przebieraj�c metalowymi ko�czynami, tak�e zacz�ł zsuwa� si�w przepaS�.Ackbar instynktownie zrozumiał, co zamierza zrobi� jego me-chanik.Nie trac�c czasu na krzyk, którego i tak Terpfen by nie usły-szał, przemkn�ł jak wicher przez grot� i skoczył do tablicy mecha-nizmu otwieraj�cego pancerne wrota.W chwili gdy tylne odnó�a machiny Terpfena znikały za kraw�-dzi�, Ackbar wcisn�ł guzik mechanizmu.Liczył na to, �e na wpółuniesione skrzydło w dalszym ci�gu funkcjonuje prawidłowo.Ci�-ka metalowa płyta run�ła na ko�cówki łap robota, wyposa�one w pa-zury.Unieruchomiła je i nie pozwoliła, by machina stoczyła si� pozboczu. Pomó�cie mu! krzykn�ł Ackbar.Pozostali Kalamarianie, nie wył�czaj�c samego admirała, rzucilisi� do jednego z mySliwców typu B.Owi�zani bezpiecznymi linamiholowniczymi, zacz�li spuszcza� si� w przepaS�, a� dotarli do kabi-181ny robota Terpfena.Otworzyli j� i zobaczyli dr��cego, niemal nie-przytomnego mechanika.Grupa ratunkowa sporz�dziła prowizorycz-ne nosze i ostro�nie wci�gn�ła Terpfena do wielkiej groty.Admirał Ackbar pochylił si� nad nim z surowym wyrazem twa-rzy.Kilkakrotnie wymówił nazwisko Terpfena, a� pokiereszowanymechanik zacz�ł dawa� oznaki �ycia. Powinien był pan pozwoli� mi umrze�, admirale powiedział,kiedy troch� bardziej oprzytomniał. Musz� przecie� ponieS� Smier�za swoje czyny. Nie, Terpfenie odrzekł Ackbar. Nie wolno ci wybiera� sobierodzaju kary.Wci�� jeszcze mo�esz zrobi� wiele rzeczy, by przy-słu�y� si� Nowej Republice.Nim zadecydujemy o twoim losie,musisz najpierw odkupi� swoje grzechy.Ackbar si� wyprostował.USwiadomił sobie, �e po tym, jak opu-Scił Now� Republik� i ukrył si� na Kalamarze, te słowa stosuj� si�tak�e do niego. Twoj� kar�, Terpfenie powiedział b�dzie dalsze �ycie.182ROZDZI A�!Han Solo, pilotuj�cy Tysi�cletniego Sokoła , zatoczył kr�g nadkoronami drzew g�stej d�ungli porastaj�cej niemal cał� powierz-chni� Yavina Cztery, a potem osadził frachtowiec na l�dowisku przedwielk� Swi�tyni�.Szybko zbiegł po opuszczonej rampie.Leia i blixni�ta omal go nie przewróciły, kiedy pospieszyły najego spotkanie. Tatusiu, tatusiu! krzyczeli Jacen i Jaina, a Han nie potrafiłukry� wzruszenia, słysz�c ich dzieci�ce głosy.Leia, która niedawno powróciła z Anoth, trzymała na r�ce trze-cie, najmłodsze dziecko.Drug� r�k�, obj�ła Hana i wycisn�ła na jegoustach długi pocałunek, a w tym czasie male�ki Anakin bawił si�włosami matki.Blixni�ta podskakiwały, ci�gn�c nogawki kombine-zonu Hana i domagaj�c si�, by poSwi�cił im troch� uwagi, która ca-łkiem słusznie im si� nale�ała. Jak si� masz, mały? zapytał Han, szczerz�c z�by w uSmiechui patrz�c na Anakina.Póxniej przeniósł spojrzenie na twarz Leii utkwił je w oczach �ony. Czy nic ci si� nie stało? zapytał. Musisz opowiedzie� mio wszystkim z najdrobniejszymi szczegółami.WiadomoS�, któr� miposłałaS, była bardzo lakoniczna. Ta-a odparła beztrosko. Kiedy znajdziemy dla siebie tro-ch� wi�cej czasu i b�dziemy tylko we dwoje, opowiem ci cał�histori�.Najbardziej cieszy mnie jednak fakt, �e od tej chwiliwszystkie nasze dzieci b�d� w domu.Od dzisiaj sami b�dziemyje chronili.183 Uwa�am to za bardzo dobry pomysł oSwiadczył Han, a potemzachichotał i pokr�cił głow�. Posłuchaj, czy to nie ty powiedziałaS kie-dyS, �e nie powinienem lata� sam i nara�a� si� na niebezpiecze�stwa?Na widok Luke a Skywalkera, który szedł po wyrównanej pola-nie pełni�cej funkcj� l�dowiska, Han uwolnił si� z obj�� ony i od-sun�ł od kadłuba Sokoła.Obok mistrza Jedi toczył si� Artoo-De-too, jakby za �adne skarby nie chciał oddala� si� od swojego pana. Luke! krzykn�ł Han.Podbiegł do przyjaciela i obj�ł go w en-tuzjastycznym uScisku. Wspaniale, �e ci� znów widz� całegoi zdrowego.Był najwy�szy czas, �ebyS sko�czył t� drzemk�.Luke poklepał go po plecach i uSmiechn�ł si� do niego.W ciem-nych oczach mistrza Jedi płon�ł wewn�trzny ogie�, silniejszy ni�kiedykolwiek przedtem.Z ka�d� pozornie niemo�liw� do pokona-nia przeszkod�, jak� w ko�cu udawało mu si� przezwyci�y�, jegosiły Jedi sprawiały wra�enie coraz wi�kszych i wi�kszych.A jed-nak, podobnie jak Obi-Wan Kenobi i Yoda, mistrz Jedi nauczyłsi� mniej polega� na własnej sile, a bardziej opiera� na m�droScii sprycie.W g�stej d�ungli otaczaj�cej Swi�tyni� Massassów rozległy si�nagle głoSne piski, kiedy gromada wełnolamandrów spłoszyła stadoupierzonych lataj�cych stworze�.Widz�c, �e wełnolamandry zaczy-naj� obrzuca� je gnij�cymi owocami, stworzenia poderwały si� w po-wietrze, skrzecz�c na dr�czycieli.Han popatrzył w kierunku, sk�d dobiegała wrzawa, ale spojrze-nie Luke a pozostało skierowane na Sokoła , jakby przyci�gni�teprzez silny magnes.Han odwrócił si� w tamt� stron�.i zamarł [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne