[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy siÅ‚y zacznÄ… zawodzić króla na co dzieÅ„ i nie bÄ™dziemowy o mÄ™skim potomku, czy przyzna, bÄ™dÄ…c z niÄ… sam na sam, że tojego wina, jegosÅ‚abość, i poprosi jÄ… o wybaczenie? Ależ nie.A gdy wreszcie rzuci naniÄ… oskarżenie, któż stanie w jej obronie? Gdy lady Rochford spyta jÄ…: Kto jest twoim najwiÄ™kszym przyjacielem w Anglii?", jakiejodpowiedzi udzieli? Kto bÄ™dzie przyjacielem i obroÅ„cÄ… KatarzynyHoward, kiedy król zwróci siÄ™ przeciwko niej?KRÓLOWA KATARZYNAPaÅ‚ac w Oatlands,28 lipca 1540 rokuNo wiÄ™c przyznajÄ™, że bycie mężatkÄ… nie jest najgorsze, chociaż Å›lubnie byÅ‚ nawet w poÅ‚owie taki wspaniaÅ‚y jak jej.Nie odbyÅ‚o siÄ™ wielkieprzyjÄ™cie w Greenwich, nie dosiadaÅ‚am piÄ™knego wierzchowca i niezostaÅ‚am powitana przez króla w otoczeniu wszystkich angielskichwielmożów.Nie byÅ‚o też spÅ‚ywu barkami w dół rzeki na oczachszalejÄ…cych z radoÅ›ci londyÅ„czyków.Zatem ci, którzy uważajÄ…, iżwesele królewskie to zawsze wesoÅ‚e i huczne wydarzenie, powinnizapamiÄ™tać mój Å›lub, raczej byle jaki i prawie potajemny.No!WyrzuciÅ‚am to z siebie, a każdy kto jest innego zdania, najwyraz
niejnie został nań zaproszony.Co w gruncie rzeczy nie mija się z prawdą,jako że gości było tyle co kot napłakał.Dzień wcześniej powiedziałam do lady Rochford: Dowiedz się od szambelana albo od majordomusa, albo od kogotam, co mam właściwie robić.Gdzie stanąć, co powiedzieć i jak sięzachowywać w trakcie uroczystości.Chciałam to sobie przećwiczyć.Lubię mieć wszystko przećwiczonew sytuacji, gdy mam wystąpić przed większą liczbą osób i wiem, żebędę w centrum uwagi.Odpowiedz
lady Rochford powinna była daćmi do myślenia. Nie ma tego wiele  powiedziała oschle. Wystarczy, że Panmiody ma wszystko co trzeba w małym palcu.Tobie pozostanie tylkopowtórzenie słów przysięgi.Nie obawiaj się, nie będziesz nacenzurowanym.No i nie pomyliła się! Z
lubu udzielał biskup Londynu (śliczniedziękuję! nie zasłużyłam sobie, jak widać, na arcybiskupa), a pozatym był oczywista obecny król, który nie włożył nawet nowegostroju, tylko wystąpił w starym  czyż to nie potwarz?  i byłam ja wnajwspanialszej sukni, jaką zdołałam dla siebie zamówić w czasiekrótszym niż dwa tygodnie, ale bez diademu na głowie.W prezencie ślubnym pan młody (ha!) podarował mi trochęklejnotów; natychmiast posłałam po złotnika, żeby określił ichwartość, i okazało się, że niektóre zaiste są bardzo cenne, choć zdrugiej strony nawet ja w znacznej części rozpoznałam dawnąwłasność Katarzyny Aragońskiej, a trudno, by ucieszyły mniekosztowności po przyjaciółce babki! Nie wątpię, że dostanę też sobole,co najmniej tak samo ładne jak te królowej Anny, toteż już zamówiłamu szwaczek suknie, które będzie można nimi ozdobić, nie wątpięrównież, że póz
niej rozwiąże się worek z darami z całego świata, jaktylko wszyscy się dowiedzą, jak tylko usłyszą nowinę.Trudno jednak zaprzeczyć, że ślub nie był tak wystawny, jak sięspodziewałam, i że nie umywał się do ślubu królowej Anny.Sądziłam,że przygotowania będą się ciągnęły miesiącami, że wjadę do Londynuw orszaku, a pierwszą noc spędzę w Tower, skąd przeniosę się doopactwa westminsterskiego, a całe miasto będzie spowitezłotogłowiem, lud zaś będzie śpiewał o mnie:  Piękna Katarzyna, RóżaAnglii".Tak to sobie wyobrażałam.Ale nie, zamiast tego wszystkiegomuszę się zadowolić zwykłym biskupem.Jest król, jestem ja wurzekającej sukni z szarozielonego jedwabiu, który mieni się w oczachprzy każdym moim ruchu, w nowym czepku i nareszcie z porządnymiperłami na szyi, jest mój wuj i moja przyrodnia babka oraz parudworzan króla, szast-prast! i udajemy się na wieczerzę, gdzie.Towprost nie do wiary! Wszyscy mówią wyłącznie o pozbawieniu głowyTomasza Cromwella! Na uczcie weselnej! Jaka oblubienica chciałabysłuchać o egzekucji w dzień swojego ślubu? Nie ma toastów, nie maprzemów na moją cześć, w gruncie rzeczy to uczta jak każda inna, wżaden sposób bardziej wykwintna ani uroczystsza.Nikt mnie niekomplementuje, nikt nie tańczy, jest smętnie i nudno.I wszyscy bezprzerwy rozprawiają o Tomaszu Cromwellu, który został dzisiaj ścięty.Dzisiaj, w dzień mojego ślubu! Czy król tak świętuje wstąpienie wzwiązek małżeński? Zabijając swego głównego doradcę i najlepszegoprzyjaciela? Marny to prezent dla panny młodej, czyż nie? Zwłaszczatakiej, co jak ja w niczym nie przypomina tej.jakże jej było naimię? ach, nieważne.tej tam niewiasty z Biblii, która wyraz
nie sobiezażyczyła czyjejś głowy w prezencie ślubnym.Ja tak naprawdęchciałam tylko soboli, wcale mi nie zależało na wiadomości, żekrólewski doradca oddał życie, do ostatnich chwil dopraszając się łaskii miłosierdzia.No tak, ale ci wszyscy starzy ludzie mówią tylko o tym, w ogóle nieprzejmując się moimi uczuciami; co więcej, zdają się zachwyceni ipodekscytowani tym faktem, tak że gadają nad moją głową, jakgdybym była dzieckiem, a nie nową królową Anglii, i przekrzykują się,że trzeba zawrzeć przymierze z Francją, która na pewno pomoże namsię obronić przed papieżem.Oczywista nikt nie raczy spytać mnie oopinię.Król ściska mi rękę pod stołem i nachyliwszy się ku mnie, szepcze: Nie mogę się doczekać nocy, moja różyczko, mój najcenniejszyklejnocie.Niezbyt to budujące, zważywszy, że Tomasz Culpepper musiał mupomagać przy zasiadaniu do stołu i z pewnością nie obejdzie się beztakiej samej pomocy przy wchodzeniu do mojego łoża.Mówiąc krótko, jestem najszczęśliwszą niewiastą na świecie, chwalićBoga.Tylko że dziś nie do końca ukontentowaną.W dodatku wszystko jest na opak.Kiedy służyłam królowej, o tejporze zwykle dopiero się przygotowywałyśmy do wieczerzy; obrzu-całyśmy się uważnym wzrokiem i komentowałyśmy mniej lub bardziejzłośliwie, że ta czy tamta odziała się wyjątkowo wyzywająco alboupięła inaczej włosy [ Pobierz całość w formacie PDF ]