[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wiesz, co to są zyski,Lexi? Oczywiście, że wiem, co to jest. Przewróciłam oczami. Więc  ciągnęła beztroskim tonem  zapewne wiesz również, że to dzięki dochodomLarrabee Media możesz wieść życie, jakie lubisz.To właśnie z firmy płyną pieniądze na twojesamochody, ciuchy, jachty i wszystko inne. Westchnęła, najwyraz
niej bardzo z siebiezadowolona. Ta fuzja to najważniejsze i najlepsze, co przytrafiło się Larrabee Media w ciąguostatnich dziesięciu lat.Musiałam wymyślić sposób, żeby udziałowcy uwierzyli, że twój ojciecjest naturalnym przywódcą.To było rozwiązanie idealne.Powinnaś być z siebie dumna,przyczyniasz się właśnie do sukcesu całej firmy.Pomyśl, że to spłata kredytu.Niepochlebnegomedialnego wizerunku, jaki budowałaś sobie przez lata. I ojciec się na to zgodził?  spytałam, czując, że niechciane łzy napływają mi do oczu.Zamrugałam prędko, lecz pozostał jeszcze oporny ucisk w żołądku. Richard Larrabee ma na względzie dobro firmy.Ty też powinnaś.Więc o to chodziło.Zostałam sprzedana dla dobra interesów.Tak po prostu.Ponieważrzeczniczka przekonała go, że to bardzo sprytny ruch.Ale czy naprawdę powinno mnie to tak dziwić? Przecież ojciec od lat zachowywał siędokładnie tak samo.Wobec wszystkich członków rodziny.Firma zawsze była dla niego napierwszym miejscu.I to się nigdy nie zmieni.Nie chciało mi się wierzyć, że wcześniej było mi go żal.Teraz nawet przez sekundę bym sięnie wahała w kwestii oceny jego osoby.Myślałam sobie, że może gdzieś w głębi niegoznajdowała się mikroskopijna cząsteczka wrażliwości.Jakaś kryjówka, w której od śmierci matkiprzechowywał ból i smutek.Lecz teraz zrozumiałam, że były to moje czcze nadzieje.Dlaczego za każdym razem, gdy zaczynam cokolwiek czuć wobec ojca  choćby zalążeksympatii  zawsze udaje mu się mnie zawieść? Nawet nie musi przebywać w tym samympomieszczeniu.To chyba jego unikalny talent.I pomyśleć, że zamierzałam z nim szczerze porozmawiać.Czy naprawdę sądziłam, że mogęot tak usiąść sobie z Richardem Larrabee i przeprowadzić pełną uczuć rozmowę, jak córka zojcem, tak od serca?Powinnam była od razu zauważyć w tym założeniu jeden podstawowy, ogromny błąd.Mój ojciec najpierw musiałby w ogóle mieć serce. Poza tym  ciągnęła Caroline, nieświadoma mojej pęczniejącej rozpaczy  imageniegrzecznej dziewczynki przylgnął do ciebie na zdecydowanie zbyt długo.Pora na zmianę.Zarówno dla ciebie, jak i ojca.Od teraz świat, zamiast cię nienawidzić, będzie ci sprzyjał.ARichard Larrabee wyjdzie na odpowiedzialnego, litościwego rodzica. Jasne  powiedziałam nieobecnym głosem. Stanie się rodzinny.Jak chciałaś. Dokładnie  odparła uradowana, najwyraz
niej zadowolona, że zaczynam rozumieć jej tokmyślenia. I póki co wszystko idzie zgodnie z planem.Media pieją z zachwytu nad jegoczynnym udziałem w wychowywaniu nastoletniej córki.Nazywają to  życiowym programemrehabilitacyjnym. Wiem  bąknęłam. Wierz mi  ciągnęła. To wszystko dla twojego dobra.Jeszcze się przekonasz.Jeśli chcesz,mogę przygotować konferencję prasową, żebyś mogła publicznie wyrazić wdzięczność dla ojca.To by nam bardzo pomogło.Przegrałam.Zostałam zwyciężona.Skończona.Nie pozostała we mnie już żadna wola walki.Byłam pożałowania godną armią w postaci samotnej dziewczyny wojującej przeciw dowódcymającemu cały świat na jedno skinienie oraz wyszkolone wojsko gotowe w każdej chwili ruszyćdo akcji.Skoro szanse miałam tak marne, po co w ogóle walczyć?Nadchodzi taki dzień, w którym trzeba się poddać.Dla mnie właśnie nadszedł.Nie mówiłam już nic, po prostu rozłączyłam się bez słowa.Komórka rozdzwoniła siętrzydzieści sekund póz
niej  Caroline najwyraz
niej uznała, że zerwało nam rozmowę.Wcisnęłam odrzuć i przez resztę drogi jechałam do domu w ciszy.Bez radia.Bez komórki.Z niczym.Patrzyłam na migające białe pasy na jezdni, poddając się ich hipnotyzującej mocy.Skierowałam małego forda focusa przez tłum dziennikarzy, ignorując oślepiające błyskilamp, aż wreszcie zaparkowałam w garażu.Zawlekłam się do domu, oddałam Kingstonowiklucze, szepcząc przy tym ponuro słowa podzięki.Gdy pięłam się po schodach, czułam, że szoferśledzi mnie wzrokiem.Chciałam położyć się na łóżku, skryć głowę pod kołdrą i już nigdynikomu się nie pokazywać.Oczywiście poza wyjątkami, gdy będę zmuszona czynić, co ojcieckaże, odgrywać rolę bezmózgiej kukiełki, którą tak naprawdę jestem.Byłam więz
niem wojennym.Nie miałam żadnego wyboru.Nie miałam praw.Nie miałamwolności.Aż do dnia mojej śmierci miałam żyć w luksusowej celi.Nie było dla mnie ucieczki.A głupia wierzyłam, że jest.Przecież należę do rodziny Larrabee.Na dobre i w szczególności  na złe.Chyba po prostu będę się musiała do tegoprzyzwyczaić.Ucieknijmy razemGodzinę póz
niej rozległo się pukanie do drzwi.Wszedł Horatio i oznajmił, że na dole ktoś namnie czeka. Skierowałem go do salonu  oznajmił beznamiętnie, jakby gość był niczym więcej niżjedynie paczką, którą właśnie dostarczono, lub innym nieożywionym przedmiotem. Nie chcę się z nikim widzieć  powiedziałam. Nalega [ Pobierz całość w formacie PDF ]