[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A gdy przy Kanonie przyszło wspomnienie żywych:Memento, Domine, famulorum famularumque tuarum.Wymienił imiona wszystkich stojących u ołtarza.Gdy potem podniósł hostię ikielich wiekuistej ofiary; Jordan co dotąd stał niemy i kamienny, z łkaniem ipłaczem rzucił się nagle na kolana, i Longin pochylił głowę w milczeniu.dreszcz święty przeszedł wszystkich przytomnych, bo modlitwa przebiłaniebiosa i nawróciła dusze zbłąkane.A słowa  pokój z wami! istotnie rozlały pokój na tych, którzy się go już nigdyzażywać nie spodziewali.Nazajutrz rankiem znowu rozpierzchła się gromadka, ale z nadzieją trwalszą, niżmłode nadzieje, z nadzieją jaką daje wiara głęboka, która nigdy nie zawodzi inie opuszcza; z krzyżem na sercu i zaufaniem w serca ludzi.Wsparci siłamiwspólnymi, dz
wigniem, pokrzepieni, łzawymi oczyma pożegnali się tęskno dowidzenia na Józefata dolinie.A Serapion rozstając się z przyjaciółmi, każdemu z nich zostawił na pamiątkęręką swoją przepisane rady, które Z
w.Paweł dawał na bój życia Efezom."A przetoż wez
cie zupełną zbroję Bożą: abyście mogli sprzeciwić się w dzieńzły, i we wszystkim doskonali stać.Stójcież tedy przepasawszy biodra waszeprawdą, a oblókłszy pancerze sprawiedliwości, i obuwszy nogi w gotowośćEwangelii pokoju, we wszystkim biorąc tarczę wiary, którą byście mogliwszystkie strzały ogniste złośliwego zgasić.I przyłbicę zbawienia wez
mijcie.imiecz ducha.które jest Słowo Boże."(Z
w.Paweł, List do Efezów.R.VI.)1856  1857.%7łytomierz.KONIEC TOMU TRZECIEGO I OSTATNIEGO [ Pobierz całość w formacie PDF ]