[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wyszykowany nale\
ycie udał się za Oktusem do atrium.Towarzyszył muOdcięte Ucho, jak zwykle małomówny.- Musieć widzieć walka - powiedział tylko.Pojawili się Cezar i Antoniusz, ten drugi przeklinał pod nosem.UjrzawszyLucjusza, spytał:- Ten twój grecki medyk ma pretensje? Bo jak ma, to znam sposób nawyleczenie niewolnika z pretensji.- Filon nie jest niewolnikiem - rzekł Lucjusz.- To prawda - wtrącił Cezar.- Jest obywatelem rzymskim i ma prawonosić togę jak ty, Marku Antoniuszu, i głosować na zgromadzeniu ludowym.Antoniusz zrobił kwaśną minę, a potem rzekł z irytacją:- 324 -Borchardt Alice - Noc Wilka - http://chomikuj.pl/tigrisek- Nie wiedziałem, \
e ju\
to zrobiłeś.- Zrobiłem - potwierdził Cezar i uśmiechnął się do niego.- W takim razie chyba powinienem mu zapłacić, ale sprowadz
cie go, bezwzględu na to, kim jest - stęknął Antoniusz.- Mam najgorszego kaca, od kiedy Atenawyskoczyła z głowy Zeusa.Odnoszę wra\
enie, \
e mój język le\
ał w kadzi garbarzaprzez dwadzieścia lat.Oczy mam na patykach jak langusta.Przysięgam na gróbmojego ojca, \
e wystają mi na grubość kilku palców.Jak nie Filon, to niech ktoś innyoka\
e mi litość.Dajcie mi coś do picia.Oktus skłonił się Lucjuszowi i rzekł cicho:- Filon jest u nowego gladiatora, ale jeśli sobie \
yczysz, panie, to wiem,gdzie medyk trzyma większość leków.Mogę przynieść temu szlachetnemu panu.- Tak, tak - przerwał mu Antoniusz.- Nawet jeślibyś się pomylił, toprzynieś mi coś, co zabije mnie od razu.Lepsza śmierć ni\
przedłu\
anie tych mąk;światło dnia mnie rani.Mówię ci, rani.Pojawiła się Kleopatra, świe\
a i pełna energii.Na widok Antoniuszaparsknęła szyderczym śmiechem.Fulwia zachowała się bez zarzutu.Ostentacyjnie pocałowała Lucjusza wpoliczek i uściskała Cezara.- Mój drogi przyjacielu, musisz zobaczyć, co mam dla ciebie.- Następnieucałowała się z Kleopatrą.Oktus powrócił z pucharem.Podał go Lucjuszowi, skłonił się i wyszedł.Lucjusz zajrzał do naczynia.Płyn miał taki sam wygląd i zapach jak lekarstwo Filonana kaca.Podał puchar Antoniuszowi.- Pójdz
cie - rzekła Fulwia.- Zobaczcie mój nowy ćwiczebny amfiteatr.Filon nie mógł oderwać od niej wzroku.Podeszła do niego, a on podał jej trzy oszczepy.Obejrzała je krytycznie.Miały ró\
ny kształt.Jeden odło\
yła od razu.Nawet Filon dostrzegł, \
e miał luz
nątuleję.Z dwoma pozostałymi podeszła do światła.Jeden uznała za zadowalający,przy drugim oświadczyła:  Tępy", ale zaczęła trzeć ostrze o brzeg kamiennej ławy.Dobra stal węglowa szybko zyskała na ostrości.Kobieta ostro\
nie sprawdziłakciukiem efekt swojej pracy.- Do golenia się nie nadaje, ale wystarczy.Co to ma być, człowiek czyzwierzę? - spytała Filona.- 325 -Borchardt Alice - Noc Wilka - http://chomikuj.pl/tigrisek- Myślę, \
e dzik.- Z
wietnie, dzik.Dobrze, \
e Fulwia nie ma zbyt wysokich wymagań,prawda? Trzy oszczepy, jeden z luz
ną tuleją, zupełnie do niczego.Pozostałe bezjelca.- Jelca.? - powtórzył, chocia\
myślenie przychodziło mu z trudnością.- Tak - powiedziała.- Dzik nabija się na oszczep i dopada tego, kto gotrzyma, czy w tym wypadku tę.- Coś na kształt uśmiechu zadrgało na jej ustach.Dodała: - Zamknij buzię albo coś ci w nią wpadnie.Co tam jeszcze masz, jakąśbroń?Podał jej subligaculum i kolczugę.Podniosła kolczugę i obejrzała pod światło.Była przepiękna, ze srebrnychkółek.Pod szyją i na dole - co było raczej umownym określeniem, jako \
e kończyłasię tu\
pod biustem - ozdobiono jÄ… du\
ymi, błyszczącymi kamieniami.- Piękna i skuteczna.Z
limak by jej nie przebił - oświadczyła kobieta.-Jeśli ten dzik mnie obali, nawet nie zdą\
ę się zakrztusić, a przekłuje mnie kłami.A toco?Subligaculum uszyto ze szkarłatnego jedwabiu.Było nieco bardziejskomplikowane ni\
zwykła opaska biodrowa.Miało pasek z du\
ych płaskich i złotychogniw.Jedwab opadał na pośladki, zakrywając je skutecznie, a potem wracał międzynogami i zasłaniał dolną partię brzucha.Z boków były uchwyty do paska.- Wygląda na to, \
e ktoÅ› nie \
ałował pieniędzy  skomentowała cynicznieDryas.- Sprawdzę, czy nie znajdę lepszego oszczepu - powiedział Filon.Pośpieszył do drzwi.Okazało się, \
e są zamknięte, a stra\
nik znikł.Odwrócił się doDryas z wyrazem kompletnego rozczarowania na twarzy. Jesteśmy uwięzieni.- Tak.- Uśmiechnęła się.- Nie rób takiej miny, jakby uwięziono cię zlwicą.Wybełkotał.nie wiadomo co.Potem nie mógł sobie tego przypomnieć.Roześmiała się, po czym obejrzała dokładnie kratę.- Podnoszona z zewnątrz?Filon skinął głową.- Widzowie? - spytała, wskazując na podium po drugiej stronie areny [ Pobierz całość w formacie PDF ]