[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Proszę.Proszę to wziąć.Pro-szę.Becky włożyła pieluszkę do kieszeni i wzięła Lię pod ramię.- Wejdz
my do domu - powiedziała.Dziesięć minut póz
niej Lia siedziała przy stole, lecz wciąż sprawiała wrażenie, jakbyzaraz miała zerwać się do ucieczki.Becky zajęła bujany fotel w rogu kuchni.Ava, jaksię okazało, zgłodniała i jadła z zadowoleniem, jedną piąstką uderzając w pierś Bec-ky, co sprawiało, iż wyglądała jak wściekły starzec, próbujący odzyskać drobne wrzu-cone do zepsutej maszyny ze słodyczami. Batonik Twix! Batonik Twix! Cholera ja-sna, chciałam Twiksa!" Becky uśmiechnęła się, potrzymała dziecko, by mu się odbiło,i położyła w stojącym na stole koszu.- Jajecznica.Zrobię jajecznicę - oświadczyła, nim Lia zdążyła coś powiedzieć.Wbiła cztery jajka do miseczki i sięgnęła po sól morską, młynek do pieprzu i trze-paczkę.- Kiedy ja albo mój brat chorowaliśmy, mama robiła nam jajecznicę.Nie mam poję-cia dlaczego, ale.- Tylko że ja nie jestem chora - powiedziała Lia, blado się uśmiechając.Powoli głę-boko odetchnęła.- Mieszkałam tu kiedyś.To znaczy nie tutaj, w centrum, ale w Fila-delfii.W Great Northeast.Becky położyła na patelni kawałek masła i podkręciła gaz.- Herbaty? - zaproponowała.Lia skinęła głową, więc Becky postawiła czajnik z wo-dą na kuchence i podpaliła gaz.- Wróciłaś do domu po.- Zamilkła.- Po - odparła Lia.Spojrzała ze smutkiem na zbyt dużą torbę.- Wsiadłam do samo-lotu tylko z tą torbą.Nawet nie myślałam.Nosiłam ze sobą wszędzie wszystkie tedziecinne rzeczy.W kwietniu zobaczyłam ciebie.- Widać było, że jestem w ciąży? - wypaliła Becky i potrząsnęła głową.Teraz niebyło już wątpliwości, a ona wciąż bawiła się w grę: ciężarna czy tylko gruba?-Tak - powiedziała Lia.- I pomyślałam sobie.och, nie wiem.Nie wiem, co wtedymyślałam.Chyba oszalałam.-Rozumiem - odparła Becky.Wlała jajka na patelnię i zmniejszyła gaz.- To znaczymogę sobie wyobrazić.no, tak naprawdę to nie mogę.To najgorsza rzecz, jaka możeLRTsię zdarzyć.- Poruszyła patelnią, wymieszała jajka i włożyła dwie kromki do tostera.-Obserwowałam cię przez jakiś czas - wyznała Lia.- Ciebie i twoje dwie przyja-ciółki, ale nie wiem, jak się nazywają.- Uśmiechnęła się.- Wiesz, nawet nie wiedzia-łam, że twoja córeczka ma na imię Ava.Nigdy nie mówisz do niej po imieniu.Matysiące imion.Kuciuputek, Buczek, Księżniczka Kupciulińska.- Chyba masz rację - powiedziała Becky.- W każdym razie blondynka ma na imięKelly, a jej synek - Oliver.Zapisuje wszystko w palmtopie, jej ulubioną rozrywkąjest zwracanie rzeczy do sklepów, ale jest miła.A ta czarna to Ayinde, ma synka Ju-liana.Jej mąż gra w Sixersach.Mieszkają w rezydencji w Gladwyne.Nie sądzę, że-bym wcześniej miała szansę je poznać.- Wzruszyła ramionami.- Dzięki dzieciomnawiązuje się dziwne znajomości.Ava zaczęła kręcić się w koszyku, unosząc w górę jedną zaciśniętą piąstkę.- Demonstracja władzy dziecka - powiedziała Becky.- Caleb też to robił - odparła Lia.- Tak miał na imię mój synek, Caleb.- Chciałacoś jeszcze powiedzieć, ale rozmyśliła się.Zamknęła usta i spojrzała na Avę.- Gdzie jest twój mąż? - zapytała Becky, starając się przypomnieć jego imię.- Sam,tak?Lia kiwnęła głową.- W Los Angeles.Zostawiłam go.Chciałam mu powiedzieć.to nie jego wina,ale.- Potrząsnęła głową.- Po prostu nie mogłam tam zostać - dodała łagodnie.Becky zakręciła gaz i sięgnęła po talerze i serwetki.Ava młóciła rączkami powietrze.- Możesz ją wziąć? - zapytała Becky.- Och - westchnęła Lia.- Chyba nie.- Nie gryzie - powiedziała Becky.- A jeśli nawet, to nic by się nie stało, bo wciążnie ma zębów.Lia uśmiechnęła się.Zrzuciła płaszcz, schyliła się i wzięła Avę w ramiona.Trochęniezdarnie przytuliła dziecko do siebie i zaczęła kołysać się w przód i w tył, śpiewa-jąc wysokim, jedwabistym i słodkim głosem:Z popielnika na Wojtusia Iskiereczka mruga:Chodz
, opowiem ci bajeczkÄ™,Bajka bÄ™dzie dÅ‚uga.ByÅ‚a sobie raz królewna,PokochaÅ‚a grajka,Król wyprawiÅ‚ im weseleI skoÅ„czona bajka.Becky wstrzymaÅ‚a oddech.Ava wyciÄ…gnęła rÄ…czkÄ™ i wplotÅ‚a malutkie paluszki wewÅ‚osy Lii.LRTKELLY-Jak tam wizyta u lekarza? - zapytaÅ‚ Steve, kÅ‚adÄ…c prawÄ… dÅ‚oÅ„ na jej kolanie.Kelly odetchnęła gÅ‚Ä™boko, próbujÄ…c siÄ™ obudzić.WiedziaÅ‚a, że to pytanie kiedyÅ›padnie, a z jego brzmienia wyczytaÅ‚a, że nie ma ono nic wspólnego z troskÄ… Síeve'a ojej zdrowie. Jak tam wizyta u lekarza?" - w wolnym tÅ‚umaczeniu oznaczaÅ‚o:  Może-my siÄ™ kochać?".- W porzÄ…dku - odparÅ‚a wolno.WiedziaÅ‚a, co zaraz nastÄ…pi.WiedziaÅ‚a i wcale tegonie chciaÅ‚a.Prawda byÅ‚a taka, że już mogÅ‚a.-Wszystko jest dobrze - powiedziaÅ‚ doktor Mendlow, wciąż dotykajÄ…c tego, co kie-dyÅ› wydawaÅ‚o siÄ™ jej intymnÄ… częściÄ… ciaÅ‚a [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]