[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zasady działania zagranicznych oddziałów instytucji kredytowychUnii Europejskiej są wyraźnie określone, przy czym oddział (ang.branek) jest wyraźnie inaczej traktowany niż filia (ang.subsidiary)w znaczeniu podmiotu w pełni zależnego kapitałowo, ale - w przeci-wieństwie do oddziału - samodzielnego prawnie; nowelizacja z 2001 r.przetransponowała te zasady do treści polskiego Prawa bankowego(por.komentarz do przepisów o tworzeniu i nadzorowaniu takich pla-30Przepisy ogólne Art.4cówek).Pierwszoplanowe znaczenie ma na obszarze Unii zasada swo-body świadczenia usług finansowych, właściwa dla Jednolitego RynkuEuropejskiego.Przejawia się ona nie tylko w łatwości tworzenia od-działów instytucji kredytowych (tak jak i oddziałów innych instytucjifinansowych w szerokim rozumieniu), ale i w łatwości podejmowaniadziałalności transgranicznej, bez tworzenia oddziałów (por.art.4 pkt 21).Banki zagraniczne mogą tworzyć, oprócz oddziałów, równieżprzedstawicielstwa na terytorium Polski, gdyż nie dotyczy ich unijnazasada swobody podejmowania działalności transgranicznej.Chociażo jednostkach takich, niemających uprawnień do wykonywania czyn-ności bankowych, mowa nadal w przepisach ustawy dotyczących pro-cedur licencyjnych, pojęcie przedstawicielstwa nie zostało zdefiniowa-ne w art.4 ustawy.9.Pojęcia związane z grupowaniem.Zależności kapitałowe lub or-ganizacyjne między dwoma lub więcej podmiotami działającymi narynku finansowym powodują, że powstają bardziej lub mniej sformali-zowane grupy tych instytucji o swoistych więziach, które stwarzająkonieczność poddania ich nadzorowi publicznemu na bazie skonsoli-dowanych sprawozdań finansowych, zwanego w skrócie nadzoremskonsolidowanym.Pojęcie nadzoru skonsolidowanego nie zostało nie-stety włączone do katalogu art.4; znajduje ono pośrednie wyjaśnieniew nowym rozdz.iale ł Ib, poprzez oznaczenie zakresu i sposobu jegowykonywania.Punktem wyjścia do scharakteryzowania pojęć dotyczących grupz udziałem (całkowitym lub częściowym) instytucji finansowychw szerokim rozumieniu, w tym banków i instytucji kredytowych (we-dług znaczenia przyjętego w ustawie), jest znana i w innych działachprawa para pojęć - podmiot dominujący (pkt 8) i podmiot zależny (pkt 9).Za podmiot dominujący uznany został podmiot w rozumieniu art.4pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.Prawo o publicznym obrociepapierami wartościowymi (t.jedn.Dz.U.z 2002 r.Nr 49, poz.447), toznaczy - w pewnym uproszczeniu - podmiot posiadający w organachinnego podmiotu (zależnego) większość głosów albo uprawniony dopowoływania lub odwoływania większości członków organów pod-miotu zależnego, albo gdy co najmniej połowę członków organów za-rządzających obu podmiotów stanowią te same osoby, a ponadto taki31Art.4Prawo bankowepodmiot, który w ocenie Komisji Nadzoru Bankowego może w innysposób wywierać znaczący wpływ na podmiot zależny.Znaczący wpływzaś oznacza zdolność do udziału w podejmowaniu decyzji w zakresiewyznaczania kierunków polityki finansowej i operacyjnej, w tym rów-nież dotyczącej podziału zysku lub pokrycia straty bilansowej innegopodmiotu (pkt 14).Podmiotem zależnym, jak nietrudno się domyślić,będzie taki, w stosunku do którego inny jest podmiotem dominującym,przy czym wszystkie podmioty zależne od niego uważa się również zazależne od pierwotnego podmiotu dominującego (pkt 9); tak rozumianypodmiot zależny (ang.subsidiary) nazywany bywa filią, jeżeli zależ-ność kapitałowa jest pełna, tzn.gdy chodzi o tzw.spółkę-córkę [ Pobierz całość w formacie PDF ]