[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Çu ili diris ion al vi?  demandis kun maltrankvilo laprinco. Pli ol unu fojon.Hieraû, ekzemple, la sankta Mefres di-ris al mi ridante, ke tiel junan viron, kiel vi, pli allogas la ple-zuroj, ol la diservo aû la klopodoj de la regado.Ramzes ekmeditis: Do la pastroj opinias lin senkonsideramalgraû tio, ke dank al Sara li hodiaû, morgaû fari¸os patro?& Sed tiom pli bone, ili havos surprizon, kiam li ekparolos alili per sia propra lingvo &64LA FARAONO 2eLIBROVerdire, la princo mem iom riproçis sin: de la tago, kiam liforlasis la templon de Hator, li eç unu tagon ne okupi¸is perla aferoj de la nomeso Habu.La pastroj povas supozi, ke liestas tute kontenta de la klarigoj de Pentuer, aû ke la ÿtatajaferoj jam tedis lin. Tiom pli bone! &  murmuretis li. Tiom pli bone! &En lia juna animo, sub influo de la konstantaj intrigoj aûsuspektoj pri intrigoj, komencis naski¸i instinkto de la hipo-kriteco.Ramzes sentis, ke la pastroj tute ne suspektas, pri kioli parolis kun Hiram kaj kiajn planojn li ÿpinis en sia kapo.Portiuj çi blindigitaj homoj sufiçis, ke li amuzi¸as, kaj ili konklu-dis, ke la regado restos en iliaj manoj. La dioj tiel malklarigis ilian prudenton  diris al si Ram-zes  ke ili eç ne demandas: kial Hiram donis al mi tiel gran-dan prunton? & Eble la ruza Feniciano sukcesis dormigi ili-ajn suspektemajn korojn? & Tiom pli bone! & Tiom pli bone!&Estis por li stranga plezuro, kiam li pensis, ke la pastrojestis trompitaj pri lia konto.Li decidis ankaû en la estontatempo lasi ilin en la eraro, li do amuzi¸is kiel freneza.Efektive la pastroj, precipe Mefres kaj Mentezufis, estistrompitaj pri Ramzes kaj Hiram.La ruza Feniciano ÿajnigisantaû ili homon tre fieran pro la rilatoj kun la kronprinco, kajla vic-re¸o kun ne malpli granda sukceso ludis la rolon dediboçanta junulo.Mefres eç pensis, ke la princo serioze pensas forpeli Feni-cianojn el Egipto, kaj dume li kaj liaj korteganoj faras ÿuldojn,kiujn ili neniam pagos.En tiu tempo en la templo de Astarte, en ¸iaj multenom-braj ¸ardenoj kaj kortoj svarmis amaso da piuloj.Çiutage, se65LA FARAONO 2eLIBROne çiuhore, el la mezo de Azio, malgraû la terura varmego,venis al la granda diino iu pilgrimaro.Tio estis strangaj pilgrimoj.Lacaj, kovritaj de polvo, ili iriskun muziko, dancante kaj kantante iafoje tre malçastajn kan-tojn.La tagoj pasadis por ili en senhontaj diboçoj por la hon-oro de la diino Astarte.Çiun tian anaron oni povis ne soleekvidi, sed eç senti de malproksime: çar ili portis grandegajnbukedojn de freÿaj floroj en la manoj kaj en sakoj katojn,mortintajn dum la tuta jaro.La katojn la piuloj donis al la paraÿitoj por balzamado aûpajloÿtopado, kaj poste ili reportis ilin hejmen, kiel respekta-tajn sanktajn restaîojn.En la komenco de la monato Misori (majo, junio) la prin-co sciigis al Hiram, ke en la vespero de la sama tago li povasveni en la fenician templon de Astoret.Kiam post la subiro dela suno fari¸is mallume en la stratoj, la vic-re¸o alliginte mal-longan glavon al la flanko, surmetis mantelon kun kapuço kajne rimarkita de iu servisto elglitis por iri en la domon de Hi-ram.La maljuna riçulo atendis lin. Do  diris li kun rideto  via ekscelenco ne timas enirien fenician templon, kie sur la altaro sidas la krueleco, servatade la ruzo? Timi? &  demandis Ramzes, rigardante lin preskaû kunmalestimo. Astoret ne estas Baal, nek mi infano, kiun onipovas îeti en la brulantan ventron de via dio. Kaj vi, princo, kredas tion?Ramzes levis la ÿultrojn. Respektinda kaj konfidinda atestanto  respondis li rakontis al mi pri viaj oferoj el infanoj.Foje ventego rompis66LA FARAONO 2eLIBROal vi dekkelkon da ÿipoj.Tuj la tiraj pastroj anoncis diservon,al kiu iris granda popolamaso &La princo parolis kun videbla indigno. Antaû la templo de Baal, sur altaîo, sidis grandega bron-za statuo kun bova kapo.¯ia ventro estis hejtita ¸is ru¸e.Ti-am, laû ordono de viaj pastroj, la malsa¸aj feniciaj patrinojkomencis meti plej belajn infanojn çe la piedoj de la krueladio & Nur knabojn  intermetis Hiram Jes, nur knabojn  ripetis la princo. La pastroj super-verÿis çiun infanon per parfumoj, kaj tiam la statuo kaptis ilinper siaj bronzaj manoj, malfermis la buÿegon kaj englutis lainfanon, malespere kriantan & Çiufoje el la buÿo de la dioeli¸is flamoj &Hiram mallaûte ridis. Kaj via ekscelenco kredas tion? Tion rakontis al mi homo, mi ripetas, kiu neniam men-sogas. Li diris, kion li efektive vidis  respondis Hiram. Sedçu ne mirigis lin, ke neniu patrino, kies infanojn oni bruligis,ploris? Vere li miris pro la indiferenteco de la virinoj, çiam pre-taj verÿi larmojn eç super mortinta kokino.Tio pruvas gran-dan kruelecon de via popolo.La maljuna Feniciano balancis la kapon. Kiam tio okazis?  demandis li. Antaû kelke da jaroj. Bone  malrapide parolis Hiram  se via ekscelencovolos iam viziti Tiron, mi havos la honoron montri al vi tiansolenon &67LA FARAONO 2eLIBRO Mi ne deziras ¸in vidi! & Poste ni iros en alian korton de la templo, kie vi vidos trebelan lernejon, kaj en ¸i  sanajn kaj gajajn la samajn kna-bojn, kiujn oni bruligis antaû kelke da jaroj & Kiel? &  ekkriis Ramzes  ili do ne pereis? & Ili vivas kaj kreskas por fari¸i bravaj maristoj.Kiam viaekscelenco fari¸os sankteco (vi vivu eterne!) eble pli ol unu elili direktos viajn ÿipojn. Vi do trompas vian popolon?  ridis la princo. Ni trompas neniun  respondis serioze la Feniciano.Çiu trompas sin mem, se li ne petas klarigojn pri la soleno,kiun li ne komprenas. Mi volus scii &  diris Ramzes. Efektive  daûrigis Hiram  ekzistas çe ni moro, ke lamalriçaj patrinoj, por certigi feliçan sorton al siaj filoj, oferasilin al la ÿtato [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]