[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Do kogo należy dom przy Hudson Avenue?Iona Bedard zmrużyła oczy.Jej cień do powiek miał kolor dymu, był błyszczący.Spojrzała naMila, potem na mnie, jakby Petra nadużyła jej gościnności. Ta potworność również należy do Myrona. Znów do Petry:  Nie wspomniałam o tym, bozakładałam, że sami wiecie.I dlatego że nigdy go tam nie znajdziecie.Nienawidzi Los Angeles.Uważa się za światowca, podróżnika. Mieszka tam ktoś oprócz Kyle a? Kyle wolałby mniejsze mieszkanie, stosowne dla kogoś w jego wieku.Myron nie chce za niezapłacić. Nie jest hojnym człowiekiem. Kiedy chodzi o jego własne potrzeby, bywa wprost rozrzutny. Chce pani powiedzieć, że panBedard zamordował pana Jordana i poleciał do Europy?Westchnienie Bedard było długie, teatralne i pełne znużenia. Ludzie tacy jak Myron nie załatwiają niczego własnymi rękami. A więc mówimy o zleconym zabójstwie. Podrzucam ci tylko myśl, moja droga.Połącz kropki. Domyśla się pani, kogo pan Bedard wynająłby do czegoś takiego? Nie zadaję się z takimi ludz
mi. Motywem pana Bedarda byłaby niechęć. Myron nienawidził Lestera.Przez całe nasze małżeństwo był dla niego problemem. W jaki sposób? Myrona gryzło to, że pomagałam bratu.Czy ja prosiłam o wiele? Skromne mieszkanie dlaczłonka rodziny, którego dotknęło więcej nieszczęść, niż zasłużył. Mieszkanie na Cherokee  powiedział Milo. Lester mieszkał tam za darmo?Iona machnęła papierosem. Jedno małe mieszkanko w dwudziestomieszkaniowym budynku.A afera, jakby chciałwynajmować Taj Mahal! Pan Bedard się sprzeciwiał, ale w końcu uległ. Myron w życiu nie zarobił ani grosza.Jaki miał powód się sprzeciwiać? A Lester zarabiał naswoje utrzymanie.Był administratorem budynku. Pan Bedard odziedziczył swoją fortunę  powiedziała Petra. Mojej rodziny w żadnym razie nie można nazwać klasą średnią, ale znamy wartość pracy.Mójojciec był naczelnym doradcą finansowym w Merrill Lynch, a matka światową pięknością iutalentowaną malarką, która nigdy nie wychodziła na słońce bez parasola.Kultura odegrałaniesłychanie wielką rolę w moim wychowaniu.Nie miała powodu się uśmiechać, ale to zrobiła.Grymas uruchomił siatkę zmarszczek w losowychmiejscach jej twarzy, jakby cała głowa była przymocowana do niewidocznych sznurków,pociąganych przez ukrytego lalkarza. Rodzina Myrona miała środki, by inwestować w kulturę, ale brakło im motywacji.Większośćprzedmiotów wysokiej jakości w domu teścia kupiono za moją namową.Skończyłam historię sztukiw Weldon College.Muszę starcowi przyznać jedno, był skłonny słuchać.Najwyraz
niej to nie jestcecha genetyczna. Wszystko, co zechce pani opowiedzieć o przeszłości pana Jordana, może nam pomóc powiedziała Petra. Co to znaczy  o przeszłości ? Kim był, jakich miał przyjaciół, czym się interesował.Kiedy zetknął się z narkotykami.Iona Bedard poprawiła w dłoni różowego papierosa, zapatrzyła się na dym, unoszący się krętąwstążką pod sufit.Podniosła szklankę, zerknęła na dzbanek.Milo nalał jej wody.Napiła się, zdusiła papierosa, wyjęła nowego.Zerknęła na platynowązapalniczkę.Milo przypalił jej papierosa. Istota Lestera to coś więcej niż jego choroba  powiedziała trzy zaciągnięcia póz
niej. Jestem pewna  odparła Petra. Ale mimo to ułatwiłoby nam, gdybyśmy wiedzieli. Jego przeszłość jest taka, że był doskonale normalnym młodym człowiekiem, którego spotkałonieszczęście dorastania w rodzinie, w której normalność nie wystarczała.Moim ojcem był BertramSeemans.Zrobiła pauzę, żebyśmy skojarzyli. Starszy partner w głównym biurze Merrilla w San Francisco  wyjaśniła. Matka pochodziła zDoughertych.Bez niej Pałac Sztuk Pięknych byłby niczym.Lester był starszy ode mnie.Nie uczył siętak dobrze jak ja, ale miał talent do muzyki.Jedno czego chciał, to grać, ale moi rodzice tegonienawidzili.Chcieli dobrze, ale Lester z
le znosił ich dezaprobatę. Na jakim instrumencie grał?  spytała Petra. Na klarnecie, saksofonie, oboju [ Pobierz całość w formacie PDF ]