[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poprzedniej nocyznalazłem wystarczająco dużą dziurę, by przez nią przejść.Toostatnia ucieczka, ale boję się, że muszę tak zrobić.- Wiesz, że nie mogę cię znowu ochronić.Jesli zgubisz się wtym lesie tym razem będziesz zdany na siebie.- Praktycznie uratowałaś mnie ostatnim razem - powiedział zuśmiechem.- Nie martw się, naciąłem się na mapę u Charlesa.Ukrył ją w jego poszewce na poduszkę.Zmienię się w nocy, ale niedojdę do siebie i nie schowam się podczas dnia.Do tego czasu dojdędo najbliższego miasta, pełnia księżyca będzie nade mną i będę151Never Cry Werewolfregularnie znów podłamany.- Co jeśli oni pójdą Cię szukać?- Oh, jestem pewien, że będą, ale wiesz jak oni próbujązachować rzeczy w tajemnicy tutaj.To będzie Winters i Svennajprawdopodobniej, ciężkie zagrożenie.Będę wyczuwał ichnadchodzących i chował się w innym kierunku.- Kiedy dotrzesz do miasta? To, co? - Zapytałam z tymzaczynającym się na nowo pustym uczuciem.- W mieście zadzwonię na koszt rozmówcy do chemika wLondynie, prześle mi pieniądze i FedExem moje serum, podczasgdy zatrzymam się w lokalnym hotelu.- To brzmiało jakprzerażający plan.Uciekał.Z obozu.Ode mnie.Mogłam czućgromadzące się łzy.- Muszę iść.- Shelby - powiedział Austin, sięgając po moją rękę znowu.-Jeśli byłoby inaczej, jeśli mógłbym zostać.- Wiem.%7łycie jest do bani - powiedziałam chłodno.- Nie zapomnij spotkać się ze mną jutro - wyszeptał Austin.- Taa& - wstałam i poszłam szlakiem sama.Samotność niebyła niczym nowym dla mnie.I wiedziałam, że to nie jest nicnowego też dla Austina.Nie spodziewałam się, że to będzie tak bardzo bolało.152Heather DavisROZDZIAA
XIIKiedy dostałam się następnego ranka do grupy dziewczyn,większość z nich była już tam i Dr Wanda szperała w papierach naprowizorycznym biurku w kącie, niewątpliwie przygotowywała siędo prowadzenia następnej błyskotliwej dyskusji.Ariel klapnęła nasiedzeniu obok niej.- Przegapiłaś śniadanie  powiedziała.- Czułam się chora, kiedy obudziłam się rano.wytłumaczyłam.Opuściłam część o tym, że nie chciało mi się wstaćz łóżka, nie chciałam zaczynać tego dnia, bo to był mój ostatni dzieńz Austinem.Aktualnie, ostatni ranek z nim, odkąd wyczerpał wodępo lunchu.Kto wie czy kiedykolwiek go jeszcze zobaczę znowu? Pouwolnieniu się z lasów, był z daleka od mojego życia,prawdopodobnie na zawsze, to spowodowało, że czułam sięniewiarygodnie smutna.- Dzisiaj będziemy pisać listy do domu, by opowiedziećwszystko, czego nauczyliśmy się tutaj na obozie.Chciałabym,żebyście wybrali osobę z waszej rodziny, z którą rozmawiacienajmniej, by otrzymała list  Jęki rozległy się dookoła okręgu.DrWanda podniosła ręce, jakby odpędzała negatywne komentarze.- Chcę żebyście napisali list, jakbyście mieli jutro umrzeć.Powiedzcie tej osobie wszystko, co zawsze chcieliście jejpowiedzieć.Podniosłam rękę. Jak przypuszczalnie powinniśmy wybraćosobę?- Wybierasz osobę, z którą nie potrafisz rozmawiać powiedziała Jenna, załamując się tak jakby robiła to już setki razyna setkach innych obozów  Tą, która naprawdę potrzebuje Cię153Never Cry Werewolfwysłuchać.- Ok, a co jeśli nie rozmawiasz z nikim z twojej rodziny? powiedziała Ariel.Dr Wanda poszerzyła dość denerwujące zagadnienie Wybierzcie członka rodziny, z którym chcielibyście się lepiejkomunikować.Podniosłam rękę. Co jeśli ty &- Po prostu kogoś wybierzcie. Dr Wanda powiedziała,kompletnie tracąc swoje opanowanie. Przepraszam  dodałapotem, zauważając nasze zszokowane twarze.- Ten tydzień na obozie jest zawsze trudny.Czy jest ktoś, ktochce rozmawiaćo swoich uczuciach?- Ja czuję się zraniona, kiedy krzyczysz na nas  Sue, dużadziewczyna, powiedziała.Dr Wanda zmarszczyła brwi  Nie, miałam na myśli &- Ja się czuję zdradzona  powiedziała Collie, szczupłablondynka z mojej chatki.- Naprawdę skrzywdziłaś moje uczucia  wyjaśniła Sue.Dr Wanda ruszyła ręką do jej kędzierzawej grzywki, próbującwygładzić je, kiedy to było oczywiste, że tylko odżywka do włosów,mogła mieć jakiś pozytywny efekt.- Dziewczęta, jestem z Was dumna, że wykorzystujeciesłownictwo, nad którym pracowałyśmy.- Wzięła oddech. Czymożemy się teraz skoncentrować na pisaniu tych listów?Wszyscy się zamknęli po tym i zabrali do pracy, pisząc nakawałkach taniego zeszytowego papieru.Wanda odeszła.- Do kogo powinnam napisać?  wyszeptałam do Ariel.- Skąd mogę wiedzieć?  odszepnęła.- Shh!  powiedziała Jenna, łzy toczyły się w dół po jej154Heather Davischudych policzkach.- Próbuję tu coś napisać!Gapiłam się na nią.Stała się z zera w rozszlochaną, w jakieś 2minuty.Okay&- Do kogo Ty piszesz?  powiedziałam, pochylając się w stronęAriel znowu.- Mojej mamy  powiedziała  Mieszka na Park Avenue zeswoim chłopakiem Kipem Kensingtonem.On jest gwiazdą tegogłupiego widowiska telewizyjnego.Stwórz wizerunek AlexaTrebeka wszechmocnym  powiedziała wzruszając ramionami. Poprostu wybierz swoją mamę.Będzie najprościej.Od mojej rozmowy z Austinem poprzedniej nocy, aktualniemyślałam o mojej mamie.Dać sobie spokój z całą tandetną terapią izagadnieniami wilkołaka i ten obóz mógł być gdzieś, w miejscu,które mogłaby kochać moja mama.Nawet kiedy byłaby bardzochora od chemo, mama zwykła mieć pomoc taty na ławie w naszymogrodzie, więc mogła oglądać zachód słońca.Naprawdę grzebała wtych przyrodniczych rzeczach.- Wszystko okay?  Ariel gapiła się na mnie, bo oczywiścieodpłynęłam myśląc o mamie.- Ta, um, rzecz w tym, & że moja mama nie żyje powiedziałam cicho, więc tylko Ariel mogła usłyszeć.Czułam siędziwnie mówiąc jej to.Całkowicie oczekiwałam, że zobaczęwspółczucie w jej oczach, ale kiedy Ariel spojrzała na mnie, byłatam tylko życzliwość.- To do kitu. powiedziała  To naprawdę, naprawdę do kitu.- Ta.- Powinnaś mi powiedzieć.Mam na myśli, wszystkie te rzeczy,które powiedziałam o mamie Austina. powiedziała delikatnie Jeśli tylko bym wiedziała&Skierowałam do niej mały uśmiech, bo nie chciałam, by czuła się155Never Cry Werewolfjak śmieć albo coś.- Jest okay, naprawdę.Ariel przytaknęła, potem rzuciła okiem na jej kartkę  Więc,um, co z twoją przybraną mamą?- Ugh.Priscilla, inaczej Miodowa Słodka Bułeczka.- Napisz do niej.Spójrz. wskazała na Dr Wandę, wolnoprzesuwającą się od dziewczyny do dziewczyny dookoła koła wnaszym kierunku.- Po prostu kogoś wybierz.- Okay, okay. Racja potem napisałam datę na górze mojejkartki i potem bazgrałam na marginesach, próbując pisać, ale taknaprawdę myślałam o tym jak byłam zadowolona, że Ariel niezrobiła dużej sprawy w związku z mamą.Z jakichś powodówczułam się dobrze, że wiedziała.I Austin to wiedział.%7ładne z nichnie utopiło mnie we współczuciu.- Możesz wciąż napisać do swojej mamy [ Pobierz całość w formacie PDF ]