[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedyzastosuje się tę regułę do związku małżeńskiego, daje ona podstawy do sformułowania zasadywzajemności.Wymiana nagród w związkach długoterminowych jest zrównoważona.Wzwiązkach satysfakcjonujących partnerzy dążą do maksymalizacji wzajemnego nagradzania iminimalizacji kosztów.W związkach niesatysfakcjonujących partnerzy koncentrują się naminimalizacji kosztów i oczekują niewielu nagród.Awersyjna lub nagradzająca stymulacja zestrony jednego partnera wywołuje zachowania podobne u drugiego z nich.Badaniaempiryczne tylko częściowo potwierdzają sformułowaną wyżej tezę.Odwzajemnianie pozytywnych zachowań występuje w małżeństwachusatysfakcjonowanych, jak również nie usatysfakcjonowanych.Prawidłowość tę potwierdzawiele badań.Natomiast odwzajemnianie negatywnych uczuć, zwłaszcza na poziomieniewerbalnym, występuje częściej w parach zaburzonych niż niezaburzonych (Gottman i in.1977).W małżeństwach zaburzonych pojawienie się agresywnej wymiany znaczącopodwyższa prawdopodobieństwo jej dalszego podtrzymywania (Margolin, Wampold 1981,Margolin i in.1989).Jacobson i Margolin (1979) twierdzą, że dobrze funkcjonujące małżeństwa.to takie, wktórych przeważa wymiana pozytywnych wzmocnień, a wymiana negatywna zredukowanajest do minimum.Małżonkowie są zdolni do słuchania siebie ze zrozumieniem, chociażniekoniecznie muszą się zgadzać ze sobą.Posiadają umiejętności rozwiązywania problemów ikonfliktów wtedy, kiedy się pojawia, Sam fakt występowania konfliktów nie jest sygnałemzaburzenia, istotne są natomiast umiejętności radzenia sobie z nimi.W dobrym związkukażda osoba potrafi otwarcie i bezpośrednio mówić o konflikcie, jest w stanie rozpoznać iomawiać własne zachowania podtrzymujące konflikt, jest zdolna do zrozumienia punktuwidzenia partnera, posiada umiejętność precyzyjnego sformułowania problemu iposzukiwania rozwiązań.:4.2.TEZY WYJAZ
NIAJ
CE ZABURZENIAW początkowych fazach trwania małżeństwa zachowania małżonków mają największąwartość wzmacniającą.Partnerzy zwykle oczekują, że stan taki będzie trwał niezależnie odupływu czasu.Ponadto na początku znajomości partner najczęściej jest idealizowany, póz
niejdostrzegane są jego mankamenty.Niezgodność między oczekiwaniami i realnością staje siępierwszym, najbardziej powszechnym powodem braku satysfakcji w małżeństwie.Jacobson i Margolin (1979) wskazują na następujące mechanizmy doprowadzające dozaburzenia pary małżeńskiej.Wraz z upływem czasu zachowania, które były dawniejwzmacniające pozytywnie, utraciły wartość wzmacniającą.Partnerzy mogą nie poszukiwaćnowych zachowań (seksualnych, przedmiotów rozmowy, wspólnych aktywności), któreokazałyby się wzmacniające dla współmałżonka, lecz pozostają przy dawnych.Deficyty w zmianach zachowania są kolejnym mechanizmem zaburzenia, Partnerzyczęsto nie chcą uznać, że mają zmienić niektóre własne zachowania tylko dlatego, że są oneawersyjne dla partnera.Najwyraz
niej przykłady nieumiejętności zmiany zachowaniaujawniają się w sytuacjach konfliktowych.Konflikty w dużej trwających związkach sąnieuniknione.W zdrowych związkach partnerzy są w stanie mówić o przedmiocie konfliktu,poszukiwać rozwiązania i zmienić zachowa nie.Są skłonni uznać rozwiązaniekompromisowe.Dla niektórych par wystąpienie konfliktu traktowane jest jak katastrofa.Małżonkowie nie potrafią jawnie mówić o konfliktach.Nie uczą się produktywnierozwiązywać ich i nie zmieniają własnych zachowań względem partnera.Jeżeli pojawią sięnowe zachowania u jednego z małżonków i nie zostaną wzmocnione przez partnera, wygasną.Małżonkowie zaczynają dostarczać sobie wzajemnie coraz mniej wzmocnieńpozytywnych, a tym samym związek staje się dla obu stron mniej atrakcyjny, Awersyjnakontrola dominuje nad wzmocnieniami pozytywnymi [ Pobierz całość w formacie PDF ]