[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Amado jest z Mendozy, a nie z Buenos Aires - odezwała się z irytacją Susanna.- Myślisz, że nie umiem tańczyć tanga? - spytał Amado, wbijając w nią swe ciemneoczy.Susanna nie odpowiedziała.Nie chciała, aby po ich wymianie zdań Fiona zaczęłasię czegoś domyślać.- Naprawdę umiesz tańczyć? - spytała Fiona, potrząsając swymi złotymi kolczy-kami.- Zaraz się przekonasz - uśmiechnął się uwodzicielsko.Susanna skarciła siebie w myślach za zazdrość, jaką poczuła, widząc zachowanieFiony.Córka Tarranta miała do tego prawo, była przecież siostrą Amada.A ona? KiedyAmado wróci do Argentyny, będą się widywać najwyżej raz na rok.A przecież kilka godzin temu Amado wodził długimi palcami po jej nagim ciele ipieścił ustami jej intymne miejsca, doprowadzając ją do szaleństwa.Starała się odwrócićuwagę od Fiony i Amada.Spojrzała na uliczne światła migające za przyciemnioną szybąsamochodu.Kiedy stanęli przed klubem, Amado czekał, aż wszyscy wysiądą i zostaną sami zSusanną.- Cieszę się, że przyjechałaś - powiedział.Kiedy wzięła go pod rękę, poczuła dreszcz podniecenia.Nie wiedziała, w jakiej sądzielnicy.Spojrzała na ciemną markizę osłaniającą drzwi prowadzące do klubu.Przedwejściem stała kolejka elegancko ubranych osób, ale Fiona minęła ich i podeszła dogroz
nie wyglądającego bramkarza.Kiedy szepnęła mu coś do ucha, mężczyzna bez sło-wa wprowadził ich do środka.W korytarzu usłyszeli rytmiczną melodię tanga.Całe szczęście, że nie umiała tańczyć.Będzie miała wymówkę, aby nie wychodzićna parkiet.Zeszli po schodach i znalez
li się w przestronnym pomieszczeniu z wysokimRLTstropem.Wokół parkietu, na którym tańczyły pary, ustawiono stoliki.W rogu sali, namałej przestrzeni, tłoczyli się muzycy orkiestry.Usiedli przy stoliku i zamówili drinki.Fiona radośnie szczebiotała o lekcjach tan-ga, które pobierała, nie wiedząc, że jej brat jest Argentyńczykiem.Potem pociągnęłaAmada na parkiet.Wkrótce w ich ślady poszli Dominic i Bella.Co prawda zarzekali się,że nigdy wcześniej nie tańczyli tanga, ale ich namiętność dodawała im fantazji i czaru.Zachwycona Susanna nie mogła oderwać od nich oczu.Dominic emanował siłą, a Bellazmysłowością gwiazdy z lat pięćdziesiątych.Susanna zaczęła szukać wzrokiem Amada i Fiony.Kiedy zobaczyła, jak ręce Ar-gentyńczyka przesuwają się po nagich plecach Fiony, poczuła niepohamowaną zazdrość.Znała dotyk tych rąk, władczych, a jednocześnie delikatnych.Amado nie należy do cie-bie, skarciła siebie w myślach.Ciesz się, że odnalazł swoją rodzinę.Kiedy Fiona eleganckim ruchem owinęła wokół niego swą zgrabną nogę, Susannaodwróciła głowę.Nie znała dotąd uczucia zazdrości i nie wiedziała, jak sobie z nim po-radzić.Nie mogła mieć Amadowi za złe, że tańczy z własną siostrą.Po chwili znów pod-niosła wzrok i tym razem napotkała spojrzenie Amada.Przez cały taniec nie spuszczał z niej wzroku.Susanna zaczęła się zastanawiać, czyto nie jest gra.Dlaczego tak nalegał, żeby pojechała z nimi do klubu? Może chciał jąupokorzyć i odegrać się za to, że zniszczyła spokój jego dotychczasowego życia? Naglemuzyka się skończyła i rozemocjonowani tancerze powrócili do stolików.Susanna od-wróciła głowę, by nie widzieć ich namiętnych spojrzeń.Dominic pocałował swoją żonę w usta, a Amado grzecznie odprowadził Fionę dostolika.Potem odwrócił się i podszedł do Susanny.- Teraz twoja kolej.- Ja nie tańczę.Nie znam tanga.- Co z tego? - Wyciągnął do niej rękę.- Mówię poważnie.Nie będę robić z siebie pośmiewiska.- Jeśli zatańczysz, być może zrobisz z siebie pośmiewisko, ale jeśli będziesz sie-dzieć sama przy stoliku, na pewno wszyscy uznają, że robisz z siebie pośmiewisko - po-wiedział z błyskiem w oku.RLTSusanna z rezygnacją podniosła się z krzesła.Amado objął ją w talii i niemal siłąwyciągnął na środek parkietu, gdzie wirowało już kilkanaście par.- Ale ja.Amado zakrył palcem jej usta.- Nie myśl, tylko wsłuchaj się w melodię - powiedział, przyciągając ją do siebie.-Słuchaj swojego ciało.Tańcz!Na dz
więk jego zmysłowego głosu poczuła ucisk w dole brzucha.Była tak bardzozdenerwowana, że z trudem oddychała.Jej sukienka miała z tyłu głęboki dekolt.Poczuła,jak Amado wsuwa dłoń pod cienki materiał.Chyba nie chciał, żeby wszyscy wiedzieli,co ich łączy?Przyciągnął ją do siebie tak mocno, że jej ciało niemal całkowicie przylegało dojego szczupłej postaci.Pochylił głowę i dotknął policzkiem jej twarzy.Potem ujął pew-nie jej drugą dłoń i zrobił krok do przodu.Kiedy Susanna instynktownie się cofnęła,Amado wykonał obrót, pociągając ją za sobą.Następnie zrobił krok do tyłu, a ona wysu-nęła stopę i postawiła ją między jego nogami.Poruszali się rytmicznie w przód i w tył, copewien czas Amado obracał ją i znów brał w ramiona.Prowadził ją pewnie przez parkietpełen tancerzy.Rytmiczna muzyka wypełniała wnętrze klubu.Ciało Susanny opanował rytm wy-razistej melodii.Amado brał ją w objęcia, podsycając pożądanie, a potem puszczał wol-no, pozostawiając w niej niezaspokojoną tęsknotę.Prowadził ją przez ten zmysłowy ta-niec jak przez tajemniczy labirynt.Raz na jakiś czas odważnie wsuwał nogę między jejuda, aby po chwili, jak gdyby nigdy nic, zrobić krok w tył i eleganckim ruchem ją obró-cić.Przyciągała ich jakaś dziwna siła, wypełniając roztańczone ciała napięciem i emo-cjami.Susanna nie mogła uwierzyć, że tańczy, zgrabnie przesuwając się po parkiecie,jakby robiła to co wieczór.Kiedy melodia się skończyła, Amado pocałował jej dłoń, poczym bez słowa odprowadził do stolika.Susanna nie mogła zrozumieć, dlaczego miałnad nią taką władzę.W jego ramionach stawała się kimś innym, wyzwolonym i pełnymżycia.Gdyby nie spotkała Amada, nigdy nie dowiedziałaby się, że w łóżku jest zdolna donamiętnych uniesień, a na parkiecie potrafi zatańczyć zmysłowe tango.RLTPrzed wyjściem z klubu zatańczyli jeszcze dwa razy.Potem Amado pocałował ją wpoliczek i odszedł.Susanna wracała do domu, czując niezaspokojoną żądzę i tęsknotę.Wszystko było skończone.Amado nikomu nie powie o ich przygodzie, a ona zachowaswoją pracę.Trzeba było wrócić do normalnego życia.Tego przecież chciała.ROZDZIAA
SIÓDMYMinęły trzy dni, odkÄ…d Amado wyjechaÅ‚ bez sÅ‚owa pożegnania.Susanna siedziaÅ‚ana fotelu w swoim nowojorskim mieszkaniu.Obok na kanapie, z kolanami podciÄ…gniÄ™-tymi pod brodÄ™, siedziaÅ‚a jej przyjaciółka Suki.- Kochanie, wyglÄ…dasz na bardzo przybitÄ….- Zdaje ci siÄ™ - odparÅ‚a Susanna i wstaÅ‚a, by nastawić wodÄ™ na herbatÄ™.- Chodzi o tego faceta z Mendozy?- Jest wÅ‚aÅ›cicielem winnicy.- Widzisz, sama siÄ™ przyznaÅ‚aÅ›.- Wolisz herbatÄ™ z rumiankiem czy cytrynowo-imbirowÄ…?- Jaki wybór! WidzÄ™, że odstawiÅ‚aÅ› kawÄ™.Nie boisz siÄ™, że imbir jest zbyt pobudza-jÄ…cy? - spytaÅ‚a Suki, puszczajÄ…c do Susanny oko.- Jaka z ciebie przyjaciółka?- MÄ™czÄ…ca.Nie pozwolÄ™, żebyÅ› nadal przede mnÄ… udawaÅ‚a, że wszystko jest w po-rzÄ…dku.Od wyjazdu do Argentyny zachowujesz siÄ™ dziwnie [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]