§ Naylor Clare, Hare Mimi Druga asystentka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wstał i obdarzył mnie wilgotnym po�całunkiem.- Och, nie ma sprawy - odparłam uprzejmie, wyciera�jąc z ust jego ślinę.- Uwielbiam prowadzić, a poza tympotrzebuję praktyki.Zawsze się gubię na autostradziei ląduję w South Central - zaśmiałam się beztrosko.- Nic się nie martw.Mam szofera.Powiem mu, żebycię odwiózł, a samochód będziesz mogła odebrać jutro.-Bob desperacko szukał moich piersi, ukrytych przemyśl�nie w fałdach swetra.Było to przedsięwzięcie porówny�walne z szukaniem igły w stogu siana i podejrzewałam,że wkrótce będzie potrzebował pomocy kręgarza.- Wiele słyszałam o tym miejscu.Wiesz, nigdy przed�tem tu nie jadłam - rzekłam, starając się, aby nasze spo-105tkanie było bardzo żywiołowe i jednocześnie profesjo�nalne, jeśli coś takiego w ogóle było możliwe.Powin�nam udawać, że to sprawa służbowa i że pomagamw ten sposób Scottowi.Wtedy zapewne uda mi się to ja�koś przetrwać.- Tak, nie jest najgorsze.- Wzruszył lekceważąco ra�mionami.- Grube ryby, kolekcjonerzy pieprzący gwiaz�dy, taka sceneria.Zastanawiałam się, dlaczego w takim razie mnie tuzaprosił.Nie odwiedziłam wystarczająco wielu holly�woodzkich restauracji, aby nauczyć się, że wszyscy tutajzawsze narzekają na scenerię" - na to, że owe miejscasą zawsze wypełnione ludzmi z branży, och, co za bez�nadzieja, itp.Ale tak właśnie było w Hollywood.Abyudowodnić, że należało się do towarzystwa, trzeba byłonieustannie je krytykować.U tych, którzy trzęśli prze�mysłem rozrywkowym, ostentacyjna nuda we wzroku by�ła normalną rzeczą.- Jedzenie wygląda apetycznie.- Spojrzałam z podzi�wem na pizzę, którą serwowano właśnie siedzącej przysąsiednim stoliku, spowitej w biel tlenionej blondyncez pomarańczową twarzą.- Powiedz, Bob, słyszałam, żewłaśnie podpisałeś intratną umowę z Warner Brothers?- Chryste, nie rozmawiajmy o pracy.Jest sobotni wie�czór.- Wychylił próbkę czerwonego wina z kieliszkai zadeklarował, że jest znośne.- To tylko kontrakt.Wszystko już zaklepane.Sześć filmów w ciągu następ�nych trzech lat.Mam już trzydzieści skrótowców i per�traktuję w sprawie kupna siedmiu powieści.Prawdopo�dobnie zrobimy tylko te, w których wystartują poważnigracze.Uwielbiam dobre filmy.Nienawidzę tego zagra�nicznego gówna.Naprawdę, wolałbym zjeść kanapkę zesmażoną okrą, niż zapłacić za obejrzenie jakiejś arty�stycznej szmiry.Jestem jednym z nielicznych producen�tów w tym mieście, którzy nie boją się powiedzieć, żemotywują ich notowania na listach przebojów.Kobieto,uwielbiam to, kocham te liczby! Sama rozumiesz, prze�cież ktoś musi utrzymać mój dom w Palisades i willę106w Słonecznej Dolinie.Poza tym mam jeszcze G4.Czywspominałem ci, Lizzie, że mam G4? Koniecznie musiszsię ze mną kiedyś przelecieć.Byłaś już na Post Ranch?Dziewczyno, to miejsce jest idealne na romantycznyweekend za miastem, tyle że to trochę za daleko na po�dróż samochodem, więc wolę tam latać.Choć Bóg jedenwie, ile tam się szlaja rozpustników z mojej branży,więc przeważnie nie wychodzę z moją partnerką z po�koju.Rozumiecie już, o co mi chodziło?Zanim Bob zapytał mnie w końcu, co robiłam w Agen�cji, pochłaniałam już drugą łyżeczkę mojego sorbetuz herbaty miętowej.Czyli deseru.- J a ?Byłam szczerze zaskoczona.Jakimś cudem Bob nieprzestawał mówić przez ostatnie półtorej godziny, po�chłaniając jednocześnie trzydaniowy obiad oraz przy�stawkę z faszerowanych, smażonych we fryturze kwia�tów kabaczka.- Tak, moja ty ślicznotko.Powiedz mi, co porabiaszw Imperium Zła?- Masz na myśli Agencję? - poprawiłam go, choć niepo raz pierwszy słyszałam, jak ludzie określają mojemiejsce pracy tym mianem.- Tylko nie mów mi, że jesteś asystentką, bo zesramsię w gacie! - jęknął.Nie jestem wymagająca i ciężko mnie czymś zaszoko�wać (pamiętajmy, iż byłam na obiedzie z Bobem dlate�go, że wcześniej pluskałam się z nim nago w baseniemojego szefa), jednak w tej chwili zakrztusiłam sięostatnim kęsem sorbetu.- Och, złociutka, wyraz twojej twarzy jest bezcenny.Jesteś asystentką, prawda?Pokiwałam szybko głową, upewniając się, że kluczykiod mojego samochodu wciąż leżą na stole.Przez całyobiad wpatrywałam się w rozgadanego Boba i myśla�łam: no dobrze, może i nie jest szczególnie atrakcyjny,poza tym strasznie skupia się na samym sobie i jest107upierdliwy, ale to dobry człowiek.Po prostu wyglądajak Shrek.Myliłam się jednak - ten człowiek był potwo�rem.Bezsprzecznie.- Jesteś asystentką, a muszę się przyznać, że mamsłabość do asystentek.I do dziwek z produkcji.O, prze�praszam, do dziewczyn z produkcji - zaśmiał się sztucz�nie.- Wiedz, że w tej chwili jestem bardzo szczęśliwymczłowiekiem, Lizzie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia @ download @ ebook

Pokrewne