[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Emmanuelle nie wiedziała nawet, czemu odczuwa lęk przed ponownym spotkaniem z Ariane.Wolała juŜraczej zrezygnować z rannego pływania.Zapytała męŜa, co sądzi o młodej hrabinie, Jean zaś odparł, ŜeuwaŜa ją za kobietę bardzo atrakcyjną, Ŝe ceni jej niepohamowany temperament i uroczą prostotę.Czyprzespał się z nią? Nie, ale gdyby nadarzyła się okazja, uczyniłby to bardzo chętnie.Emmanuelle, zazwyczaj tak dumna z podbojów męŜa, poczuła tym razem wbrew wszelkiej logice - dręczącą zazdrość; starała sięwprawdzie, jak mogła najlepiej, nie dać nic poznać po sobie, straciła jednak humor na resztę dnia.Wkrótce po tej rozmowie zadzwoniła do niej Ariane; oznajmiła, Ŝe deszcz, który pada od kilku dni, zdołałjuŜ ją trochę przytępić, ale wpadła właśnie na "genialny pomysł" - oto postanowiła nauczyć Emmanuelle gry w squasha.Co to takiego? Taki rodzaj tenisa, z tym, Ŝe moŜna grać nawet podczas deszczu, bo pod dachem, naprawdę ciekawe.Rakietki i piłeczki przyniesie sama, Emmanuelle miałaby więc przynieść ze sobą jedynie szorty i tenisówki i spotkać się z nią za pół godziny w Klubie.Ariane odwiesiła słuchawkę, nie dając jej czasu na obmyślenie wykrętu.Ale Emmanuelle uznała, Ŝe tadyscyplina sportu, o której nie słyszała do tej pory, moŜe być rzeczywiście zabawna, zaczęła więc szykować się ochoczo.W klubie obie zorientowały się, Ŝe są ubrane identycznie: Ŝółty bawełniany pulower i czarne szorty.Mimo woli wybuchnęły śmiechem.- Ma pani na sobie biustonosz? - zapytała Ariane.- Nie - wyjaśniła Emmanuelle.- Nigdy nie noszę staników.Nie mam nawet Ŝadnego.- Brawo! - wykrzyknęła tamta z zachwytem, oburącz ujęła zaskoczoną Emmanuelle w talii i podniosła kilka centymetrów do góry; była zadziwiająco silna.- Proszę nie wierzyć w ani jedno słowo z tych bzdur, Ŝe od gry w tenisa i jazdy konno piersi robią się obwisłe, o ile nie wpakuje się je w te magiczne pokrowce - dodała.- Wprost przeciwnie, sport wzmacnia piersi, im więcej od nich wymagamy, tym bardziej stają się jędrne.Proszę spojrzeć na mnie.Na samym środku podwyŜszonego tarasu, nie zwracając uwagi na innych graczy, przechodzących wpobliŜu, uniosła w górę pulower, tak Ŝe nie tylko Emmanuelle mogła rzucić zachwycone spojrzenie na tepiersi Diany.Pomieszczenie do gry w squasha wydawało się na pierwszy rzut oka nadzwyczaj proste: podłoga, czterydrewniane ściany i dach.Z antresoli, skąd Emmanuelle zobaczyła je po raz pierwszy, przypominało zwykłą ziemiankę.Po drabince, umocowanej obrotowo przy najwyŜszym szczeblu i podnoszącej się automatycznieza pomocą spręŜyny, kiedy nie była obciąŜona, zeszły na dół.Do przyciągnięcia drabinki z powrotemsłuŜyła linka.Ariane wyjaśniła zasady gry: chodziło o to, by na przemian odbijać rakietkami o ścianępiłeczką z twardej gumy.Pod druzgocącymi uderzeniami Ariane mała, czarna piłeczka świszczała w powietrzu, zmuszającEmmanuelle do nieustannej gonitwy: od jednej ściany do drugiej.Rozpuszczone włosy oplatały jej twarz, ale ona śmiała się tylko na cały głos.Wystarczyło pół godziny, aby nauczyła się odbijać piłeczkę, wkrótce jednak nogi zaczęły odmawiać jej posłuszeństwa, nie mogła złapać tchu, jej ciało spływało potem.Ariane zarządziła przerwę i ściągnęła drabinkę.Z torebki, którą przywiązała przedtem do szczebla, wyjęła dwa ręczniki, zdjęła pulower, wytarła się dokładnie, po czym podeszła do Emmanuelle, bezwolnej i zasapanej, i zaczęła wycierać jej piersi i plecy.Emmanuelle podciągnęła przepocony pulower pod pachy; napodniesienie do góry rąk i ściągnięcie go przez głowę zabrakło jej juŜ sił.Ariane oparła ją o ukośnie stojącą drabinkę i Emmanuelle trwała tak w bezruchu z rozstawionymi rękami i w rozkroku, jak gdyby miano jąukrzyŜować.Hrabina delikatnie wycierała jej piersi; nie przerwała tej czynności nawet wtedy, gdy były juŜ zupełnie suche.Do braku tchu, ogólnego wyczerpania i palącego gardło Emmanuelle pragnienia, dołączył się teraz gwałtowny napływ krwi, pogrąŜając ją całą w uczuciu błogości.Raptem Ariane odrzuciła ręcznik, wsunęła ręce pod pachy uczennicy i przywarła do niej całym ciałem [ Pobierz całość w formacie PDF ]